Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер

Ауырған кезде

Отқа тастағандай
Денем күйiп барады.
Байлап қойғандай
Аяқ-қолдарым

Толық

Әріптері де қару-жарақтай

Көк түрiктер жазбалары,
Көк түрiктер әрiптерi –
Қандай айбатты едi,
Қандай қайратты едi.

Толық

Әй, қорлық-ай!

Менiң алып Далам
Бiреулердiң
Күндiз күлкiсiнен,
Түнде ұйқысынан айырған.

Толық

Мұңға батамын

Неткен қатал ең, Адамдар?!
Өздерiңе деген
Көлдей көңiлiмдi
Судай суалтып

Толық

Өлара шақ

Өлара шақ
Менiмен – әлi де –
Алысамын деп тұр.
Дүние,

Толық

Ниет

Алып жерiм
Мұңданып жатыр.
Асыл көлдерiм
Жуынды құйылған итаяқтай

Толық

Ержүрек кемелер

Көк долы көк теңiз
Ақ жал толқындарын
Аждаhадай көтерiп
Аспанға атқан кезде;

Толық

Соншалықты не жаздым?

Ешкiмнiң
Әруағын аттаған жоқ едiм.
Ешкiмдi –
Атасына тiл тигiзiп! –

Толық

Қорқыныш

Жаным жасып,
Көңiлiм қобалжып қалған.
Не нәрседен де
Жасқанатындай.

Толық

Өкініш

Менiң тiлiм
Көктей биiк,
Теңiздей терең
Даладай кең едi.

Толық

Менің өлеңім

Бiреулер – өлеңнiң –
Ұйқасын кiрпiштей қалап.
Сылағын қаймақтай жалап,
Мұнтаздай етiп,

Толық

Жақсы сөз

Мен бүгiн
Жанымды майдай ерiткен
Жақсы сөз естiдiм.
Сол сөзден

Толық

Күндердің күнінде

Өмiрге құштар ақын,
Жан-жүрегiн
Қайғы-мұң қысқан ақын,
Күндердiң күнiнде –

Толық

Шапқыншылық

Аңдаусызда жау шапты.
Омыртқаларымды бордай үктi.
Қабырғаларымды
Қураған қамыстай

Толық

Ызалы адам

Бұлтты түндей боп
Тұнжырайды да отырады.
Қабағын түйiп,
Тiсiн шықырлатып

Толық

Қожанасырдың есегі

Қожанасыр о баста-ақ
Құйтырқы айласы көп
Есептi бiлген.
Бiлген де

Толық

Табалау

Әлдекiмдермен
Әдiлдiк үшiн тiресiп едiм,
Әдiлдiк үшiн күресiп едiм.
Жеңiлдiм!

Толық

Лас адам

Аузының ласын-ай!
Лас сөздерiне үндемей
Көпшiлiктiң шыдасын-ай!
Айнала мүңкiп кеттi.

Толық

Дауылды күнгі теңіз

Аспандағы
Ай, Күндi өшiрердей,
Жердi көшiрердей
Алапат дауыл соқты.

Толық

Кім білсін?

Батырларым жорықтан қайтқанда, –
Ортадан жолдарын тосып,
Алдарынан
Қырық қиылып,

Толық

Жабыққанда

Мен кiретiн
Есiк қалмағандай.
Тiптi-сығалайтын! –
Тесiк қалмағандай.

Толық

Қазақтың тағдыры

Демесек те:
Қаралы тiзiмде тұр,
Қазақтың тағдыры
Қылпылдап тұрған

Толық

Менмен

Мен, мен деген дауысы
Дүниенi жаңғыртып
Алып барады.
Миымды – жаңғақтай! –

Толық

Жұт

Арттағысын көмген,
Алдағысын жапырған,
Алып даламды
Алып астаудай етiп

Толық

Қиянат соғыс

Тағы да жер үстiн
Зұлмат басты.
Әлемдi
Шешуi де жоқ,

Толық

Шабыт үстіндегі ақын

Мына ақынның
Желдi күнгi өрттей
Бұрқырауын-ай.
Елiн ойлап

Толық

Қыл көпір

О дүниеге барғанда
Қыл көпiрден өтесiң.
Өтсең – өтесiң!
Өтпесең –

Толық

Батырлыққа тілек

Өлсең де – өзiңдi емес! –
Елiңдi ойлап
Күйiктен өлсең ғой.
Өлiп бара жатып та

Толық

Махаббат

Сен дегенде –
Талай-талай адамдар –
Дүниеден баз кешiп
Безiп кеткен.

Толық

Дүние не боп барады?

Менiң осы жерiме
Ойсылқара бабамыз
Қасиетiн арттырып
Қара нарын шөктiрген;

Толық

Қалай адаспайсың?

Қарыс жер көрсетпей –
Тұмшалаған! –
Тұманның iшiнде қалсаң
Қалай адаспайсың?

Толық

Алматы

Ұлы қалам!
Басыңнан не өтпедi?!
Не көрмедiң?!
Өлмедiң!

Толық

Өтініш

Қозғама менi, қарағым!
Менi қозғасаң
Мұз сөгiлiп
Сең қозғалады.

Толық

Ормандағы өрт

Барым өртенiп жатқандай,
Жаным өртенiп жатқандай
Орман өртенiп жатыр.
Қараған сайын

Толық

Біліп келемін

Ұзақ жол жүрдiм
Арып-ашыдым.
Жадап-жүдедiм.
Жасыдым...

Толық

Қарап тұр!

Менiң елiме,
Менiң жерiме –
Бiреулер
Теңiздердiң ар жағынан

Толық

Байшыкеш

Мына кiсi
Болған екен.
Толған екен.
Найқалып

Толық

Көк Түрік абызының тілегі

Уа, құдiреттiң Құдiретi,
Көк тәңiрi,
Алдымен өзiңнен тiлеймiн.
Жерiме

Толық

Тозақты қазақ көп көрдi

Тозақты қазақ көп көрдi.
Бастарынан
Зұлматтан
Зұлмат өткердi.

Толық

Мешкейлер жарысы

Құлқындары
Қырық құлаш терең.
Арандары
Алпыс кез апандай

Толық

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер