Өлең, жыр, ақындар

Өмір

Сен жүрген көшелер.
Аялдама айлағы,
Жанымды белгісіз сағыныш байлады,
Көзімде белгісіз сағыныш ойнады.

Толық

Түс

Түнгі ұйқымда тербеткен кім,
Сағыныш па, жаңбыр ма?
Тым кешіккен бұл көктемнің,
Серті бар ма тағдырға?

Толық

Сүрлеу

Бұл сүрлеу тым ескі...
Жүрмеші, Жан - Гүлім,
Күтпе одан сәуірдің самалын, жаңбырын.
Бұл сүрлеу тым ескі, есінде ешкім жоқ,

Толық

Сауал

Көңіл қалай? – деп ем мен,
Күз ғой дедің күбірлеп,
Өмір қалай? – деп ем мен,
Мұз ғой дедің күбірлеп...

Толық

Мен сол күні сен жайлы ұзақ ойландым...

Мен сол күні сен жайлы ұзақ ойландым...
Ақшам келді.
Арқа жаққа түн келді,
Есіл бойы,

Толық

Әйгерімге

Арқа жақта сары аяз.
Адырларға шөгіп нұр,
Ақпан кетіп барады үскірігін төгіп бір.
Жапырақ та жоқ қазір, топырақ та жоқ мүлде,

Толық

Стамбул күзі

Стамбулда ырғақты күз әуені,
Ырғақты күз – сағыныштар әлемі.
Бұл маңда да жүр екен ғой жалғыздық,
(Жалғыздықтар маған ғана тән еді...)

Толық

Алматы жолдары

Масаңдау ақынның елесін аңдыған,
Күңгірттеу көшеде есіней қалғыған.
Қалып ең қайғыра қош айтып егіліп,
Арзанқол шарапхана алдынан.

Толық

Мезгілдер кеткен таңбалап

Мезгілдер кеткен таңбалап,
Мың жылдық шөлдей басылмас.
Ақ жаңбырлардан қорғалап,
Қашқан күн қазір ашылмас!

Толық

Жұбату

Қайғырмашы қалқам, сен!..
Жаның қалмай жар басына жүгіріп,
Құламашы, көз жасыңа сүрініп.
Мынау шексіз кеңістіктің жүзіне

Толық

Саған жетер асуларды жапқан қар

Саған жетер асуларды жапқан қар,
Одан әры мен түсінбес Аспан бар.
Сәл қалғысаң шатқалдары шақырар ,
Жыландары шашқан зәр...

Толық

Бір сазды зарлата шертіп

Бір сазды зарлата шертіп,
Ымырт та күйзелтті мені.
Келеді тұмандарды ертіп,
Ызғарлы Шығыстың желі.

Толық

Сен болып ұшқан қаздардың

Мынау бір салқын іңірдіҰларбек Дәлейұлың,
Қаншама сызы өткенмен.
Қажытып шермен жанымды,
Тағы да құстар жеткенмен.

Толық

Бір елес торыған жолымды

Бір елес торыған жолымды,
Ендігі құтылу жоқ одан.
Билеген тәнімді, қанымды,
Қыраулы терезем сыртында сол адам.

Толық

Емендер бүрлеген түнгі айдың

Тым ауыр сәттердің куәсі мына ақшам,
Ұмтылған сен жаққа Шайырдың еркінде.
Тереңге батырып, түпсізге құлатсаң,
Обалымды артармын,Ұларбек Дәлейұлы

Толық

Аспанда жеті қаз

Бөлмемді кезіп жүр ескі елес –
Есте жоқ жылдардан жұлынған қауырсын,
(Оны еске ап бір мезет бұл жүрек ауырсын...)
Ұлы бір тыныштық үстінде ұйықтайды сәбиім,

Толық

Елес іздеу

Жауып бір өтті ақ лағыл,
Ақшам мен түннің арасы.
Буланып жүзі қалды адыр,
Ұмытылып ескі жарасы.

Толық

Боз жусан элегиясы

Саған арнап бүгін тағы жаздым жыр,
Жүрегімде қалған көне қанменен.
Өзің жаққа бұрылардай бар денем,
Өзің жақта қалғандай боп әлденем.

Толық

Мен сені жоғалтқан сәуір

(Тағы адастырмаса не етті?)
Бұл кештің салмағы ауыр.
Желдетіп, желпініп жетті,
Мен сені жоғалтқан сәуір.

Толық

Ағыл-тегіл жылашы қыз

Ағыл-тегіл жылашы қыз, ақ моншағың жерге тамып,
Ағыл-тегіл жыласын бұлт, көк моншағы
көлге тамып...
Жылашы бір, кешкі қырда шығып тұрып

Толық

Күз сарыны

Иесіз бақ төрінде шымшық үні –
Хабарындай мына күз дүрсілінің...
Жапырақтың, қарашы, күрсінуін,
Жүрегімнің, қарашы, тұншығуын...

Толық

Қараша айы келгенде

Баһадүрлер сияқты майданда сап түзеген,
Иіліп тұр сені еске ап,
Мың самырсын, жүз емен.
Дала мұңды болғанмен, қала таңы қарбалас,

Толық

Түркістан. Күз ғазалы

...Дерт боп мүлде мені жаулап алдың сен,
(Сен білер ең,
Мені жалғыз жан білсе...)
Қайғысындай Хорезмдік шайырдың,

Толық

Аңсар

Осынау бағдарсыз өмірде,
Қай маңнан табылар жол, тұрақ?
Мен сені күтемін қараша желінде,
Бұтадай қалтырап.

Толық

Жоғалған пырақ туралы жыр

Тәубесіз замандар түсірген әр ізге,
Ұлтымның ұятын ұмытпай бәдіздеп...
Үздіккен үміттер,
Алқынған армандар –

Толық

Перғауын

Египет моласын Есілге көшірген,
Есіл Ғұн рухын санамнан өшірген.
Перілер ізінен тозаң боп тараған,
Түн келсе түсіме кіреді зобалаң.

Толық

Ұлытау

Ұлытауға шықтың ба, ұлар етін жедің бе,
Ұлар құстың ұясын ұмытайын дедің бе?!
Басын тұман торлаған бұлдыр-бұлдыр өлкемде,
Бұлт астынан көз салам бұлдыр-бұлдыр ертеңге.

Толық

Күй

Боз мұнар үстінде бусанып билеген,
Бозамық ай, сен де талыққан шығарсың?
Тәкаппар жондарды қамырдай илеген,
Баспалап жетті үнсіз жезтырнақ шұбар түн.

Толық

Кентау кеші

Албырап батыстың жүзі,
Қаланы басады мұнар.
Күп-күрең Кентаудың күзі,
Күңіреніп күй тартқан шығар...

Толық

Астана. Жер асты. Соқыр сыбызғышы

Мысырдың бір мұңлы ертегін,
Һәм сырлы бандура ырғағын.
Мен оны сен тартқан
Сыбызғы үнінен тыңдадым.

Толық

Қайраңдағы ғазалдар

Қуат алып тарам-тарам бұлақтан,
Ұлы құмның төсін сызып Ніл аққан.
Сарыала жел сыбызғысын сыңсытып,
Аспан жерді,

Толық

Тұтқын әйел

Сорға бола қонған анау сорқұдық,
Қалды ма енді, қанға шөлін қандырып?!
Аңқау тайпа басшысының ақ басын,
Ала кетті қу сырыққа қондырып.

Толық

Жаулап бір алған өмірдің күзі

Жаулап бір алған өмірдің күзі,
Мазасыз ұйқы...
Түс, елес.
Түсіме кірді Қыпшақтың қызы,

Толық

Бозінген

...Бозарған шудасы желкілдеп,
(Мезгілсіз ағарған Анамның шашындай).
Аңқасын кептірген шөлі бір басылмай,
Күн ұзақ кезеді туған жер жотасын,

Толық

Жетім торғайлар

...Оларға арнап жақсы болжам айта алман,
Заман өзі бетімді әбден қайтарған.
Бәйтерекке ұясын тастап Самұрық құс,
Жеріп кеткен жұмыртқасын шайқаудан.

Толық

Топырақ

Жесірлер жасынан көктеген,
Дәуірлер ғазалы бір соқпай өтпеген.
Мен сені еске алам жаралы тораңғы,
Бауырыма басамын топырақ анамды,

Толық

Қанымдағы қасқыр иісі

Қанымдағы қасқыр иісі –
Қаздар асқан таудан-дүр,
Қан жосылтқан жаудан-дүр.
Сағыныштар өртеген,

Толық

Гүлсары

Кісен қиған тілерсегім дірілдеп,
Кекіліме түн жаңбыры сібірлеп..
Қайран өмір!
Сенің жым-жырт көшеңді,

Толық

Шам шаһары

Тіл байлаған тымық кештің бірінде,
Қарауытқан шырағданның түбінде.
Тас сарайда,
Тас жазбалар ішінде,

Толық

Аршалар көз жасы

Менің ескі жарамның ауызында бұғынған,
Сыздап келген бұл жырды еске алушы ем
бұрыннан.
Қиырдағы қыстақтан көз алмайтын молалар,

Толық