Өмір сахнасында
Жас келіншек
Жас қабірдің басында,
Екі сәби — екі Күні қасында
Егіледі іздеп жарын мерт болған
Жас келіншек
Жас қабірдің басында,
Екі сәби — екі Күні қасында
Егіледі іздеп жарын мерт болған
Ит жеп қойды сәбиді,
Сенесіз бе?!
Ит жеп қойды адамның бір баласын.
Итке сенген ана ойсыз,
Апат айдап сілкіністің толқыны,
Өзгергенде тіршіліктің көркі, үні.
Бір шетінде қирап қалған қаланың
Түрме үйі бүлінбепті сол күйі.
«Іштен шыққан шұбар жылан,
Бұл, балам,
Айырылған адамдық нар тұлғадан...
«Ит басына іркіт төккен» бұл күнде,
Тұрды қыз ойға батып жол үстінде,
Назарын аудармады ол ешкімге.
Басыңа түсті әлде бір қиындық,
Өмірдің ызғарымен көрістің бе?!
Ол кезде оқушымыз, мектептеміз -
Дайын кез сан биікке жетпекке біз.
Бастама болса егер бір шырайлы
Бәріміз шығатынбыз беттеп тегіс.
Айтылмаған әні бұл әз ананың,
Жазылмаған дастаны әкенің де.
Жылдар бойы кетірген мазаларын,
Айырылған кенеттен...
Сен онда, білесің бе,
Кішкенесің,
Белгілі, сондықтан да күшті емесің.
Жүгіретін болғансың, тек әйтеуір,
Бір сәби ойнап жүрді күшігімен,
Екеуі де риясыз көңілді еді.
Алаңсыз ойын қуған пішінімен,
Жуғандай бар кірбіңді өңіндегі.
Шартараптан жиналыпсыз,
Жаңа талап, жас ұлан.
Ғылым туын қолға алыпсыз,
Құттықтаймын, бас ұрам!
Судай сұлу қара көз
Сүйгеніне берген сөз:
Белгілі жерден табылмақ,
Қараңғы жаздың түнінде.
Тамылжыған жас иісті,
Жазғы жасыл көк дала.
Жайылған жібек кілемдей,
Қызылды, жасыл көк дала.
Тәуекел дарияға салсаң қайық,
Қорықпай жүз, тұтқан жолда кетпе тайып.
Дарияда бірде тыныштык, бірде дауыл,
Қаңбақша кезер кемең қанат жайып.
Қыс болып көңіл шіркін тарылады,
Жүрегім бомба болып жарылады.
Болмыстың оты ертеп күйдіргенде,
Жүрегім дос-жаранды сағынады.
Заманым құйын құбылған,
Көкейден жырым құйылған.
Даламның жазық төсінде,
Іздерім жатыр шұбырған.
Адамдар іздейді сыңарын,
Жол кешіп қым-қуыт, нешеме.
Таппайды жүректен тұрағын,
Оқылмай тұрғанда пешене.
Санаулы сағаттардан соң,
Ескi жыл,
демiң бiтедi.
Үмiтпен дос боп арман шын,
Естiлiп қыстың зар әнi,
Төбеден билеп жауар қар.
Бүрiсiп кетiп барады,
Жағасы патша жарандар.
Ертең бiздiң өлкенi қар басады...
Бар тiршiлiк аппақ боп жалғасады.
Алатаудың басында қара бұлт,
Түнерiп, отыр құрып малдас, әнi...
Кешемін тірлік бір таңнан асып бір таңға,
Тырысып бағып етек-жеңімді қымтауға.
Адам боп туып, шыр еткенімде, о, жүрек,
Кеудеме сені орнатқанына мың тәуба.
Өмірге мынау жай келмей, тамсана келгін,
Байыз таппайды-ау бақытты аңсаған көңлің.
Ерлігі дұрыс бағасын ала алмай, бекер,
Қалды екен сайда қу басы қаншама ердің...
Ығы-жығы көліктер,
Ығы-жығы адамдар.
Басылмаған желіктер,
Жасалмаған қадамдар.
Құлын едім...
Ерке едім, ебі жел ем,
Үрпіге ауыз салғанмын еміне мен.
Тұмсығымен таңымнан түртіп қойып,
Уақыт деген құрықтың,
Арқаны түспес кей адам...
Отызға толған жігітпін,
Қалайша жаспын дей алам?
Әркімге ыстық өзінің шеккен мұңы,
Тағдырының қаталдық, өктемдігі.
Жанталасып, жарыққа ұмтылғанмен,
Мына өмірдің қызығы беп-белгілі.
Бүгiн тағы көшемiн.
Көшпендiмiн...
Көшiп жүрсем, ол менiң өскендiгiм.
Қорап көлiк үстiнде көрпе-жастық,
Ауырмашы, жазылшы, бөпем, бөпем,
Ақ тілегім Аллама жетер ме екен?..
Дәрігерлер дәру-ем таба алмауда,
Бөпем неге қысылып жөтелді екен?..
Сiз бiлесiз,
бiр ай өте аз уақыт,
Татып тiптi үлгермейсiз мәз бақыт.
Бiр ай бұрын ашты өмiр есiгiн,
Пендең едiм мейiрiмге қаталаған,
Қандай тағы еншiң бар атамаған?
Естимiсiң, ей, әлем, түршi құлақ,
Естимiсiң, мен ендi әке болам!
Жоқсың сен үйде де, тыста да,
Дедің бе: «Іздесін, ойласын».
Көңіл – күз, сағыныш. Қыс – дала,
Қайдасың, қалқа қыз, қайдасың?
Құпиясын, қазынасын көп күннiң,
Кеш те болса сезiнгiм кеп, кеп бiлгiм,
Бұзылған үй,
бүгiн сенiң орныңа,
Бұл хабар жанымды налытты,
Жалған сөз емес-ті, анық-ты:
Томарсаз тартылып қалыпты...
Түскенін сездім де нарқыңның,
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі