Өлең, жыр, ақындар

Сағыныштан сартап болып үздiккен

Сағыныштан сартап болып үздiккен,
күз де келдi мамыражай түстiкке.
көл,
тоғайын,

Толық

Шөл

Шөл бар менде Қызылқұмдай аптаған
өртеп менi ыстығына қақтаған.
Мүмкiн емес өлшеу оның аумағын,
сыйып кетер оған теңiз, тауларың...

Толық

Бір жапырақ шындық

Айтатұғын бiр-ақ кесiп дәлдiкпен
қаншама жыл ғылым күткен, ел күткен
бiреу келiп бiр жапырақ шындықты
асыл тастай

Толық

Ақын

Өн бойында долы әуен мен нәзiк жыр,
қайрап алмақ болып ендi өзiн бiр
шабытты ақын шағын ғана бөлмесiн
әрi-берi кезiп жүр.

Толық

Мән бермесем сөздер менен сыбысқа

Мән бермесем сөздер менен сыбысқа
жүр деме сен менi босқа тыныстап,
шындық үшiн
жүрiп жатыр жанымда

Толық

Мен құйттаймын

Мен құйттаймын,
Ерiк берiп сабырға
биiксiң деп, алыпсың деп жаңылма.
Қиыршық тас,

Толық

Жатыр едiм бей-жай мүлгiп диванда

Жатыр едiм бей-жай мүлгiп диванда
тамсап сорып тәттi елестi жиналған.
Қабырғаның ар жағынан
кенеттен

Толық

Көне қала

Көне қала.
Бәрiн көрген қала бұл.
орынындай шор боп бiткен жараның, –
жатыр әне үйiңдi боп, төбе боп

Толық

Түнгі хабар

Диктор дауысы айырылыпты сабырдан –
ораныпты бiр ел тағы жалынға...
Есiтiлдi барлық жерге,
бар елге

Толық

Жарылмаған бомбалар

Газеттерге шығады ғой хабарлар:
соғыс сұмның сарқыты боп қап қойған
шағын, яки үлкен ұлы қаламнан,
жаңа құрылыс алаңнан,

Толық

Шыдаған қанша сан мұңға

Шыдаған қанша сан мұңға,
томсарып үнсiз түйiлген,
глобус тұр алдымда
монтиған киiз үйiмдей.

Толық

Сол жылдарды ойлап көршi санамен

Сол жылдарды ойлап көршi санамен:
көз алдында тұра қалар жаралы ел,
Отқа оранып бүлiнiп
жатқан ұлы қара Жер.

Толық

Айырылып қаншама рет төзiмнен

Айырылып қаншама рет төзiмнен,
қанша жүктi жүрегiммен сезiнгем.
Осынау бiр тағдыр менен тiрлiктiң
таразысы секiлдiмiн қазiр мен.

Толық

Дән

Жатыр бiр дән құнарлы алқап жерiмде,
сiмiрiп ап күннiң нұрын төгiлген.
Топ-толық дән, топ-толық дән, сол бiр дән
ғашық дер ем тiршiлiк пен өмiрге.

Толық

Пойыз

Заулайды пойыз, заулайды пойыз, заулайды,
туннельге сүңгiп,
бауырдай тiлiп баурайды.
Табанда жатса рельс бiткен жалтырап,

Толық

Тартылыс заңы

Тартады менi, тартады
таулар да,
баулар,
жолдар да.

Толық

Көшелер

Үстiне көкпеңбек
асфальт төсеген
өзендер сияқты
ағады көшелер.

Толық

Күзгі көңіл

Күз жылайды күнiмен, күз жылайды түнiмен,
тұнжырайды күнiмен, тұнжырайды түнiмен.
Жұмсақ, бiрақ ап-ауыр дыбысы оның қосылар
кеудемдегi сарғайған сағыныштың үнiмен.

Толық

Мендегі төрт мезгіл

Менде — көктем.
Көктем менде тап қазiр.
Тасып жатыр өзен болып ақпа жыр.
Құстар бiткен Аңсау атты көлiм мен

Толық

Алапат бiр күш бұрқанған

Алапат бiр күш бұрқанған
бойымды келiп кергенде –
болады бейне алып бiр
бәйтерек өсiп тұрғандай

Толық

Тегiстелiп аңғарлар да, жолдар да

Тегiстелiп аңғарлар да, жолдар да
аппақ қарлар түскен кезде жондарға,
аппақ қардан аппақ шәлi жамылған
дайындалам бару үшiн орманға.

Толық

Бұлттар

Көлегейлеп Алатаудың асқарын
бұлт бiткен бiрiн-бiрi жастанып,
аунақшиды тас төбемде,
бейне бiр

Толық

Қыс айындағы ақ жаңбыр

Жауады төгiп ақ жаңбыр
далада гүлдер жоқ бiрақ.
Жауады төгiп ақ жаңбыр
шықпайды бiрақ алдынан

Толық

Күзгi шуақ

Күзгi шуақ. Жоқ бүгiн желдерiм де,
маужырап тұр тоғайым, көлдерiм де
Төңкерiлiп көшетiн ақ бұлттар
мақташылар жөнелткен аспанменен.

Толық

Жүрудi маған жазбаған

Жүрудi маған жазбаған
тымырсық күндей тым-тырыс
Жел болып шалқып,
теңiз боп толқып қозғалам.

Толық

Саф Самалдар, басқамен

Саф Самалдар, басқамен
кезiктiң бе,
жабырқаттың әйтеуiр кешiктiң де,—
дәл осындай кездерде тереземнен

Толық

Қысқы ауа райының мәліметі

Телевизор. Отанымнын, картасы
Бәре де бар —
Москва мен Алматы,
Балтығым мен Балқашым...

Толық

Жалғыз жүрсем

Жалғыз жүрсем —
менi қажап ойнама!
Жалғыз жүрсем мен егер
жалғыз қалды Темiрхан деп ойлама!

Толық

Толқындар

Толқындар
жағаны қабады.
Биiктен шүйiлген
дәп қазiр қырғимын, –

Толық

Қағылған ұмыт болған қоңыраудай

Қағылған ұмыт болған қоңыраудай,
қалды ғой, жайсаң, жырлар, жолың болмай.
Шимайлап ақ қағаздың бетiн жыртып
өртенiп бара жатқан омырауды-ай.

Толық

Үй өсімдігі

Қалғансың күннен суынып
аяз да саған батпайды –
жатпайды аптап қуырып
өзiңдi суық қаппайды.

Толық

Күзгі молшылық

Күз...
Адамды көтерiп
барады желiк бiр.
Дүние толықсып

Толық

Үйлер

Замананың рух күшiн ашқандай,
үйлер, үйлер көтерiлiп аспанға
сөйлеп тұрар құдiреттi үндермен
бетондармен жазылған бiр дастандай.

Толық

Адамның ішкі әлемі

Қопарып,
iздеп, бұрғылап,
ашам деп әлi келемiн —
джунгли,

Толық

Алабұртқан алтын шапақ нұр төккен

Алабұртқан алтын шапақ нұр төккен,
шығып алып космосқа – туу көкке
түсiредi космонавтар дамылсыз
алып Жердi,

Толық

Зират үстіндегі жаңбыр

Аспан да бұлтын қуып бiр
осынау тұсқа жинапты.
Ақ нөсер төпеп құйып тұр
үстiне мұңлы зираттың.

Толық

Түссе-дағы қандай қаяу жүзiме

Түссе-дағы қандай қаяу жүзiме,
адамдардың ең соңынан көз iлем.
Мен өйткенi әрқашан да өзiмдi,
уақыттың үнiмiн деп сезiнем.

Толық

Адам демі

Құрсау менен қыспаққа сап емiнген,
ажыратып алатұғын өлiмнен,
тiршiлiк бар, құдiрет бар керемет —
Адам, сенiң, демiңде!

Толық

Тұйықтағы паровоздар

Салмағымен басқан жерiн ұйытқан,
бүгiн мiне,
жүгiн алып иықтан,
шойын дене паровоздар қамалып

Толық

Айтамын оны айып деп

Айтамын оны айып деп
бой берсең егер келетiн ойға қаңғырып.
Заманға мынау жататын толқып жаңғырып
қарауың керек бойыппен.

Толық