Беріле бермей қиялға...
Беріле бермей қиялға,
Жағымды жырлар жазайын.
Беліме түскен құяңға,
Дәрігер берсін сазайын!
Дүние қарайтындай...
Көркем сөзге, иманға селт етпейді,
Өнегелі өлеңді ертек дейді.
Жұдырыққа сыйынып бас иеді,
Боксшының жік-жігін бөлшектейді...
Жатжұртқа кеткен қызыңнан
«Жатжұртқа кеткен қызыңнан,
Есіктегі күң артық.
Үстіне киген жібектен,
Майдалап түткен жүн артық.
Мәңгі бол деп тіледім, мына бақыт
Жат боласың бармасаң, келмесең бір,
Өскен қурай боласың жерге селдір.
Торқалы той, өлімнен топырақты,-
қала берсең өзісің ең мешелдің...
Сөзді кім берсе маған, соны айтамын
Қағазға жазған абзал жыр жолдарын,
Құмарың қанып тұрып құныттайсың.
Өйткені өлеңіммен бір қонғамын,
Қайырып асау ойды құрықтайтын.
Бiр сезiм бүршiгiн жарды
Бiр сезiм бүршiгiн жарды,
Қойдың-ау көзiмнен сыр ап.
Сезетiн гүл, шырын, балды –
Әлемнен, өзiмнен жырақ –
Менің хатым ерке желмен жарысқан
Менің хатым ерке желмен жарысқан,
Сенің хатың жетті маған ғарыштан.
Кеудемдегі күрсіністен арылдым,
Жүрегіңнің әнін естіп алыстан.
Түнерiп аспан, көктемнiң сәнiн кетiрдi
Түнерiп аспан, көктемнiң сәнiн кетiрдi,
Төгiлiп моншақ, құтырық жел де лепiрдi.
Нелiктен мына қайыңдар бүгiн көңiлсiз?
Жаз келмей жатып, күз болып қойған секiлдi.
Өзiң болдың қалауым, таңдағаным
Өзiң болдың қалауым, таңдағаным,
Жүрегiме жанардан отың ұшты.
Бозторғайдың арайлы таңдағы әнiн,
Бiрге тыңдай алмаймыз, өкiнiштi.
Сезiмiмдi тоңдыра алмас салқын да
Сезiмiмдi тоңдыра алмас салқын да,
Кеудемдегi бәйшешегiм солмаса...
Қымбаттым-ау ауыстырмас алтынға,
Көп толқындар жалғаған телефонмен
Ағыл-тегiл ерiдiм, жылып қар – мұң
Ағыл-тегiл ерiдiм, жылып қар – мұң.
Тiл қатпадым, тыныштық. Тынып, талды үн.
(Сезiмiмнiң алдында дәрменсiзбiн,
Жүрегiн ақылымен құлыптар кiм?!)
Махаббатта көз болмайды
“Махаббатта көз болмайды” деп едi.
Жаным жылып, жадырадым... Ызғарсыз.
Ойламауым мүмкiн емес, себебi,
Жүрегiмнiң лүпiлiнде сiз барсыз.
Қол ұстасып, бiрге кешiп махаббаттың бал шағын
Қол ұстасып, бiрге кешiп махаббаттың бал шағын,
Жүрсек тағы, қуана алмай, жанарымнан тамса мұң.
Кешiр менi...
Сездiң бе екен...
Дәрменсіздің бірі мен
Дәрменсіздің бірі мен,
Жан өксиді дәмесіз.
Бұрынғыдай сағыныштың тілімен
Хат жазбайсыз және сіз.
Төселдiк-ау қала, шерге
Төселдiк-ау қала, шерге.
Жылжытпай жүр алға мұң.
Жауды талай қара жерге
Менiң аппақ арманым.
Асыққан ем, арман саған шақырып
Асыққан ем, арман саған шақырып,
Жете алмадым, адастырды соқыр ән...
Жұрт көзiнен өзiмдi өзiм жасырып,
Жолданбайтын хаттар жазып отырам.
Сары сезiм қойғаннан соң ағармай
Сары сезiм қойғаннан соң ағармай,
Көпшiлiктен саяқ кетiп, жекелеп,
Баққа келдiм жаным дауа табардай,
Өзiмдi өзiм... сосын үмiт жетелеп.
Жабықтырып күрең тiрлiк, күрең күн
Жабықтырып күрең тiрлiк, күрең күн,
Таба алмадым сезiмiмнiң бiр емiн.
Аспан жақта болғаннан соң тiлегiм,
Солай қарай сандалады жұдырықтай жүрегiм.
Қалдыңыз кезігіп
Қалдыңыз кезігіп,
Жанардан жылулық сезіліп.
Өкініш таптаған жүректе
бүр жарып тез үміт.
А нүктесі – алданған ақ арманым
А нүктесі – алданған ақ арманым,
Ә нүктесі – әттеңі көп жалғаным.
Б нүктесі... бақытымды іздеумен,
Ғ нүктесі... ғарыш жаққа самғадым.
Өкпемді жаза алмай кеткенмін
Өкпемді жаза алмай кеткенмін,
Өкпеңді айта алмай кектендің.
Жаныңды ауыртар, білемін,
«Қош бол» деп кеткені көктемнің.
Тағы да ұшындым
Тағы да ұшындым...
Жанарымнан жас сырғыттым қателігім үшін мың.
Адамның емес, Алланың махаббатының
Шексіз екенін түсіндім.
Мұң басып кеттi
Мұң басып кеттi...
Мұнда қыс өттi.
Аппақ қар бүркеп тәнiмдi,
Сыңсыта салған әнiмдi
Тәттi ұйқымды бөлiп түн
Тәттi ұйқымды бөлiп түн,
Маза бермей азаптап.
“Жалғызсың, – деп – көрiктiм”
Ай күледi мазақтап.
Жалғыздан жалғыз аппақ түндерде
Жалғыздан жалғыз аппақ түндерде
Аспанда аймен сырласам,
Жалғыздан жалғыз аппақ гүлдерге
Сағынышымды айтып мұңдасам.
Сен менiң жүрегiмдесiң
Сен менiң жүрегiмдесiң, жыр елiмдесiң.
Адасқанда өмiрдiң түнегiнде шын.
Жол көрсетер бағдаршым, тiрегiм де-сiң.
Әйтеуiр ең iзгi тiлегiмдесiң.
Жылдар бойы бәлкім сізді іздегем?!
Жылдар бойы бәлкім сізді іздегем?!
Сезімімді жеткізем деп
Сөз қалмады тізбеген.
Жүз сөзге де сыймайды сағынышым,
Не дейiн саған, қоңыр жел
Не дейiн саған, қоңыр жел, жапырақты үз, жылат.
Алғашқы қар қылаулады, орынынан күз құлап.
Жауа салып ерiп жатқан қарды жақсы көргенмен,
Мұңлық қардың мұң тағдырын түсiнбейсiз сiз бiрақ.
Тапқандай боп ем бағымды
Тапқандай боп ем бағымды.
Аңсаумен сізді күні-түн.
Жараладыңыз нәп-нәзік менің жанымды,
Көз ілді жылап үмітім.
Сізден хабар үзілді
Сізден хабар үзілді...
Кеше көктем тарту еткен
Үмітімді күз ілді.
Өзіңізсіз өтіп жатқан
Құлашын жайып сары кеш
Құлашын жайып сары кеш,
Сәуірдің есті салқыны.
Болса да, жаным, бәрі кеш,
Қуандым көңіл алқынып.
Мен күлуді доғардым
Мен күлуді доғардым,
Мұздай боп ернім тоңған ем.
Бір үміт тағы жоғалды,
Бір өлең артық болғанмен.
Теңіз – ой, мың шығып, мың баттым
Теңіз – ой, мың шығып, мың баттым.
Біреуге – сырсандық, біреуге жұмбақпын.
Жанымды жанардан оқыған
өзіңіз едіңіз, қымбаттым.
Талып кетті қанатым
Талып кетті қанатым.
Төзім кеміп, түгесілді тағатым.
Шыр айналып аппақ дәке іздедім,
Жүрегімнің жарақатын таңатын.
Пікірлер
-
Гүлнара Әбікенқызы
Жарайсың, тамаша мақала! -
Біржан
Жарайсың. -
Біржан
Өте дұрыс айтылған. Тамаша.
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі