Көктемнен көп үміт күткенмін
Көктемнен көп үміт күткенмін...
Аңқылдақ ағаштар бүрледі.
Мөп-мөлдір арманым бүршікке қонақтап,
Жайқалған...
Қуанышым әрі мұңым ең
Қуанышым әрі мұңым ең...
Бақыттысыз ба шынымен?!
Бақытсыз бір жан сізді ойлап,
Жыр жазып шықты түнімен.
Өкiнiштiң оты өртедi өңештi
Өкiнiштiң оты өртедi өңештi,
Үңiлгенде дәптерiме өңi ескi.
Ақ қағазда есiмiң – мәңгi өшпес,
Жадымдағы бейнең бiрақ көмескi.
Күбiр-күбiр, күбiр-дi
Күбiр-күбiр, күбiр-дi...
Күз жаңбырын құшақтап,
Жапырақтар қара жерге жығылды.
Мынау аспан көңiлiме ұқсап қап,
Миды жаншып, ой салмақтап еңсеге
Миды жаншып, ой салмақтап еңсеге,
Күйкі өмірден көңіл кейде жығылып.
Күнді көрмей отырамыз кеңседе
Күнкөрістің қамы үшін тығылып.
22 қаңтар. 2007 жыл
Мұң мені жатты қамап,
Көзде шық жылтылдайды.
Көрмеген сәтті санап,
Тек сағат сыртылдайды.
Ағысымен ағып келед сең денем
Ағысымен ағып келед сең денем,
Ойламаймын не болар деп ертеңім.
Сіздің жақта бақыт бар деп сенген ем,
Жеңіліспен аяқталды ертегім.
Хабарсыз кеттіңіз шынымен
Хабарсыз кеттіңіз шынымен,
Ұстатпай. Ұқсайсыз қашқанға.
Хат жаздым сізге арнап түнімен
Сағыныш жайында аспанға.
Тағдырға бағынып, көнеміз
Тағдырға бағынып, көнеміз,
Десек те “өмірге иеміз”.
Бір ысып, бір суып денеміз,
Мұздаймыз, жанамыз, күйеміз.
Мазалайсыз түске кеп
Мазалайсыз түске кеп!
Ұмытар ем. Ұмытуға күш керек!
Сағыныштан өксігіме тұншығып,
Енді өзіңіз сүймейтін ерінімді тістелеп,
Көз жасыммен тұншықтырып күлкімді
Көз жасыммен тұншықтырып күлкімді,
Өтті күнім, өткіземін бұл түнді
Жалғыз өзім,
Сезбедіңіз,
Телефон мүлде соқпаймын
Телефон мүлде соқпаймын,
Сағынсам дағы, бiлiңiз.
Бар болсам да ендi жоқтаймын,
Өлсе де iшiм – тiрiмiз.
Амансың ба, қалай, – деп, – көңiл-күйiң?
“Амансың ба, қалай, – деп, – көңiл-күйiң?”
Сұрамады сүйгенiм... жыр көшедi.
Қоңыр күздей киiп ап қоңыр киiм,
Кезiп келем жабырқау сұр көшенi.
Тәкаппарлау талғамым
Тәкаппарлау талғамым...
Содан ба екен, тек жалғыздық жалғаным.
Арманым...
Телефонмен...
Өлара түнiн жек көрiп
Өлара түнiн жек көрiп,
Сырлас Айым жерге жетпей, көкте өлiп.
Қиялымнан Ай мен сiздi тапқан ем,
Әлемiмнен алып кеттi көп көлiк.
Кейiпкерi – өзiңiз
Кейiпкерi – өзiңiз,
Тәп-тәттi түс көрiп жатқам тамсанып,
Сағынышын төгiп бойға сары нұр,
Әйнегiмнен сығалады жан салып.
Көзсiз сезiм күйдiрдi
Көзсiз сезiм күйдiрдi,
Күйiп келем...
Есiм кетiп егiлдiм, сүйiп керең.
Тәп-тәттi қиял деген әлемiмнiң
Сап-сары көше кезгенiм
Сап-сары көше кезгенiм...
Iздеп ем сенi iлестi тағы кезбе – мұң.
Iлгерi басқан қадамым кейiн кетедi,
Жолықпассың сiрә, сезгенiм.
Жазмыштың құлымыз
Жазмыштың құлымыз,
салғанына көндiгемiз шарасыз.
Күн дөңгелеп, ай жылжыды жаңасыз.
Жалғыздығым жабықтырды iздедiм,
Шимайланған алақан
Шимайланған алақан – шиыр-шиыр жолдарым,
Бақытым деп күтіп ем, сен де бақыт болмадың.
Жанардағы бір сезім жылай-жылай суалып,
Көрмейсің бе көңілім бірте-бірте солғанын.
Сені күтіп сағынышым басылмай
Сені күтіп сағынышым басылмай,
Мені күтіп... отырасың төзімсіз.
Сенсіз сәттер... секундтар да ғасырдай,
Бұрын қалай өмір сүргем өзіңсіз.
Отыз бірінші көктем
Жылымық сәттің бейнесін қарашығыма қамайын,
Соңғы қар болып қалықтап, тамшы боп әлде тамайын.
Қанатымен жылдардың тағы келді бір көктем
Бусандырып әлемді, жібітіп жердің самайын.
Бағдаршамның жасылы жаңылысып өше ме?
Бағдаршамның жасылы жаңылысып өше ме?
Кісі толы көлікте,
Көлік толы көшеде
Көкірекке кептелген күрсіністі көтеріп,
Торлады ма жанарымды әлде мұң
Торлады ма жанарымды әлде мұң,
Үздігемін, үзілердей әл-демім.
Түсінші деп кімге айтамын, жаным-ау,
Өз-өзімді ұға алмайтын халдемін.
Өз-өзіммен күні бойы егесем
Өз-өзіммен күні бойы егесем,
Іште – дауыл, сыртта көктем демесең.
Тыныш жатқан жүрегімді тулатып,
Сабырымды ұрлап кеттің неге сен?
Ұмыта алмаймын
Ұмыта алмаймын,
Ұмыта алмайсың, соны ұқтым.
Сен жайлы тәп-тәтті түс көріп,
Аспанға жорыттым.
Сезіліп сырлы сөзімнен демім
Сезіліп сырлы сөзімнен демім,
Бақытым жалғыз өзіңмен дедім.
Үңілсең егер көретін едің
Өзіңді ғана көзімнен менің.
Күйдірді өксік өзекті
Күйдірді өксік өзекті,
Хатыңды күтіп қалжырап кеттім кезекті.
Өлеңімде емес, өмірімде болшы, жарығым,
Жалғыздығым әбден мезі етті.
Тыншымадым
Тыншымадым,
Түйсігімді тістелеп шымшыма мұң.
Хат жазысқан тәп-тәтті сәттерді аңсап,
Еріксіз өксігіме тұншығамын.
Неліктен жетпеді үнім?
Неліктен жетпеді үнім?
Келеріне сенсем де көктемімнің,
Бүгін жүрек жабырқау, көктеді мұң.
Өзіңді күтер жанның бар екенін
Тағдыр бәлкім ендігі сәт
Тағдыр бәлкім ендігі сәт
Мұңдарымды шаттықпен алмастырар?
Жапырағы жер құшқан тал-теректер
Аппақ жаулық жамылып,
Тағы да мұңымды төгемін
Тағы да мұңымды төгемін.
Не үшін жылаймын?
Білмеймін себебін.
Еңсемді езгенде өксіктің салмағы
Неге сенен алыспын?
Неге сенен алыспын?
Сағынышқа шарпылып,
Түні бойы өз-өзіммен алыстым.
Түпсізіне сүңгітіп ең қиялдың,
Тырналды тағы аузы жараның
Тырналды тағы аузы жараның,
Өткелден қалдым өте алмай.
Өз жүрегіме батып барамын,
Жағалауыма жете алмай.
Жеткізбей арманыма іркеді күн
Жеткізбей арманыма іркеді күн,
Сағыныш торлап жанды, бүркеді мұң.
Жанарым мөлдір тамшы төккенінде
Жүрегін орамал қып сүртеді кім...
Шамын жағып, жарқ-жұрқ етіп көзді
Шамын жағып, жарқ-жұрқ етіп көзді
алдайды Астанам.
Жатсынамын, жүдетеді жалдап
алған баспанам.
Пікірлер
-
Гүлнара Әбікенқызы
Жарайсың, тамаша мақала! -
Біржан
Жарайсың. -
Біржан
Өте дұрыс айтылған. Тамаша.
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі