Өлең, жыр, ақындар


Аласа терек
Күлтеленген жалына,
Ұнаса керек,
Моншақ таққан малына.

Тары



Бiреу бердiм,
Онын тердiм.

Тұқым



Маржанын түзген,
Сатылап тiзген.

Масақ



Бұтақ басында
Ұясы бар,
Дәл осында –
Өмiрiң бар.

Бидай



Дөңестеу жотасы,
Бауырында сызығы,
Тамақтың атасы,
Баршаның ырзығы.

Бидай



Асыраған –
Ел-жұртты,
Жер мұратты.

Бидай



Жезге ұқсас сабағы,
Дәнi – халық тамағы.

Бидай



Қыр басында әрқилы,
Сары теңiз толқиды.

Егін



Тегiс жер кесiлдi,
Арқандай есiлдi.

Жыртылған жер




Ас біткеннің анасы,
Қасиетті нан осы.
Қайсы әріптен басталып,
Аяқталған қарашы.

Н әрпі



Мынау доға –
Қарайық,
Ұқсайды оған қай әріп?

Л әрпі



Арықта бар,
Сезімде жоқ.
Балықта бар,
Теңізде жоқ.
Бұл қай әріп ?

А әрпі



Мысықта бар, күшікте жоқ.
Ыдыста бар, алмада жоқ.

Ы әрпі



Телеграф бағаны деп қаласың,
Насосқа ұқсастығын табасың.

Т әрпі



Әуелгі үш әріп —
Дәмге нәр тілді үйірген,
Кейінгі қос әріп —
Мақтаның түсі үйілген.
Қосылса бес әріп —
Темір жіп созып иірген.

Тұз - Ақ - Тұзақ



Ешкіден көп табылса,
Түсі болам қойдың да.
Соңғы дыбыс жоғалса,
Ораламын мойнына.

Жағал - Жаға



«Ар» мен «ал»-ды қосқанда,
Судағы құрлықпын.
Алдына «М»-ны қосқанда,
Нудағы түлікпін.

Арал - Марал



Қуанғанда мақтанып,
Қол соғасың шаттанып.
Ең алдына «Қ» қойсаң,
Қолыңды өтер от қарып.

Алақай - Қалақай



Моншағы көп тізілер,
Шуағын төксе күліп күн.
Соңғы әріп «К» болса,
Әжем сынды кісілер,
Қолға тағар мүлікпін.

Жүзім - Жүзік



Ұнтағым бал, жерде өсем,
Бар халыққа әзірмін,
Соңғы «Н»-ді «М» десең,
Дастарқанда мәзірмін.

Дән - Дәм