Өлең, жыр, ақындар


Айыр-айыр тілі бар,
Шұбар ала түрі бар,
Бәр жәндіктің ішінде,
Қауіптісі сол, біліп ал.

Жылан



Дүниеде бір найза бар сапталмаған,
Мүлкім деп ешбір адам сақтамаған.
Бұрынғы өтіп кеткен қариялар,
Найзаның тиген жерін мақтамаған.

Жылан



Айтайын бір жұмбақты сізге батыр,
Өзінің асты кеуек, үсті жалтыр.
Қазандай қара тастың бауырында,
Бір сүйір адам таппас зәрлі жатыр.

Жылан



Ши түбінде шығыршық.

Жылан



Шөп арасында ұзын қамыс.

Жылан



Жол үстінде майлы қайыс.

Жылан



Жапырақ астында қара пышақ.

Жылан



Төсек астында шылғи қайыс.

Жылан



Ізі бар,
Адымы жоқ.

Жылан



Жылт-жылт еткен,
Жылға сайын өткен,
Бар адам безген.

Жылан



Аяғы жоқ, қолы жоқ,
Жүріп кетсе жолы жоқ,
Үстіне біткен жүні жоқ,
Сыйдырып қойған таспадай,
Сипаласаң міні жоқ.

Жылан



Ұзын-ұзын, ұзын келер,
Ұзын бойлы қыз келер,
Қабақтары қалтырап,
Маңдайлары жалтырап.

Жылан



Жер астында жездем қамшысы жатыр.

Жылан



Жәндік көрдім аласа,
Түрі басқа тамаша,
Ешбір жанға қосылмас,
Жүреді өзі оңаша.
Бірі бата алмайды
Қасқыр, аю, жолбарыс,
Ортаға алып қамаса.

Кірпі



Бір мақұлық бар еді жүрген саяқ,
Кеудесіне қарасам мүштімдей-ақ.
Түрін байқап қара да, ет тамаша,
Үстінде көтеріп тұр бір мың таяқ.

Кірпі



Бір түйем бар үстіне жантақ артқан,
Өзі сондай кетеген құдай атқан.

Кірпі



Айтайын бір жұмбағым тұңғиықта,
Жаратқан барша жанға бір бұйрықты.
Болғанда қоян құлақ, қой құйрықты,
Болғанда мысық аяқ, түлкі тұмсық,
Айнала тікенек, бір жүні қылшық.

Кірпі



Далада жабулы тоқпақ жатыр.

Кірпі



Ағашты орманның түбінен табасың,
Ине шаншылған жөке деп қаласың.

Кірпі



Ұзамай аз жортад,
Жол жүруге шорқақ.
Үсті толған ине,
Кіріп кетер, тиме.

Кірпі


Пікірлер