Сағыныштан сартап болып үздiккен
Сағыныштан сартап болып үздiккен,
күз де келдi мамыражай түстiкке.
көл,
тоғайын,
Сағыныштан сартап болып үздiккен,
күз де келдi мамыражай түстiкке.
көл,
тоғайын,
Айтатұғын бiр-ақ кесiп дәлдiкпен
қаншама жыл ғылым күткен, ел күткен
бiреу келiп бiр жапырақ шындықты
асыл тастай
Мән бермесем сөздер менен сыбысқа
жүр деме сен менi босқа тыныстап,
шындық үшiн
жүрiп жатыр жанымда
Мен құйттаймын,
Ерiк берiп сабырға
биiксiң деп, алыпсың деп жаңылма.
Қиыршық тас,
Жатыр едiм бей-жай мүлгiп диванда
тамсап сорып тәттi елестi жиналған.
Қабырғаның ар жағынан
кенеттен
Диктор дауысы айырылыпты сабырдан –
ораныпты бiр ел тағы жалынға...
Есiтiлдi барлық жерге,
бар елге
Газеттерге шығады ғой хабарлар:
соғыс сұмның сарқыты боп қап қойған
шағын, яки үлкен ұлы қаламнан,
жаңа құрылыс алаңнан,
Шыдаған қанша сан мұңға,
томсарып үнсiз түйiлген,
глобус тұр алдымда
монтиған киiз үйiмдей.
Сол жылдарды ойлап көршi санамен:
көз алдында тұра қалар жаралы ел,
Отқа оранып бүлiнiп
жатқан ұлы қара Жер.
Айырылып қаншама рет төзiмнен,
қанша жүктi жүрегiммен сезiнгем.
Осынау бiр тағдыр менен тiрлiктiң
таразысы секiлдiмiн қазiр мен.
Күз жылайды күнiмен, күз жылайды түнiмен,
тұнжырайды күнiмен, тұнжырайды түнiмен.
Жұмсақ, бiрақ ап-ауыр дыбысы оның қосылар
кеудемдегi сарғайған сағыныштың үнiмен.
Менде — көктем.
Көктем менде тап қазiр.
Тасып жатыр өзен болып ақпа жыр.
Құстар бiткен Аңсау атты көлiм мен
Алапат бiр күш бұрқанған
бойымды келiп кергенде –
болады бейне алып бiр
бәйтерек өсiп тұрғандай
Тегiстелiп аңғарлар да, жолдар да
аппақ қарлар түскен кезде жондарға,
аппақ қардан аппақ шәлi жамылған
дайындалам бару үшiн орманға.
Жауады төгiп ақ жаңбыр
далада гүлдер жоқ бiрақ.
Жауады төгiп ақ жаңбыр
шықпайды бiрақ алдынан
Күзгi шуақ. Жоқ бүгiн желдерiм де,
маужырап тұр тоғайым, көлдерiм де
Төңкерiлiп көшетiн ақ бұлттар
мақташылар жөнелткен аспанменен.
Жүрудi маған жазбаған
тымырсық күндей тым-тырыс
Жел болып шалқып,
теңiз боп толқып қозғалам.
Саф Самалдар, басқамен
кезiктiң бе,
жабырқаттың әйтеуiр кешiктiң де,—
дәл осындай кездерде тереземнен
Телевизор. Отанымнын, картасы
Бәре де бар —
Москва мен Алматы,
Балтығым мен Балқашым...
Жалғыз жүрсем —
менi қажап ойнама!
Жалғыз жүрсем мен егер
жалғыз қалды Темiрхан деп ойлама!
Қағылған ұмыт болған қоңыраудай,
қалды ғой, жайсаң, жырлар, жолың болмай.
Шимайлап ақ қағаздың бетiн жыртып
өртенiп бара жатқан омырауды-ай.
Қалғансың күннен суынып
аяз да саған батпайды –
жатпайды аптап қуырып
өзiңдi суық қаппайды.
Алабұртқан алтын шапақ нұр төккен,
шығып алып космосқа – туу көкке
түсiредi космонавтар дамылсыз
алып Жердi,
Аспан да бұлтын қуып бiр
осынау тұсқа жинапты.
Ақ нөсер төпеп құйып тұр
үстiне мұңлы зираттың.
Түссе-дағы қандай қаяу жүзiме,
адамдардың ең соңынан көз iлем.
Мен өйткенi әрқашан да өзiмдi,
уақыттың үнiмiн деп сезiнем.
Салмағымен басқан жерiн ұйытқан,
бүгiн мiне,
жүгiн алып иықтан,
шойын дене паровоздар қамалып
Айтамын оны айып деп
бой берсең егер келетiн ойға қаңғырып.
Заманға мынау жататын толқып жаңғырып
қарауың керек бойыппен.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі