Өлең, жыр, ақындар

Сызат тез сызылып сенімге

Сызат тез сызылып сенімге,
Санаға жүк болып сөз бөтен,
Осынау ғұмырда, өмірде,
Көңілдің қалуы тез екен...

Толық

Қыс жылжыды

Қыс жылжыды.
Көктем өттi.
Келдi жаз...
Мұң иектеп, күлкi қысып, ердi наз.

Толық

Адамдарға наз

Өзгеге бақ қонса жайым жоқ күндер,
Ойға оранып өтiп жатыр көп күндер.
Қуанышы, шаттығы мол адамдар,
Неге менi жалғыз тастап кеттiңдер?

Толық

Мен өзiм қарлығаш-өмiрмiн

Мен өзiм қарлығаш-өмiрмiн,
Ұшсам деп қатайтқан қанатын.
Желiгi желпiнткен көңiлдiң,
Самғаса аспан тар болатын.

Толық

Мен бәрiн де түсiндiм...

Мен бәрiн де түсiндiм...
Сен деп тiккен туымды, келмеп едi түсiргiм.
Менiң аққу мүсiндiм,
Қош айттым да өткенге,

Толық

Мамыр бiттi

Мамыр бiттi,
маусым келдi.
Сезiлмейдi ақ таңнан сыз.
Мен естиiн даусыңды ендi,

Толық

Жазған-ай, осы күйден арылмадым

Жазған-ай, осы күйден арылмадым,
Неге мен сөнер жерде жағылғамын?
Жатырқап отырысым мынау ендi,
Әлемдi, дүниенi...

Толық

Өткен күндерден өшiру сенi – қасiрет

Өткен күндерден өшiру сенi – қасiрет,
Мейлi, сен менiң ақ жүрегiмдi басып өт.
Жаншып өт менiң шарасы мөлдiр жанымды,
Төгiле берсiн оның да үнсiз жасы көп.

Толық

Кiм бiледi?..

Кiм бiледi?..
Табиғаттың өз заңы өктем шығар...
Бүгiн бiрақ сәуле жоқ көктен сынар –
Мезгiлсiздеу қонақ боп келсе-дағы,

Толық

Қуанышқа тұр едiм жүгiргелi

Қуанышқа тұр едiм жүгiргелi,
Кенет қара жер неге дiрiлдедi?
Кең көшеде зулаған бiр машина,
Қағып кете жаздады бүгiн менi...

Толық

Таңертең. Трамвайда

Әне, бiздiң трамвай жақындады,
Мен осылай қарсы алам күнде күндi.
Кондуктордың таңдай тақылдады,
Көрсетейiн жолақы-билетiмдi.

Толық

Кешегi iзiн қайта басуға құмар күн

Кешегi iзiн қайта басуға құмар күн,
Көлегейлетiп әлсiз сәулесiн мұнардың.
Өзiме-өзiм күн сайын берiп мың уәде,
Түк бiтiрместен мен қартаятын шығармын.

Толық

Бүгiн ай туды...

Бүгiн ай туды...
Қиық ай.
Бетiне сәуле де тұрақтай алмай.
Жайлы ай боларсың-ақ талайға...

Толық

Шыбық-өмiр келе жатты бүр атып

Шыбық-өмiр келе жатты бүр атып,
Күллi әлемнiң қуанышын сұратып.
Ерте есейiп, жылдам өскiм келгенмен,
Мен асықтым, асықпады уақыт...

Толық

Анда-санда ақыл кiрiп, ес кiрiп

Анда-санда ақыл кiрiп, ес кiрiп,
Ойлай қалсаң, санаң – сарсаң, iшiң – у.
Ең қиыны – шаршап келiп кешкiлiк,
Бiр күнiңнiң босқа өткенiн түсiну...

Толық

Басқаша едi аңсарым жүрегiмдегi

Басқаша едi аңсарым жүрегiмдегi,
Иеленiп алды да бiр өмiр менi,
«Оймен де, қырмен де жүре бiл» дедi.
Осылай өту тiрлiктен тiлегiм бе едi?..

Толық

Таң атып тағы, әбiгер етiп халықты

Таң атып тағы, әбiгер етiп халықты,
Тағы бiр күннiң түймесiн тiрлiк ағытты.
Таныс бiр жолмен аяңдап келем жұмысқа,
Осы жол менен жалықты, сiрә, жалықты.

Толық

Әттең, әттең...

Әттең, әттең...
бәрiн қиып кетер ем,
Өртенгенмен iшiм мың,
Баяны жоқ iсiм – мұң.

Толық

Есейдiм ғой, жiгiт болдым, Әке, мен

Есейдiм ғой, жiгiт болдым, Әке, мен,
Қадам бассам бас айналды қатеден.
Бұрынырақ ауырсынар ер жүгiн,
Бүгiн ендi мойынсұнып, көтерем.

Толық

Қақпақыл болып, бiр сеңнен көшiп, бiр сеңге

Қақпақыл болып, бiр сеңнен көшiп, бiр сеңге,
Осынау шақта өзiмдi таппай жүрсем де,
Көзiмнiң алдын жап-жарық етiп кетедi,
Жақындай алмай, алыстай алмай бiр сәуле.

Толық

Былғанышпын, әттең-ай, былғанышпын

Былғанышпын, әттең-ай, былғанышпын,
Шошаңдатам найзасын кір намыстың.
Қою шаңға белшемнен батып тұрып,
Шыңға да ұшқым келеді, шыңға да ұшқым.

Толық

Өлдi адам

Өлдi адам.
Өмiр немене?
Сөндi де тiрлiк көрiгi,
Топырақ өстi төбеде,

Толық

Достым-ай, уақытқа айтшы – «тоқташы» де

Достым-ай, уақытқа айтшы – «тоқташы» де,
Сыр бердiм шыдай алмай көп бәсiне.
Көшiнен қалмау үшiн жанталасып,
Жабымның теуiп келем өкпесiне.

Толық

Бұл жолы көп қинады, ойланды Өлең

Бұл жолы көп қинады, ойланды Өлең,
Жатқан-ды жүрегiмде қайнауменен...
Желкенiн желге төсеп кеттi-ау жүзiп,
Мезгiлсiз қайырлатып қойған кемем.

Толық

Неге екен, неге?..

Неге екен, неге?..
Өлеңiм қашып жүр менен,
Күндiз шақырам, iздеймiн оны түнде мен.
Тып-тыныш қана айдыным жатыр жел аңсап,

Толық

Аршаның иiсi, аршаның

Аршаның иiсi, аршаның,
Шөлiркей жұттым, тамсадым.
Ұмыттырдың да жiбердiң,
Күнiмнiң әуре-сарсаңын.

Толық

Өмiрдi сүю

«Құшсам» деген ғажап, үлде-бүлде нұр,
Көкiрегiмде баяғы арман бiрге жүр.
Қапылыста қағып қалды қылтамнан,
Қиқаң ете қалып едiм...

Толық

Хатқа жауап

Бәрін дұрыс аңғарғансыз,
Мен дәл сондай адаммын.
Таудай биік қорғандарсыз,
Бөлшегімін қоғамның.

Толық

Бүгiн сенiң туған күнiң...

Бүгiн сенiң туған күнiң...
Сыртта құйып тұр жауын.
Терезеге жақын келiп, жаңбыр үнiн тыңдадым.
Тамшы асығып, тырс-тырс тамып, салып жатыр есiме,

Толық

Сыртымнан жұртқа нұсқап, күлме бекер

Сыртымнан жұртқа нұсқап, күлме бекер,
Мәнсiз де мағынасыз күндер өтер.
Беймаза, берекесiз шақтарым да,
Iлесiп сол күндермен бiрге кетер.

Толық

Сенi ойлау – мұңға бату тұңғиық

Сенi ойлау – мұңға бату тұңғиық,
Шомып жүру еңсе басқан мұнарға.
Сенi көру – арман көру тым биiк,
Асығатын сезiм құшып құлауға.

Толық

Жасырып әуре болмашы

Жасырып әуре болмашы,
Көзiңде тұр ғой бәрi де.
Сезiммен iштей жауласып,
Қатайып жүрсiң әлi де.

Толық

Жазғырмаймын жүректi сенгенi үшiн

Жазғырмаймын жүректi сенгенi үшiн,
Ақыл емес, сезiммен сенделiсiн.
Күнде көрем сол қызды,
көрген сайын,

Толық

Футбол ойнап жатырмыз...

Футбол ойнап жатырмыз...
Шуақ нұрлы.
Жанкүйерлер шуынан құлақ тұнды.
Жұртпен бiрге қолдарын шапалақтап,

Толық

Асыл тас тауып алып ем

Асыл тас тауып алып ем,
Қапыда қайта жоғалттым.
Өкiнiп қалдым тағы мен,
Апыр-ай, неткен олақпын?

Толық

Сүйкiмдi еркесi даланың

Сүйкiмдi еркесi даланың,
Сыртыңнан сүйсiне қарадым.
Бiлдiрмей ұнатып жүрем де,
Мен сенен көз жазып қаламын...

Толық

Бәрi де өз еркiммен...

Бәрi де өз еркiммен...
бәрi, бәрi,
Менсiз де шырқалады әнiң әлi.
Қайырылмай өткен шаққа жүрсем де мен,

Толық

Сен неге көзiме көрiндiң?

Сен неге көзiме көрiндiң?
Жүрек бiр бұлқынып қалды, әнi...
Өзiм де түсiнбес өмiрмiн,
Бiтпейтiн қиялы, арманы.

Толық

Жылап тұр Алматы көктемi

Жылап тұр Алматы көктемi,
Қайғысы көп пе едi?..
Бұл кеште бұйығып отырмын,
Сол үшiн сөк менi...

Толық

Кеудемдi тербетiп арман

Кеудемдi тербетiп арман,
Ояттым ұйқыңнан сенi.
Дүние шаршаған, талған,
Жайнаған жаз кешi едi.

Толық

Пікірлер