Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Жұмбақтар


Мүлгіп тұрған бақ тыныш,
Ораныпты ақ күміс.

Қырау


Қолы менен қаламы жоқ,
Бірақ сурет салады көп.

Аяз


Тек өзі көрінбейді,
Адамды тоңдырады.
Ызғары дірілдетіп,
Есіңнен тандырады.

Аяз


Мөлдіреген жүзімді,
Ұстап едім, үзілді.

Шық


Аспаннан ақ ұлпа борады,
Қырқаны сейсепке орады.

Қар


Дүрліктіріп қырқаны,
Шақпақ тастың жарқылы
Бұлт көрпесін жыртады.

Найзағай


Жаңбыр жуды жерімді,
Көкте өрмек керілді.

Кемпірқосақ


Келістіріп өрнегін,
Құрып қойды өрмегін.

Кемпірқосақ


Бұдақ түтін түсі аппақ,
Көк жүзіне тұзақтап,
Қойғандай-ақ жылжымай,
Тауды өбеді құшақтап.

Ақша бұлт


Бірде — селдір жабағы,
Бірде — теңбіл жабағы.

Бұлт


Көшіп жүріп желменен,
Сеуіп шықты тамшысын,
Қыраттарға шөлдеген.

Бұлт


Етек-жеңі жиналмай,
Дауыл тұрса дым қалмай,
Түйдектеліп көшеді,
Тоз-тоз болып өшеді.

Бұлт


Дәу шүйкесін,
Күн алды,
Көк Теңізге түсіріп,
Шығарды да жұлбасын,
Жел әкетті ұшырып.

Бұлт


Зәулімде тұрағы,
Тіреусіз тұрады.

Бұлт


Күндіз шырақтай,
Тұрады түгел жадырап.
Түнде, бірақ та,
Түңдігі жабық шаңырақ.

Жарық пен қараңғы


Түсі бар көрінбейтін,
Біртұтас бөлінбейтін.
Тынысы ол тірліктің,
Ешқашан жерінбейтін.

Ауа


Күн көзінен құйылады,
Жер бетіне жиылады.
Құшақ ашып барша тірлік,
Қуанады, сыйынады.

Нұр


Терезеден есіледі,
Қараңғыны көшіреді.

Сәуле


Жыл мезгілі шуақты,
Жердің беті нұрланған.
Сайды қуып су ақты,
Гүлдер өсті ырғалған.

Көктем


Алып кілем —
Гүлге толы
Үсті кілең.

Жер

Жаңалықтар

Жұмбақ бөлімдері

Нақыл сөздер

Пікірлер