Күйдірді өксік өзекті
Күйдірді өксік өзекті,
Хатыңды күтіп қалжырап кеттім кезекті.
Өлеңімде емес, өмірімде болшы, жарығым,
Жалғыздығым әбден мезі етті.
Тыншымадым
Тыншымадым,
Түйсігімді тістелеп шымшыма мұң.
Хат жазысқан тәп-тәтті сәттерді аңсап,
Еріксіз өксігіме тұншығамын.
Неліктен жетпеді үнім?
Неліктен жетпеді үнім?
Келеріне сенсем де көктемімнің,
Бүгін жүрек жабырқау, көктеді мұң.
Өзіңді күтер жанның бар екенін
Тағдыр бәлкім ендігі сәт
Тағдыр бәлкім ендігі сәт
Мұңдарымды шаттықпен алмастырар?
Жапырағы жер құшқан тал-теректер
Аппақ жаулық жамылып,
Тағы да мұңымды төгемін
Тағы да мұңымды төгемін.
Не үшін жылаймын?
Білмеймін себебін.
Еңсемді езгенде өксіктің салмағы
Неге сенен алыспын?
Неге сенен алыспын?
Сағынышқа шарпылып,
Түні бойы өз-өзіммен алыстым.
Түпсізіне сүңгітіп ең қиялдың,
Тырналды тағы аузы жараның
Тырналды тағы аузы жараның,
Өткелден қалдым өте алмай.
Өз жүрегіме батып барамын,
Жағалауыма жете алмай.
Жеткізбей арманыма іркеді күн
Жеткізбей арманыма іркеді күн,
Сағыныш торлап жанды, бүркеді мұң.
Жанарым мөлдір тамшы төккенінде
Жүрегін орамал қып сүртеді кім...
Шамын жағып, жарқ-жұрқ етіп көзді
Шамын жағып, жарқ-жұрқ етіп көзді
алдайды Астанам.
Жатсынамын, жүдетеді жалдап
алған баспанам.
Аспан бүгiн ағыл - тегiл жылады
Аспан бүгiн ағыл-тегiл жылады,
Мөлдiр тамшы қара жерге төгiлiп.
Жанарымның моншақтары құлады,
Көңiлiмнiң қабырғасы сөгiлiп.
Көрiнермiн жұмбақ тым
Көрiнермiн жұмбақ тым...
Қиял – теңiз, тереңiне шым баттым.
Өзiңiздi аңсадым.
“Сiз” деп соққан жүрегiмнiң лүпiлiн
Сенi iздеп сандалады жүрек
Сенi iздеп сандалады жүрек,
Қайтадан жолықтырдым неге?
Тiлегiм таңда қалды түлеп,
Тағдырдан қорық, құрбым, деме.
Айтшы, түндер, жазығым не?
Айтшы, түндер, жазығым не?
Ояттың жұлқып жағамнан.
Бұл өмiрдiң жазы кiмде,
Қайда ұшып кеткен ақ арман?
Жанға сая таптырмады саябақ
Жанға сая таптырмады саябақ.
Мен мұңайдым, ағаш та мұң, тас та мұң.
Сiзге деген сезiмiмдей аялап,
Ерiп жатқан аппақ қарды баспадым.
Ендi қашан жүздесем?
Ендi қашан жүздесем?
Тап болып ең тағдырыма күзде сен.
“Сағыныштан сарғайттың ғой бар ма едi бiзде есең”
Деп тәңiрге тiл қатып ем түндерде.
Жанарыңнан жаз күтiп ем
Жанарыңнан жаз күтiп ем,
Күз бе едiң?
Жүрегiме үңiлмедiң, жүзбедiң.
Жылап тұрдым жүзiм шыққа малынып,
Махаббаттың масайып шарабына
М ахаббаттың масайып шарабына,
Е сеңгiреп есiмнен айырылдым.
Н ұр боп әлде бойыма таралды ма,
С аған неге соншама қайырылдым.
Арманымның ақ жейдесi шешiлiп
Арманымның ақ жейдесi шешiлiп,
Ақ үмiттiң қолаң шашы кесiлiп
Қалғанына кiм кiнәлi?
Әлде өзiм...
Далада дауыл емес, сұйық жел естi
Далада дауыл емес, сұйық жел естi,
Жанымды мұң торыды, күйiк емес-тi.
Түсiмде көрiп сенi жете алмай,
Оянып кеттiм тағы сүйiп елестi.
Бiр күн елес
Бiр күн елес –
Сағынышым пәнилiк,
Жанмен бiрге аттанатын жұмаққа.
Сенi ғана таниды, ұқ.
Жасын ойнап, жаңбыр жауды, саналым
Жасын ойнап, жаңбыр жауды, саналым,
Сенi ойлаған бұл менiң жабығысым.
Анау жасын – жарқылдаған жанарың,
Ал тамшылар – мөп-мөлдiр сағынышым.
Ақ қарыңды сағындың ба, қара жер
Ақ қарыңды сағындың ба, қара жер,
Өткен күнге жете алмай өкiнiп.
Аяп сенi ағаш дедi:
“Ала бер,
Жылап тұрған аспан емес, мен едiм
Жылап тұрған аспан емес, мен едiм,
Жанарыңның жасын отын сағынып.
Аңсағанда тамшыларды төгемiн,
Көкке барып, бұлт жейдемдi жамылып.
Бәрiмiз нүктемiз түбiнде
Бәрiмiз нүктемiз түбiнде.
Бақытты сұраймыз бүгiнге.
Керек пе?!
Жалғанның қызығын, байлығын
Өлеңiмдi iздесiн
Көтеремiн
Дей берiңiз:
“Сезiмiңнiң отына түс, күй, жасы.”
Мұңлы тағдыр ұсын, мейлi қинашы.
Жауып тұр ақ қар
Жауып тұр ақ қар...
Ақ қарға сырды ақтардым.
Құлдилап төмен
Құлады жерге ақ қар – мұң.
Сағыныш тырнағын батырды
Сағыныш тырнағын батырды...
Ештеңе қалмады татымды.
Есімнен шығарып барыңды,
Ұмытып қалсам ғой атыңды.
Жаным жүдеу, жүз сынық, ішім нала
Жаным жүдеу, жүз сынық, ішім нала,
Неге ұшады әуеде құсым дара?
Алданғаным арманға бекер екен,
Сізді көрген сәттерім – түсім ғана.
Бола алмады дала, қала, үй мекен
Бола алмады дала, қала, үй мекен,
Бәрі өзгеше, көңілдегі күй бөтен.
Күтіп жүрсем кірпігіме мұз қатып,
"Мына аязда... ессіз шығар" дей ме екен?
Жүректің мынау жыртығын
«Жүректің мынау жыртығын, – деп ем, – жамашы»...
Ауысты айдың, айналды күннің жаңасы.
Хабарсыз жүрсіз көңілді неге қиратып,
Ұмытқансыз-ау шамасы.
Бір ауыз хат жазсаңызшы, құрыса
Бір ауыз хат жазсаңызшы, құрыса...
Деген едім қар көңілім жылыса.
Қайдан пана таба алады жүрегім,
Іште дауыл, сыртта боран ұлыса?
Қайран да, қайран, қайран күз
Қайран да, қайран, қайран күз,
Жолығып қалдық қайдан біз?
Жетегіне еріп арманның
Тағдыр жолында тайғанбыз.
Арманым да адыра қап, күйреген
Арманым да адыра қап, күйреген,
Үмітімнің қауырсыны сиреген.
Жапырақ қой қоштасарда, мен емес,
Жылап тұрып, соңғы биін билеген.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі