Шырша саясы – күркесі,
Өзі – орман еркесі.
Қарғып жүрер жан-жаққа
Өте құмар жаңғаққа.
Көп, көп ине,
Бір сабағы жоқ ине,
Іс тікпейді әрине.
Секең, секең етеді,
Орман – оның мекені.
Отырғанда шоқиып,
Құманға ұқсап кетеді.
Қорбаң, қорбаң етеді,
Орман – оның мекені.
Тәтті балға тойып ап,
Қыста ұйқыға кетеді.
Су жүрек қорқақ,
Сыбдырдан да қорқады.
Селтиіп екі құлағы,
Елеңдеп ылғи тұрады.
Құғақ жерде тұншығады,
Суға жүзсе құлпырады.
Тұла бойы сіңірлі,
Имек мойын өзі ірі.
Денелі де,өзі ірі,
Шөлге келер төзімді,
Іс тындырар бір өзі.
Сүп-сүйір қанатты,
Саусақтары керемет.
Қарағайлы орманда,
Жеміс-жидек қорегі,
Топ-топ болып өреді.
Сүп-сүйір қанатты,
Саусақтары керемет.
Жүні қалың, бағалы,
Терісін де алады.
Басы менен көзі үлкен,
Киім де болар жағалы.
Бақа-шаян қорегі,
Көп қой оның әлегі.
Мекені өзен, көл екен,
Пайдасы оның көп екен.
Мамық ,жұмсақ жүні де,
Естілмейді үні де.
Тез тестиді дыбысты,
Биікке ұшып, самғайды,
Түнде жемін улайды.
Құз-жартастастың қиясы,
Қол жетпесте ұясы.
Өзі сүйір қанатты,
Жанары ұшқын атты.
Топшысы сіңірлі келеді,
Бұл құсты кім біледі?
Балпаң-балпаң басады,
Кісі көрсе қашады.
Қанатымен су шашып,
Айналаны салқындатады.
Өзен-көлді жағалап,
Топ-топ болып жүреді.
Сирақтары сидиған,
Мойындары қылқиған.
Балапаны да, өзі де аппақ,
Оны кім біліп таппақ.
Адамға адал жүрегі,
Тынымсыз ұшып жүреді.
Жіңішке, ұзын қанатты,
Адамның досы санапты.
Қауырсыны қара ала,
Ұшып жүреді далада.
Талғамайды жемді де,
Зиянкес жәндіктерді жейді де,
Көп пайда келтіреді.
Қанатвы мен жотасы,
Қара қоңыр түсті.
Мекендейді қыратта,
Аң мен малдың,
Етін жейді бірақта.
Орман, тауларда,
Ұшып, заулайды.
Жемін түнде қаузайды,
Зиянкестерді аулайды.
Маңдайында төбелі,
Жәндік-оның қорегі.
Қауырсыны қап-қара,
Мекендейді далада,
Түрі оның қарала.
Жүзгіш құс атанған,
Аяғы қысқа, мойыны ұзын.
Тамағы-балық, шаяндар,
Қырмаңдар оны аяңдар.
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі