Ана шашы
Қиындықта қым-қуыт жасымаған,
Ей, адамзат, не деген асыл анаң!
Тірі тарих секілді көрінеді
Асқар таудай ақ қарлы шашы маған.
Туған жер
Табынтады ұлылығың,
Қалайша дәлелдейді бұны ғылым?
Беруге сөзбен, сірә, түсіндіріп,
Мендей ұлды қалайша елемедің?
Дұрыс еді дер кезде демегенің.
Өзің үшін тер төккен бір баланың,
Біліп жүрші арам ас жемегенін.
Апырым-ай!
Неге мені мына жұрт елемейді?
Дейтін кісің мен емес ие, мейлі
Бетін ашып алалық мәселенің,
Арайлап атқан таңында бір,
Баласын күтіп ана жүр.
Көңілде күйбең мұң тұрса да,
Мән бермей жолға қарап тұр.
Түйін түйді, жүрек күйді.
Не істейм айтшы жаратқан???,
Мен мұңдаған кеуде тұста,
Сезім бар ғой тулатқан.
Мұқағали- поэзия саңлағы,
Өлеңдері ән-жырдың шаңырағы.
Орындалса әндерің жаным жылып,
Нұрға оранған жүрегім жадырады.
Қазағымның жарқыраған жұлдызы,
Мақтанардай Сасықкөлдің ұл-қызы.
Туылыпты болыс Бекен үйінде,
Сыйлы болған әділ кісі елінде.
Жанарынан жұлдыздың үзілген қыз,
Аспан кешіп келеміз ізіңнен біз.
Сіз біз үшін тым қымбат хор қызысыз,
Біз сіз үшін қап-қара тізімненбіз.
Ойларымның ойдым-ойдым аралы,
Жапырақтай жаным неге жаралы?
Мен жайында хабар естіп қаралы,
Жиегімнен жұлдыз құлап барады.
Жүрегімде жүзіңнің табы қалған,
Жанарымнан жылжыды ағып арман.
Сені сүйіп құтқарғым келді өзімді,
Асқақ тұру үшін де жабылардан.
Тарам-тарам әжім боп Аспан әрі,
Түсіреді есіме Астананы.
Көкіректің жүзінде жылдар ойнап,
Жанарынан Сезімнің Жас тамады.
Алагеуім шақтан қашса еріп-түн,
Сезімдердің шеруінен шер ұқтым!
Өміріме нүкте қойшы, қанеки,
Көңіліме құлап кеткен көріктім!
Қара түн дидарынан,
Ақ әлем жанарынан.
Мезгілден сый дарыған,
Кездерден жан арыған.
Жібіңді ей, жалған есіп көремін,
Жығыла берсем де жарға кеп...
Өмірдің лайын кешіп келемін,
...Тазарар күні барма деп...
Менің арманым – асқар асуды көздеген,
Аһ ұру маған өліп те, талып естілген.
Өзгенің мұңын сезіне қойып көзбенен,
Қайғысын сезіп, жан жүрегіммен кештім мен.
Ұсқынсыз Шалтаудың шыңы,
Аптапқа реңі күйген.
Осында бір қыздың мұңы,
...тек мені сүйген.
Жалындап тұрып-ақ жанары,
Булығып, ішінен жылайды.
Алмадай домалақ анары,
Әлі де ұнайды, ұнайды.
Екеуміздің демімізге тұншығып
Антарктида.
Көз ұшында көлбеңдейді алып мұз,
Түз желіне тоңбай біз-ақ қалыппыз.
Таразым - Тұманды Альбион -
Мен түкті аңдамай адастым.
Батыстан гулеген желменен бірге ұшып,
Тұп-тура белінен құшыппын -
Мариана -
Түпсіз терең шұңғыма ойдан жалықтым,
Айсберг-жүрегіме мекендепті алып мұң.
Таңертеңмен тереземнен күлім қағып жарық күн,
Есімде еді, есіңде еді,
Бізбен бірге талдардың шешінгені.
Қимылымды құп алып, қарсы болмай,
Кінәлі ғып тастадың сосын мені.
Біз жиектен жылай құлаған,
Метеорит - сый боламыз.
Жерде де жанарын жасқа бұлаған,
Пендеміз күннен, түннен, сырт-сырт сағат үнінен -
Зу-ылдап құлады жұлдыздар,
Жер-ана үстінен көр қазып.
Денемнен сылынып сүйектер
Менде ұштым ғаламға тым өзге:
Көкірегімде күйі ойнап күдіктің,
Қарқылдаймын қарға құсап мен неге?
Жымиюды һәм күлуді ұмыттым,
Күлдірме де, бүлдірме де, емдеме...
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі