Өлең, жыр, ақындар


Бір тауда мекен еткен отыз бөрі,
Ол кісі отызының қызметкері,
Жанында екі адам қарауына
Жүрмейді бірі ілгері, бірі кейін.
Тағы да екі адамнан тыңшысы бар,
Есітіп келіп тұрған әңгімені,
Бірінің ортасында бағлан қозы,
Секіріп ойнап тұрған әрі-бері
Істейді біреуді екеу, қиынды оңай,
Қозыдан пәрменменен шыққан желі ,
Сол тауда мекен еткен бөрілердің,
Бойы бар ұстап көрсең екі-ақ елі.
Жалмаймын жер жаһанды десе-дағы,
Көрсетпейді қымтап тұрса екі тері.

Бас,отыз тіс, екі көз, екі құлақ, тіл, ерін



Қарамасаң жайлауға,
Қабан келер шайнауға.

Бас пен бит



Қос бұлақ бір қарауыл салғаны бар,
Мойнында үш жүз алпыс арқаны бар.
Ақ тоғай, қара тоғай қалың ағаш,
Тоғайдың әр мезгіл де тарқары бар.

Сақал,шаш



Алпыс қанат ақ орда,
Алпыс атанға сыймайды.
Алпыс атаным қысқа дейін десем,
Тәңертең ұшқан құс,
Кешке әрең қонады.

Шаш, тарақ



Бір төбеге қойыпты шынар жайып,
Қолына қылыш алды бір ғажайып,
Екі жақта шынардың қалқаны бар,
Кетпесін қалқанына қылыш тайып.

Шаш,ұстара, екі құлақ



Мың қойымды бір шыбықпен айдадым.

Шаш, ұстара



Мың қойым суға кетті ,
Байжан ақсақал қуа кетті.

Шаш, ұстара



Шығыпты тау басына бір топ раң,
Төбенің бірі -қара, бірі-қылаң,
Қылышын қынасынан жылмаңдатып,
Раңның бірін қырмай, бәрін қырам.

Шаш,ұстара



Қара айғырым шабады қамшыламай,
Қара жерге аяғын шаншып алмай.
Бір төбенің басына шығып алып,
Мың қойды қасқыр жепті қан шығармай.

Ұстара, шаш, бас



Қары бар Қаратаудың кетпейтұғын,
Ішінде бір бұлақ бар кеппейтұғын,
Бұзылып алтын кісен босқа қалса,
Ұста жоқ ол кісенді септейтұғын.

Ағарған шаш,мұрын сорасы,тіс



Қар жауды таза жерге кетпейтұғын,
Түбінен қайнар шықты кеппейтұғын.
Алтыннан соққан қала бұзылыпты,
Бар ма жан оны соғып ептейтұғын.

Ағарған шаш, мұрынның сорасы, түскен тіс



Қар жауды Қаратаудың басына кетпейтұғын,
Етекте екі бұлақ кеппейтұғын,
Бір тауда бір диірмен босқа қалды,
Бар ма екен сол диірменді ептейтұғын.

Ағарған шаш , көздің жасы, тіл, тіс



Қар жауар пәкене таудан кетпейтұғын,
Басында бұлағы бар кеппейтұғын.
Тас қорған тәңірім соққан бұзылмайтын,
Болар ма оны адам ептейтұғын.

Ағарған шаш, көздің жасы, тіс



Қар жауды тау басына кетпейтұғын,
Аяқ жерге қақ тұрар кетпейтұғын.
Отыз шаһар қаласы ойран болды,
Ел бар ма ебін тауып септейтұғын.

Ағарған шаш, көздің жасы, отыз түскен тіс



Қараша тауым қарлы болды,
Бір жауса кетпейтұғын зәрлі болды.

Шаштың ағаруы



Беткейге қар жауды,
Кетпеске айналды.

Шаштың ағаруы



Кішкене ғана тегене,
Сырты толған балауса.

Шаш, бас



Майтөбеде ол сусыз,
Өскен қамыс буынсыз.

Шаш, бас



Бір тауға әрі қайың,
Әрі тал өседі.

Шаш, сақал



Білмеймін ерке ме екен, есер ме екен,
Қалпынан артық бойлап өсер ме екен.
Өсірме деп біреуге бұйырмасам,
Таудағы тоғайымды кесер ме екен.

Шаш