Өлең, жыр, ақындар


Құм сиақты ұсақ болғанымен,
Жер бетін жауып үлгереді.

Қар



Мамықтай жұмсақ болады,
Ұстасаң қолың тонады.

Қар



Жұлдыздай жарқырайды,
Күндіз бірақ байқалмайды.

Ай



Аспанда алып доп,
Жарқырайды жарық боп.

Күн



Сыртылдайды шәйнегін
Ұнатпаса да жұрт мейлі
Терезенің әйнегін
Жуады бірақ сүртпейді.

Жаңбыр



Суға батпайды,
Отқа жанбайды.

Мұз



Шана зырғып желетін,
Коньки, шаңғы тебетін.
Аққала жасап ойнайтын,
Қай мезгіл деп ойлайсың?

Қыс



Жиын-терін болатын,
Қамбаға астық толатын.
"Қызыл қырман" ойнайтын
Қай мезгіл деп ойлайсың?

Күз



Аяғы жоқ, жүреді,
Сылқ-сылқ күледі.


Бұлақ



Әдемі түнде,
Мен жүрсем,жүреді бірге.

Ай



Терезені өрнектеп,
Әдемі сурет салыпты.
Кім екенін табайық.
Көрінбей кетіп қалыпты.

Аяз



Жаңбыр жауып басылды,
Аспан шайдай ашылды.
Қызыл, сары, жасылды,
Көкте бір зат асылды.

Кемпірқосақ



Бір нәрсе жоғарыда от жағып тұр,
Дабылдап дабылын ол қағып тұр.

Найзағай



Бір нәрсе жоғарыда от жағып тұр,
Дабылдатып дабылын ол қағып тұр.
От жағып, дабыл қағып тұрғанында,
Сабалап төмен қарай су ағып тұр.

Жаңбыр, найзағай



Аспаннан жауды ақ бидай,
Үйге қарай жүгірдім.
Ызғарына шыдамай,
Сүмелектеп бүгілдім.

Бұршақ



Ақ моншақтар сабалар,
Қалмайды олар жанды аяп.
Жатып-жатып жоғалар,
Ешкім жинап алмай-ақ.

Бұршақ



Тырсылдап түседі,
Жер бетіне жетеді.
Жер бетіне жеткен соң,
Ғайып болып кетеді.

Бұршақ



Таудан топ түсті,
Аяқ-қолы жоқ түсті.

Бұршақ



Әуеде қызғыш, жерде бұзғыш.
Қызғыш айтады: “беремін” деп,
Бұзғыш айтады: “аламын” деп,
Берсе - барлық,
Бермесе - қаһарлық.

Жаңбыр, егінші



Ата-екем жерге пышағын шанышты.

Жаңбыр