Өлең, жыр, ақындар


Шаңқ-шұңқ еткен үні жоқ,
Сусыз оның күні жоқ
Жүріп кетсе соңында,
Қалып жатқан ізі жоқ.
Бұл не?

Балық



Ұя, ұлу, ұшақтың
Басын бастап беремін.
Құс, жұмыртқа, бұтақтың,
Ортасында келемін.

Ұя



Қамыс құлақ,
Тостаған тұяқ
Мінсең – қанат
Сүті – дәрі,
Еті – тамақ.

Жылқы



Айран берген, құрт берген,
Шелек-шелек сүт берген,
Айтыңдаршы балалар,
Бұл қандай мал, кім білген?

Сиыр



Бүріп қойған сағаттай,
Айқайлайды таң атпай.

Әтеш



Ұшқаны қызық жалпылдап,
Өзі сондай қарқылдақ.

Қарға



Басында мүйізі бар,
Үстінде киізі бар.

Сиыр



Өзінше ноян
Қорқақ кім?

Қоян



Тонын киіп туған,
Жалап бетін жуған.

Мысық



Қаңғырамын үйім жоқ,
Ауылдардың қойы көп.
Ұрлық,зорлық кәсібім,
Тамақтанар-нәсібім.

Қасқыр



Бес қаруы белінде
Самғап жүреді көгімде.

Бүркіт



Басында айдары бар,
Иегінде сақалы бар.

Әтеш



Бұл не қылған ер еді?
Қандай мықты жүрегі.
Түздің маңғаз түлегі,
Бір ұрттам су татпастан,
Мың шақырым жүреді.

Түйе



Басында үшкір істігі бар,
Өзіне лайықтап тон пішкен,
Секіріп тастан түскен.

Ешкі



Орманда оның тұрағы
Тоқ-тоқ етіп тұрады.

Тоқылдақ



Аяғы бар, басы бар,
Арқасында тасы бар.

Тасбақа



Түрі - жылқы бейнесі,
Жолақ-жолақ жейдесі.

Зебра



Далада жүр шапқылап
Керемет бір саққұлақ.

Қоян



Тәтті көрсе бас салар,
Айнымайды баладан.

Аю



Бейбітшілік құсы деп,
Атайды оны барша жұрт.

Көгершін