Өлең, жыр, ақындар


Егер «И»-ден бастасаң,
Хайуанаттың түрімін.
«И»-ді алып тастасаң,
Әріптердің бірімін.

Ит - Т



«К»-ден бастап оқысаң,
Құс атауы, қарашы!
«Е»-ден бастап оқысаң,
Жалқау бала бағасы.

Кекілік - Екілік



«Ш»-дан бастап жазғанда,
Шай қайнатып аласың,
«Ш»-ны орнынан алғанда,
Терезеге саласың.

Шәйнек - Әйнек



Көтере алмай iшкен суын,
Күшенiп жатыр,
Жаңғыртып қамыс нуын.

Әупiлдек



Талдың басында,
Жемi бар қасында.
Там тұр саялы,
Достарға аялы.

Құс ұясы



Қара түстi қарқылдақ,
Ұшып-қонып жалпылдап.
Қоқыстарды шоқиды,
Жем iздейдi там-тұмдап.

Қарға



Қулығын асыратын,
Жұмыртқасын өзi баспай,
Басқа ұяға жасыратын,
Өзiн-өзi әйгiлейтiн,
Қандай құс,
Оңайға бас ұратын?

Көкек



Бiрақ сөз бiледi,
Өз аты онысы.
Соны айтып жүредi.
Және жоқ қонысы.

Көкек



Жем көрсе,
Шықылықтап қалтандайды,
Сескенсе,
Жыпылықтап жалтаңдайды.

Сауысқан



Секектеп бiр тұрмайды;
Өреден құрт ұрлайды.

Сауысқан



Ала шапан кигенi,
Сескенгiш болған соң.
Қыпылықтап жүргенi.

Сауысқан



Қызыл бұжыр айдары бар,
Қоқиланған айбары бар.
Ауық-ауық азан салып,
Өңеш керген айқайы бар.

Қораз



Шашы жоқ,
Тарағы бар.
Егiнi жоқ,
Орағы бар.

Қораз



Күн шықпай сап аттанды,
Қуырады апшыны.
Шырт ұйқыда жатқанды,
Оятады ащы үнi.

Қораз



Өзi кiлем түрiндей,
Құдды қырдың гүлiндей.
Гүлге қонса кетедi,
Айырмасы бiлiнбей.

Көбелек



Қауырсыны көгiлдiр,
Кiшкене құс.
Беткейде өрiп жүр.

Кекiлiк



Бояуы сан түрлi,
Түрi ұқсас тауыққа.

Бұлдырық



Тұрқы кептерден кiшi,
Сарғыш мамық төсi.
Айдары желкесiнде,
Өрнегi өр төсiнде.
Бұл қандай құс?

Күжiргей



Айдары шағын,
Қаракүрең сауыры
Аппақ қардай бауыры.

Қызғыш



Ұшқанда өте ұшқыр,
Алдына жан салмайды.
Алға да,
Артқа да самғайды.
Гүлдердiң сорып сөлiн,
Басады шөлiн.
Жылы жақта мекенi,
Бұл не екен?

Колибра