Өлең, жыр, ақындар

Даладағы ой

Құтылып күйбең тiрлiк, сан ойлардан,
тартасың қайдасың деп арай далам.
Машина екпiнiнен
жан бiткендей

Толық

Жота басындағы домбыра

Шетсiз-шексiз мұнарт дала,
айдала.
Ұйып қалған,
тынып қалған айнала.

Толық

Жол қиылысы

Жол жатса өзендердiң құйылысындай
құйғыса —
жылдамдықтар құйғысын да...
төрт жаққа төрт тарам боп тарқатылып,

Толық

Астан-кестен ашуланды Атырау

Астан-кестен ашуланды Атырау.
Қапелiмде не боп қалды апыр-ау!
Аспан астын арсы-гүрсi етiп бiр
астан-кестен ашуланды Атырау.

Толық

Шыңырау

Шыңырау – өлең,
Шыңырау – күй,
шыңырау – аңыз!
сусап қаңсып жатқан соң құм даламыз

Толық

Диқан

Жер сияқты осы адам.
Күн кептiрiп,
нөсер жауса босаған.
Жүретұғын түрiп балтыр, бiлегiн

Толық

Ұста дүкені

Дауылды желдiң өтiнде
ертең! – деп менiң күтерiм,
тер менен буға малшынып
жаңғырып ауыл шетiнде

Толық

Фотоаппарат алдындағы бала

Бiр отырып, бiр тұрып,
асыр салып алқынған,
жүрдi балам жарқылдап,
томпаң қағып жүгiрiп

Толық

Түнгі аэропорт

Азат болып бұл жерде сан ойлардан
сан тағдырға құнығып қарайды адам:
табысу мен қоштасу, күлу, жылау,
абыр-сабыр асығыс бар айналаң.

Толық

Жиырмасыншы ғасырым

Бiр ғаламат күшке ие боп жасырын
бұрқырадың,
қопарылдың,
тасыдың, –

Толық

Қайтайын деп кезiп аң, құс мекенiн

Қайтайын деп кезiп аң, құс мекенiн
кеткен едiм ен далаға жеке бiр.
...Көкжиектен шөкiм қара бұлт шықты
сүйреп тартып жалба-жұлба етегiн.

Толық

Қалай да ендi жан салып

Қалай да ендi жан салып
жол берместен жаулыққа
сақтау керек Жер шарын
амандықта,

Толық

Байланыс торабы

Iздейтұғын қала менен даланы,
iздейтұғын көне менен жаңаны
бағанасыз, сымсыз-ақ
дүниемен кеткен мәңгi жалғасып

Толық

Құйрықты жұлдыз

Ғаламат отты дастандай
құйрықты жұлдыз құйғыды,
шұбалып жатты аспанда
қып-қызыл ұзын құйрығы.

Толық

Мен бүгiнде қалайша жайланамын

Мен бүгiнде қалайша жайланамын,
бәрi де дөңгелейдi айналаның.
Жер күндi,
ал Ай Жердi айналады,

Толық

Өмiрге сен не сыйладың?

Өмiрге сен не сыйладың?
не бердiң?
Биiктiгi қандай шыққан төбеңнiң?
Не күтедi сенен ендi келер күн?

Толық

Ақиқат пен Азаттық деп айқасқан

Ақиқат пен Азаттық деп айқасқан
жарқылдаған жай тастай
жер шарының әр тұсында
бүгiнде

Толық

Жапырақтарын шашады

Жапырақтарын шашады
қайыңдар жел кеп қаққанда, –
көктем мен жаздың жасауын
үстiнен шешiп жатқандай.

Толық

Жел

Мың-миллион ине қылып құм-қарын
дүлей бiр жел соқты дейсiң жынданып.
дала кезген бағаналарды құлатып,
үзiп жатыр телеграфтың сымдарын.

Толық

Қамқорлық

Қарғын су ақты көшемде.
Қыс бойы тұрған жалаңаш
жуынып алып нөсерге,
киiнiп алды қара ағаш.

Толық

Обсерваторияда

Қара жердi дедi ме әлде кең етем,
тұрған орны биiк екен, өр екен,
Жұлдыз күлiп,
жұлдыз сөйлеп жататын

Толық

Қуаныш

О, қуаныш!
Мен өзiңе сүйiнем.
Сүйiнем де алдыңа кеп иiлем.
Қып-қызыл боп құндағына оралған,

Толық

Тербетiп бау мен бағымды

Тербетiп бау мен бағымды,
соғатын шалқып, толқып бiр
желiнен күздiң сабырлы
алманың иiсi аңқып тұр.

Толық

Қап-қара түн

Қап-қара түн.
Жатыр едiм –
Кенеттен
гуiлдеген жел басылып желөкпе,

Толық

Ымырт түстi

Ымырт түстi,
жан-жағыма қарадым –
тау, өзен мен қыратты өлке, алабым,
танаптардың мая-мая сабаны...

Толық

Қадір Мырза Әлі туралы

Қазағыма бақ болған
Туа сала шат болған.
Қызмет еткен еліне,
Мықты ақын,нық қорған.

Толық

Түскендей бейне жарысқа

Түскендей бейне жарысқа,
тұрғандай алдан сый күтiп,
келемiз бiздер алысқа,
асфальт жолмен құйғытып.

Толық

Шөлдесем мен қарындас пен бауырға

Шөлдесем мен қарындас пен бауырға,
шөлдесем мен найзағайлы жауынға,
тартып кетем қара жолға түсiп ап
Табиғат деп аталатын ауылға.

Толық

Қостағы түн

Қыраты мен өрiне
қараймын да толғанам,
Бәрi ұйқыда, бәрi де.
Ояу жалғыз мен ғана.

Толық

Далон асуында

Қос бүйiрiн қысып қара тастарға,
өрмелеген шатқалдардан асқарға –
алдымызда жол жатыр
арқан-сынды тасталынған аспаннан.

Толық

Түркістанның базары

Күн шықпастан сайрататын саз, әнiн,
күн шықпастан қайнататын қазанын,
қүн шықпастан тойлататын қазағын
Түркiстанның базарын айт, базарын.

Толық

Ағаштармен қыдырамын бiрге мен

Ағаштармен қыдырамын бiрге мен,
қарамастан күндiзге де, түнге де.
Емiн-еркiн сырласатын достардай
ағаштармен қыдырамын бiрге мен.

Толық

Құс аулаушы

Жүредi ол бар облыс, ауданда
арқаланып торлар менен ауларға.
Күн ұзаққа шаршап-талып, әлек боп
құс аулайды көл мен дала, таулардан.

Толық

Адам күнi адаммен

Адам күнi адаммен.
Онсыз өлем,
онсыз қурап қалам мен.
бәрiн алам адамдардан,

Толық

Түнгі қалаға оралу

Жұлдыз болып ағып сенiң төбеңнен
ойларыммен
арман
қиял,

Толық

Қалаларды сынақтан өткізу

Тау қойнауы,
тықылдап балға тынар.
Жүк шешiлiп сымдар да тарқатылар.
Көшiп келген бұл жерге машинамен

Толық

Мазасыз түн

Түн жарымы.
Ауыл отыр жазықта.
Жер сiлкiнiп,
жел жұлмалап қажытқан

Толық

Бұрқанып

Бұрқанып,
дүрлiгiп,
алқынған,
тiрлiктi төңкерiп тастардай,

Толық

Алмасқа өткiр бергiсiз

Алмасқа өткiр бергiсiз
байланып қалар сөз бұған.
Түртпесе,
қарап көргiсiз –

Толық

Қызуын тартып әр күннiң

Қызуын тартып әр күннiң,
көл жатыр тұнық ойланған, –
ортасын ойып шалғынның
бетонмен төсеп қойғандай,

Толық