Өлең, жыр, ақындар


Қарындасы қонаға
Ағасын іздеп келгенде,
Ағасы қашып кетеді,
Үйден шығып бір жерге.

Ай мен күн



Ғажайып сылақтаған бір арғымақ,
Бірі алтын, бірі күміс екі құлақ,
Болғанда жеті әйелмен аямай-ақ.

Күн, ай,отыз күн, апта



Көк жүзіне қарасаң, төбеңде тұрады,
Көл бетіне қарасаң, төменде тұрады.

Күн, ай, жұлдыздар



Керегенің басында кепкен жаулық,
Кет десем де кетпейді, неткен жаулық?

Күннің кереге басына түскен сәулесі



Ақ сандығым ашылды,
Қызарып жалын шашылды.

Күн



Ақ сандығым ашылды,
Ішінен дүрлер шашылды.

Күннің көзі



Ұзын-ұзын сырғанақ ,
Ұшығына кім жетер?
Асыл бесік күйкентай,
Жұмыртқасын кім табар?

Күннің батуы, шығуы



Аспанда бір айна бар,
Әлемді көріп айналар.

Күн



Қызыл күлше тау асады,
Ыстық нұрын шашады.

Күн



Дүниеде бір алыпты көрдім күшті,
Бар салмақ дүниедегі соған түсті,
Құнарлы қуатынан тояттанып,
Әр түрлі жер бетінде жеміс пісті.

Күн



Ар жағында орманның,
Ар жағында таулардың,
Алтын кеспек домалар.

Күн



Табан, табан, табан ақ,
Табаны жалпақ қоян ақ.
Күлген көзі күмістен,
Келе жатыр қоян ақ.

Күн



Жалғанда бір нәрсе бар аяқ қапты,
Ұшады кешке дейін дамыл таппай.

Күн



Ай далада ақ шатыр,
Ақ шатырдың ішінде
Қызыл көзді шал жатыр.

Аспан, күн



Көрінді ту алыстан көкше теңіз,
Тырнадан он бірі арық, бірі семіз,
Бөлініп бір топ үйрек кетті-ау ұшып,
Ол үйрек әлде жеті, әлде сегіз.

Аспан,он екі ай, бір ай ораза, үркердің бірде жеті, бірде сегіз болып көрінуі



Бір анасы, бір атасы,
Бірнеше мың баласы.

Ай, күн, жұлдыздар



Дарияда жайын жүзер дөп-дөңгелек,
Қанаты асты қара бір көбелек.
Жанады бір шаһардан сансыз шырақ,
Адамға қиын екен санап білмек.

Ай, күн, күндіз, түн, жұлдыздар



Алтын кетті,
Күміс келді.

Күн мен ай



Біреудің бір ұлы бар және қызы,
Біледі ол екеуін дүние жүзі.
Ұйықтайды ұлы түнде, қызы күндіз,
Жүргенде білінбейді басқан ізі.

Күн мен ай



Тең,тең, тең киіз,
Екі ортасы кең киіз.
Арасында киіздің
Сайрандаған қос мүйіз.

Ай, күн