Өлең, жыр, ақындар


Қара түстi қарқылдақ,
Ұшып-қонып жалпылдап.
Қоқыстарды шоқиды,
Жем iздейдi там-тұмдап.

Қарға



Қулығын асыратын,
Жұмыртқасын өзi баспай,
Басқа ұяға жасыратын,
Өзiн-өзi әйгiлейтiн,
Қандай құс,
Оңайға бас ұратын?

Көкек



Бiрақ сөз бiледi,
Өз аты онысы.
Соны айтып жүредi.
Және жоқ қонысы.

Көкек



Жем көрсе,
Шықылықтап қалтандайды,
Сескенсе,
Жыпылықтап жалтаңдайды.

Сауысқан



Секектеп бiр тұрмайды;
Өреден құрт ұрлайды.

Сауысқан



Ала шапан кигенi,
Сескенгiш болған соң.
Қыпылықтап жүргенi.

Сауысқан



Қызыл бұжыр айдары бар,
Қоқиланған айбары бар.
Ауық-ауық азан салып,
Өңеш керген айқайы бар.

Қораз



Шашы жоқ,
Тарағы бар.
Егiнi жоқ,
Орағы бар.

Қораз



Күн шықпай сап аттанды,
Қуырады апшыны.
Шырт ұйқыда жатқанды,
Оятады ащы үнi.

Қораз



Өзi кiлем түрiндей,
Құдды қырдың гүлiндей.
Гүлге қонса кетедi,
Айырмасы бiлiнбей.

Көбелек



Қауырсыны көгiлдiр,
Кiшкене құс.
Беткейде өрiп жүр.

Кекiлiк



Бояуы сан түрлi,
Түрi ұқсас тауыққа.

Бұлдырық



Тұрқы кептерден кiшi,
Сарғыш мамық төсi.
Айдары желкесiнде,
Өрнегi өр төсiнде.
Бұл қандай құс?

Күжiргей



Айдары шағын,
Қаракүрең сауыры
Аппақ қардай бауыры.

Қызғыш



Ұшқанда өте ұшқыр,
Алдына жан салмайды.
Алға да,
Артқа да самғайды.
Гүлдердiң сорып сөлiн,
Басады шөлiн.
Жылы жақта мекенi,
Бұл не екен?

Колибра



Бес грамм салмағы,
Тұмсығы қармақ.
Қыраннан қалмайды,
Биiкке ұшса самғап.

Королек



Сазды жер мекенi,
Құрт-құмырсқа қорегi.
Кереметтей өнерi,
Қанаттан үн бередi.

Тауқұдiрет



Маңдайы ақ қасқа,
Ақ жерi жоқ басқа.

Қасқалдақ



Сарғыш бояу жалатқан,
Тұмсығы бар қалақтан.
Қауырсыны бiр уыс,
Қара сирақ iрi құс.

Жалбағай



Өзi ұя салмайды,
Мекендейдi шатырды.
Бау-бақшаны барлайды,
Зиянкеске батыл-ды.

Жарқанат