Өлең, жыр, ақындар


Арқалық салмай үй жаптым,
Суықта жылжымай жаттым.

Мұз



Қыста өседі ақ сәбіз
Төбесінде үйлердің.
Дәнегі жоқ шақсаңыз,
Соның үшін тимедім.

Мұз



Отқа күймейді,
Суға шөкпейді.

Мұз



Отқа жанбас,
Суға батпас.

Мұз



Қайда қазған,
Тағдырда жазған,
Барлық жұртқа бір ана.

Су, дария



Базардан әкелген бұлымыз,
Жон терісін тіліңіз.
Еті арам, сорпасы адал,
Мұны не деп біліңіз.

Құдықтың суы, топырақ



Бар екен бір мақұлық өзі жансыз,
Келеді кей жері әлді, кей жері әлсіз.
Кеудесі жерден шығып, жерге кірген,
Шешуін мұның біраз ойланарсыз.

Аққан су



Аяғы жоқ жүреді,
Сылқ-сылқ күледі.

Су



Бар-бар, бар атым,
Бар бойынша жорға атым.
Ажырақ көрсең, тістеме,
Байтал көрсең, кісінеме.

Су



Бір жылан жол салыпты әрбір сайға,
Сай түгіл жол салыпты әрбір жайға.

Су



Қара атым қалтырауық,
Қабырғасы жалтырауық.

Су



Ұзын-ұзын ұз келеді,
Ұзын бойлы қыз келеді.
Қасы қалтырап,
Көзі жалтырап.

Су



Жылт-жылт еткен,
Жырадан өткен.

Су



Ақ боз атым арынды,
Ақ көйлекке малынды,
Таудан тасты атқылап,
Таудан түсті шапқылап.

Тау бұлағы



Бір шұқырда көп шұқыр,
Іштен түртіп көп шұқыр.

Бұлақ суы



Бар-бар, атым бар,
Жүйрік қана затым бар.
Жылқыға ұқсап кісінемес,
Қолға ұстасам, тістемес.

Арықтың суы



Шыққанда шығыны жоқ,
Жауса жауын бүйірі тоқ,
Қыста жылтыр қақ болар,
Түртінектеп тынымы жоқ.

Өзен



Ақ жылан аяғы жоқ, көзі де жоқ,
Сөйлеген не бір ауыз сөзі де жоқ.
Тоқтамай қысы-жазы кезе берер,
Үстінде бір жапырақ бөзі де жоқ.

Өзен



Көтеріп орман, тоғай, тастың бәрін
Жапанда шөгіп жатыр үлкен нарым.

Тау



Үлкен, үлкен түйені
Тастапты атам шөгеріп.
Өркеші бұлтқа тиеді,
Бауыры жатыр көгеріп.

Тау