Өлең, жыр, ақындар

Қазақтану тірегі

Асылын сыйлау ұлтымның –
Тұғыры берік ғұрпымның.
Кәрібжанов Фазылды
Еске алуды ұмтылдым.

Толық

Заман дерті

Арал кетті...
Адамдар, Арал кетті,
Оны жұтқан сорақы заман кетті.
Онсыз­дағы онша емес елдің күйі,

Толық

Ақындық алтын тұғыры

Өлеңмен ғана жүрер ем
Кей ақынша күнелтіп,
Қатыгез соғыс дүрбелең
Қаусатты елді жүдетіп.

Толық

Фазыл аға әулеті

Шарбақкөлмен көршідей біздің ауыл,
Кәрібжанов әулеті маған бауыр.
Фазыл аға – жанымның бір жалауы,
Жыр арнасам сүйсінді оған дәуір.

Толық

«Қазақ елі» – ерен-ғайып мұнара

Зәулім­заңғар мұнара – ел айғағы,
Елорданы ерекше аралайды.
«Самұрық­-Ана» аспанға қанат жайса,
Ұшқан құс та бас иіп қарайлады.

Толық

Дарабоз туған ер қазақ

Қазағымның тарихында сұр белең,
Тың игеру деген туды дүрбелең.
Сол жылдарда әйгі болды Тәшенов
«Тың өлкесін» Ресейге бермеген.

Толық

Көргенде Құлагердің ескерткішін

Көкшеге Астанадан аққан жолдың
Басында бір ғаламат ашқан болдым.
Бейнесін Құлагердің көз шалғанда,
Замана әр мезетін шапшаң шолдым.

Толық

Ғасыр үні

Әр сөзінен аңқыған ғасыр сыры,
Қоңыр қобыз жан қозғар ашылды ірі.
Соңғы хабар соғыстан әкелгенде,
Әнуарбектің әлемге шашылды үні.

Толық

Алматыда Сәбиттің ескерткіші

Алматыда,
Мұқанов көшесінде,
Төле бимен тоғысар төтесінде,
Сұлу мүсін жүзінде жұлдыз жанған

Толық

Оңбайды ақынды атқандар

Қыранға оқ жұмсау қатерлі,
Жұмсаған... шын сұмдық әкелді.
Қай мәңгүрт қиды екен ажалға
Адамзат сұңқары Сәкенді?

Толық

Қошке көрген ауыр түс

Айдаудан келіп,
Шарбақкөлде тұратын.
Роман жазды. Дәрігерлік құратын.
Байлаудағы тұлпарда жазық жоқ еді­ау,

Толық

Ақ тілек

«Кенші ақын» мен Қаныштың інісімін,
Тұтқасы болдым дара бір ісінің.
«Жезкиік ақыным» деп ел атаса,
Заманның өзім шеккен тынысымын.

Толық

Жеңіс күні

Жеңіс күні көрмедім тайсалғанды,
Алақайлап жуас та қайсарланды.
Кедір­бұдыр сөйлейтін бригадир де
Кешегіден біртүрлі байсалданды.

Толық

Мағжанның бір өлеңі

Үлкен өлең көңіл толар көлемі,
Мағжан аға «Сағындым» атты өлеңі.
Абақтыда Алла сыбыр еткендей,
Бой тастапты бостандықтың елеңі.

Толық

Кіндік қаның тамған жер

Көргенде Нанан ауылы зираттарын,
Жан толқып, көкірегімде жыр баптадым.
Мына жер ескі ауылдың жұрты десе,
Жаттадым құтты әңгіме тыңдап бәрін.

Толық

Осы жұрт Шарбақкөлді біле ме екен?

Сұлу жер Омбыдағы Шарбақкөлім,
Сәт сапар бір көруге арнап та едім.
Мың алғыс атақты інім Жәнібекке,
Ойымды тапты әдейілеп бармақ менің.

Толық

Ағалар үшін президентке алғысым

Ақиқат ажары ашылды,
Әділдік шалқыған күн жетті.
Құлшындық бір сілкіп ғасырды,
Құртуға кертартпа індетті.

Толық

Өтті ғасыр

Өтті ғасыр...
Атомшыл заманды алып,
Бітті Одақтың ғұмыры тәмамдалып.
Кетті Семей сілкінтіп полигонын,

Толық

Сенен артық бақ сұрап...

Сенен артық бақ сұрап
отырғам жоқ,
бір түрлі –
сенің кезің жақсырақ

Толық

Сүрініп кетпе

Сүрініп кетпе
Табалдырығы –
Есігінде жат үйдің.
Секілді ол дұшпанына –

Толық

Көлеңке

Әлемнің тарғыл теңбілі
Жер бетіндегі
Аласы және құласы;
Күнәсі менен сауабы

Толық

Көгілдір күмбез

Донкихот киген көне дулыға,
Менің басымда да бар
Бір дөңгелек киім.
Еліктемеген осы формаға

Толық

Дұға

Ит терісіне жазылған жазу,
Ескі жұртта қалған көмбе.
Адамзат ақылы қандай аянышты!
Бір аунап уанбаған қайсы пенде.

Толық

Елес

Сенің табаның,
Табаныңның астында бар жылылық.
Не нәрсе еді қиялыңдағы ұмытқаның
Ұмыту – өзі бір ұлылық.

Толық

Айна

Неменеге ұқсайды ұрының қолы?
Тістеуік пе?
Жоқ әлде көлеңке деңіз.
Қарайып көрінеді портта

Толық

Жору

Тыржалаңаш тау,
Бір қабат лыпасы – ақ тұман – бу.
Ұзын-ұзын қыраттар,
Борбайларыңды жу.

Толық

Үркер суға батады

Күлмейді,
Жыламайды жұлдыздар өтірік,
Тек сен өзің ғана оянасың,
Отырасың тағы ұйқыңды келтіріп.

Толық

Сұрау белгісі

Жауып тұр қалың қар,
Айнала ақ түс.
О, тамаша торғайлар екен
Шашылып қонған бір уыс.

Толық

Жүлге

Екі-ауыз сөз екен бұл дүние,
Біріншісін данішпандар айтып кетіпті.
Ендігі қалғаны – екіншісі.
Бірақ, оны да

Толық

Ертең не болар

Ертең не болар,
Кім бар үй сыртында?
Ұқсайды кешкі іңір
Сәуірдің бұлтына.

Толық

Арылу

Жұтып кетеді қара орман,
Жақын барма
Есің дұрыс болса, егер сенің –
Орап алады жасыл торы

Толық

Сындырып алма

Махаббат тұнық әйнек,
Сенесің бе?
Ұқсайды ол ұйқыдағы елесіңе.
Ашық аспанда ғана ма

Толық

Табиғаттың шығыны

Кеше жауған жаңбырдың
Кештен қалған жұғыны
Ғайып болған таң ата –
Қайда кетті табиғаттың шығыны?

Толық

Шешеміз – ағаш

Бір тал жапырақ, жалғыз сояу,
Жоғалмайды бір бүршік –
Бір түйір тозаң,
Бір тамшы бояу.

Толық

Азырақ жаз

Сақылдағаны ма, несі екен –
Ақсиғаны тісі?
Аспанның ба, ақынның ба,
Құдайдың ба, кімнің күлкісі?

Толық

Күнә мен ғибадат

Қайтыс болған көршіміз былтыр
Жасы жол ортадан өткенде.
Марқұм болды қатыны да биыл
Жыл уағы жеткенде.

Толық

Тоқал бұқа

Бұқа екенің рас,
Салақтайды әукең жерге тиіп.
Сықырлайды,
Кем емес

Толық

Далалар

Қаңбақ па домалаған?
Далалар – таңғы түс,
Ұзатылған қыз,
Ол және

Толық

Саябақ

Жым-жырт аспанда құс кідірді.
Серпіген қанаты -
Тас жұмылған уақыттың маңгілік ашылмас алақаны.
Терезеден төгілген күннің сәулесін

Толық

Cөз

Империядан қалған сарайдың төбесінде тұрған жалау тыныш
Сезеді алыстан дауыл көтерілгенін
Мерекеден кейінгі алаң қаңырап бос тұр
Тереңде жүзген адамның теңіз түбіне түскен көлеңкесі секілді

Толық