Айт, емiн!
Жан-жүрегiмдi күйдiрiп,
Намысыма тисе –
Бiлемiн! –
Өлiспей берiспеймiн.
Алып едiм,
Таудай биiк,
Даладай кең едiм.
Жұлдызы құйылып жатқан
Қаз-қаз тұрған сәбидi
Рухымен бабаның
Бата берiп жебеп ал!
Сонан кейiн апарып
Төзген талай қиындыққа, ауырға,
Төзген талай боран менен дауылға, –
Отыр ана ошақ басын күзетiп,
Қалған жалғыз қиыр, алыс ауылда.
Бәрi, бәрi өзгердi,
Суық басты дененi.
Ести, ести сөздердi
Керең болғым келедi.
Дау-дамайдан адастым
Өзiмше ой кешемiн, –
Дегендей-ақ ағаш тұр
Мүйiсiнде көшенiң.
Шүкiр, аман жер шебi, –
Аман бақ та, бауым да...
Бiрақ басып еңсенi
Тас жатыр ғой бауырда!
Десемде: ендi кiмнен жасқана алам
Көзiмдi мөлтең-мөлтең жас қамаған...
Аузын ашып тұрған арандай ғып
Мен кеше құтылып ем аждаhадан.
Жүзiн көрiп азып-тозған даланың
Ауыр тартып тұнжырайды қабағым...
Сортаң жерлер қопсып жатыр ақ жем боп
Кеуiп қалған ауызындай жараның.
Оңбас! – бұған күлген кiм!
бұлт құсап түйiлiп
Тас лақтырды бiр кемпiр
Ызаланып, күйiнiп.
Бүгiнiме жеткен өтiп кешеден, –
(Ол бар кезде еңсе тiктеп өседi ел!)
Келе жатты айдай толған бiр Ана
Жалғыз өзi қызылiңiр көшемен.
Жатыр бүгін қуанып бар тұсымыз.
Өзіңізге көп бүгін алғысымыз.
Ел мен жұртың қаумалап тойлап жатқан
Құтты болсын, ағажан, Алпысыңыз!
Қазақшылық,қазақшылық дейсіз сіз,
Қазақшылықтан қашып жатқан кім бар дейсіз?
Жандандырсын қазағымның салт- дәсүрін,
Бұрмалаған ойды сіз қандайсыз?
Көл де тұнық, сөз тұнық,
Тұнық ой да, сана да...
Батар күнге көз тiгiп
Жас қыз отыр жағада.
Қуыршақпыз, бәрiмiз қуыршақпыз!
(Соны ескермей кететiн ұмытшақпыз).
Қуыршақпыз, бәрiмiз қуыршақпыз.
Қазiр бiздiң басымыз айналып тұр:
Ақындарды шабыт керiп тасқанда
Теңедi оны алып ұлы дастанға...
Ал мен үшiн омарталар сияқты
Биiк үйлер – тiк шаншылған аспанға.
Қорек iздеп барған талай айлаға,
Қорек iздеп түскен ойға, сайға да, –
Бiр топ обыр егеуқұйрық ақыры
Тап болды ғой iшi толы қоймаға.
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
- Антон Чехов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі