Өлең, жыр, ақындар

Қазағым

Ұлтым қазақ, жерім бай, халқы дана
Отанымсың жүректегі жеке дара
Сені сүйем, сен деп өтем елім менің
Ең қымбаты дәстүріммен, жерім ғана.

Толық

Тыңда құрбым, айтар өкпе көп менде...

Маған айтқан сөздерді, ұмыт қылма,
Мына менің мұңымды, ұмыттың ба?
Жаутаңдаған жанарлардың ішінде,
Бақытты болам деген үміт тұр ма?

Толық

Күтші уақыт

Күте тұршы, ойланайын уақытым,
Біраз жандар, таппай жүрғой бақытын.
Сұрай беріп достардан да шаршадым,
Көрсет қане, қайсы менің бағытым.

Толық

Бұл әлемде бір қыз бар...

Барлығыда ойлағандай болмаған,
Сондықтан-ау көңіліміз толмаған.
Бұл әлемде бір қыз бар, жүрегі жоқ,
Ешқашанда, сүйіп ғашық болмаған...

Толық

Салқын өлең

Салқын үй. Салқын сәлем. Салқын жеңгем –
Сақина, сырғалары алтын зерден.
Қабағы қыз күнінен ашылмайды-ау,
Қашан да дәл осындай қалпын көргем.

Толық

Ақын

Әрнеден ой түйіп, сыр аулап,
Балалық қиялым тасыды.
Әкем мен анама жыр арнап,
Атандым бір үйдің ақыны.

Толық

Сары күз

Сарытаудың етегінде сары күз,
Сарыала қаз салды аспанға тағыда із...
Сағынышпен еске аламын сені әлі,
Сары бала ғашық болған сары қыз.

Толық

Қыспақ

Кім ұға алар тірліктің қу баянын?
Уақыт та дес бермейді судай ағын.
Отырам оңашада ойға батып,
Ыңылдап ақ әжемнің угәй-әнін...

Толық

Қыжыл

Қабағы қатулы заманның түрінен,
Жүрегім шайлығып, түңілем.
Күннің де жылуы азайып,
Айым да ақ маңдай -

Толық

Тау

Әрдайым көз тігіп заңғарға,
Сүйеніп өстім мен тауларға.
Таулардан үйрендім төзуді,
Тағдырым тәлкекке салғанда.

Толық

Тауқұдірет

– Тауқұдірет, мекен еткен орманды,
Кішкентай құс, – деді де қарт толғанды.
Үкілеген домбырасын қолға алды,
Алға ұмсынып, екі иығын қомданды.

Толық

Домбыра

Күйші қарт кеуде кере шабыттанып,
Жібергенде қос ішекті қағып-қағып.
Күмбірлеп күңіренген сырлы саздар,
Көңілдің көгін құшты талып барып.

Толық

Сыр

Нәр алып ақ сүтінен анашымның,
Өстім,
Ұқтым,
Жәдігөй кім,

Толық

Семей кеші

Күреңденіп күннің соңғы шапағы,
Көкжиекке өрт боп жанып батады.
Асып-таспай, арнасында ақырын,
Ерке Ертіс сабырлы ағып жатады.

Толық

Жетім қозы

Көп қозылар жатқанда енесіне жамырап,
Ол тұрады бір шетте өкси зарлап-маңырап.
Жаутаңдаған жанармен сүзіп шығып маңайды,
Жабырқайды, жан-жаққа жалтақ-жалтақ қарайды.

Толық

Жанарымда жазулы

Ұнатам ба,
Әлде сені жек көрем бе,
Сұрамашы,
Сұрама,

Толық

Хат

Бұлқынып, бұла сезім мөлдіреген,
Көтеріп ұшты өзіңе тілегімді.
Қиналдым, бір сені аңсап елжіреген,
Қағазға түсіре алмай жүрегімді.

Толық

Сәбидей былдырласа тұнық бұлақ

Сәбидей былдырласа тұнық бұлақ,
Жағада елжірейді тыныш құрақ.
Бұлқына құшақтайды асау өзен,
Жартасты әкетердей жұлып бір-ақ.

Толық

Жусан иісі

Жондағы боз жусанды құлын жалды,
Бұрқыраған иісі мұрын жарды.
Былтыр келіп қайтып ем шала мас боп,
Сол құмарым, шіркін-ай, бүгін қанды.

Толық

Бойыма тәтті сезім дәнін еккен

Алып ұшып, шарқ ұрып көңіл жүрдек,
Көп ішінде жүргенде өзіңді іздеп,
Қапелімде қақ тіліп қара түнді,
Көгімнен жұлдыз болып көріндің кеп:

Толық

Қазақстан

Бір Алла атты теңдессіз ғажап ұстаның,
Бойына жиған имани тазалық нәрін.
Төріңе қанша төнсе де қара дұшпаның,
Болашағы үшін бастарын бәйгеге тігіп,

Толық

Алаш жұрты

Азуын айға білеген,
Төбесі көкті тіреген,
Қарсы да келген хас жауын,
Ақ семсерімен іреген –

Толық

Өзіміз ғой...

Қолын бұлғап арман алдан,
Ой-санамды арбап алған.
Ақиқатқа жетем бе деп,
Қаламымды қанға малғам.

Толық

Тіршілік

...Сол баяғы тіршілік —
Тағдыр тағы қарамады ұмсынып.
Сүйген сайын сайқалси ма бұл Өмір,
Құтыра ма, құшқан сайын “құлпырып”?!

Толық

Жанарымды шыңға қадап

Жанарымды шыңға қадап,
Жан — Арымды мұңға қамап,
Өмір жайлы Өлең жаздым,
Табам ба деп бір қанағат.

Толық

Эскиз

Мұнда бәрі түрлі-түске боялған,
Бұл бір әлем, бояулардан жаралған.
Сұлулық пен әдемілік атаулы,
Осы жерде қайта түлеп, жаңарған.

Толық

... аяулы жарға

Алып ұшып, шарқ ұрып көңіл жүрдек,
Көп ішінде жүргенде өзіңді іздеп,
Қапелімде қақ тіліп қара түнді,
Көгімнен жұлдыз болып көріндің кеп:

Толық

Балкондағы ой

Тірлігімді күн сайын қатер жалмап,
Қай бұрышта тұрмадым пәтер жалдап!?
Қаламымды серік қып, қаңғып жүрдім,
Жақындарым- жақтырмай, бөтен- қолдап.

Толық

Шер... үміт...

Сайран Далам-ай,
Айман Далам-ай...
Өкшесін саған батырып,
Келімсек пенен кірмелер

Толық

Көңілалаң

Есімде балауса кез, балапан шақ,
Жүретін өрік-мейіз, науат аңсап.
Алайда бәрімізге ұнамайтын,
Апамыз ұйқымыздан оятар сәт.

Толық

Қызыл өлең

«Жақсы өмірден» жалындап жүзімде алау,
Оң қолымда желбіреп қызыл жалау,
Үндесем деп Күн-көсем ұранына,
Сол кезден-ақ қаймағым бұзылған-ау...

Толық

«Жабайы Роза». Қара сиыр...

Кешқұрым мезгіл. Сиырын сауып
Болған соң, көне киімін қағып -
Үйге енді әжей, мал қора жаққа
Бұрылып, көздің қиығын салып.

Толық

Қала көрмеген ағама хат

Аман ба ауылдағы ағайындар,
Аман ба атқамінер бағалы ұлдар?!
Аман ба аталарым, әжелерім,
Беттерін - әжім басқан, самайын - қар?!

Толық

Қазығұрттың қоңыры

Сен – Өгемнен,
Мен – Кегеннен,
Азамат ек өрлеп, өнген.
Қолымызға қалам алып,

Толық

Есениннің елінде

Бөренелі сол үйлер,
Сол баяғы, сол өлке:
Басын жерге сәл иген,
Қайың түбі – көлеңке.

Толық

Балапандарым

Сендерсің менің бақытым балапандарым,
Балапандарым — шаттықтың таратар нәрін.
Жүріңдер ылғи күлімдеп қасымда менің,
Өмірдің бірге қарсы алып жаңа таңдарын.

Толық

Жылылық

Әкемнен қалған жылылық,
Шешемнен қалған жылылық.
Лебіңе жүрем жылынып...
Сарсаңға түскен сәттерде,

Толық

Түнде...

... Дала суық.
Әншейінде шулайтын қала – сұлық.
Терезеден телмірем тысқа қарай,
Бірдемені күбірлеп, данасынып...

Толық

Бүгін

Өзгерді бүгін қоғам –
Көз көрді түрін жаман.
Кез келді Ақиқаттың,
Көмейін тығындаған.

Толық

Қараша. Қамығу...

..Көкейімде бір ой бар:
Елдің жайын кім ойлар?
Жиында отыр есінеп,
Күллі ығай-сығайлар.

Толық