Әпитөк (3 нұсқа)
Хат жазамын, сәулем, ай, сені ойлап,
Булықтырған жүректі толқын бойлап,
Ой, Әпитөк.
Жазып, жазбау дертімді өз қолымда,
Хат жазамын, сәулем, ай, сені ойлап,
Булықтырған жүректі толқын бойлап,
Ой, Әпитөк.
Жазып, жазбау дертімді өз қолымда,
Болдым құмар жасымнан, сәулем, саған,
Дидарласар күн туса есен-аман-ай, есен-аман.
Сенсіз маған жалғанда қызық бар ма,
Жететұғын тілекке болса заман-ай, болса заман.
Халық сүйіп атады — Әмір-Темір,
Даңқын естіп бүкіл жұрт, барлық өңір.
Біреулерді тірідей жерге тықты,
Ал, біреуге қызықты, ай, сыйлады өмір.
Қамысы Атырау көлдің жар болғанда,
Дауыстап атыңды айттым зар болғанда.
Алыста еске түссе, бей уақытта,
Атадым атыңды айтып зар болғанда.
Ел баққанның тұқымы —
Көптің көңілін аулайды.
Дау баққанның тұқымы —
Болмашы істі даулайды.
Сәлде ораған басына, байғұс Қожа,
Қарайсың дегелекше мойның соза.
Алпыс екі мақаммен сөз сөйлеген,
Халықтың ақынымын арым таза!
А-хау-ей!
Қыз қайда қызыл шырай иіс майлы,
Қиғаш қас, қарақат көз, алма мойын, ай.
А-хау-ей!
Жектім шана торыға, шүйгелкелеп-ай,
Шүлжіңдеттің тіліңді кімге еркелеп-ай.
Аяйым, айым, аяйым!
Артық біткен әкеңнің дәулетінде-ай,
Көзіңнен, айналайын, күлімдеген,
Қадірің бірге өскен соң білінбеген.
Ахахау, арман-ай,
Ей, сәулетай,
Айналайын, қарағым, келдің қайдан,
Алма мойын ақ үйрек ұшар сайдан, халиләм.
Құдай айдап кез болдық, әріптесім,
Дос болмағы адамның осындайдан, халилем.
Келдің қайдан, ей, қалқа, келдің қайдан?
Алма мойын ала үйрек ұшар сайдан.
Ей! Ахау, Үрия-ай!
Мекеніңді, ей, қалқа, айтып қойшы-ей!
Базардан алып келген темір қақпан,
Қақпанмен түлкі алады ебін тапқан.
Таспадай сыдырып қойған сыршыл сұлу,
Анаңнан айналайын сені тапқан.
Көшкенде жылқы айдаймыз ақ табанмен,
Болмайды жаман жақсы мақтағанмен.
Ахау, Семей,
Тіл мен көмей,
Базардан алып келген кәрлен аяқ,
Қалқатай, шәй құйып бер бәлденбей-ақ, ах-уай.
Бір сөзді әзілмен айта салдым,
Қоя ғой, ұнатпасаң, қинамай-ақ, ах-уай.
Алыстан ат терлетіп-ай, келдік тойға,
Жақсымен сұхбаттасу, әдәдай, дай-ай, болып ойда-ай.
Түйілген қыран бүркіт-ой, біз боламыз,
Теңгеріп жүрме құрбым, әдәдай, дай-ай,
Біздерге бұйым емес өлең-ай боқ,
Қашаннан қара өлеңге мейірім жоқ.
Жақсылар, халық билік айт дегенде,
Бір тілім, екі жағым тақайыр жоқ.
Ал, қалқам, маңдайыңнан нұрлы жүзің, ай-ау,
Аямай ажарлы боп туған өзің, ахау-гигай, туған өзің-ай.
Сүйегің райхан гүлден жаратылған, ай-ау,
Бұлбұлдай тұрған сайрап айтқан сөзің,
Арман-ай, ақ сәулештің аулы шалғай,
Жан құрбым, жатыр нағып хабар салмай.
Тұр ма екен ол да өзімдей уағдасында,
Мен жүрмін өзге жанға назар салмай.
Ей, қалқа, жақындығың жандай еді,
Құрбының өзің теңді маңдайы едің-ай!
«Мырза шоқы жарлығы» тұрар тиіп,
Кетпейді тәтті лебің таңдайымнан,
Біздің елдің дуаны Қарқаралы,
Бір ай бұрын жауады Арқа қары.
Ахау, айдай,
Өтіп күнім барады,
-
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі