Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Жұмбақтар


Тақиялы сүмбi тал тiзбегi,
Ақ шапан жамылды жүн тегi.

Үзiк


Имек бүйiр ұшының,
Бұйдасы бар.
Қырлы сүйiр ұшының
Ұясы бар.

Уық


Тұмсығын тесiп,
Жүннен бұйда есiп.
Қазыққа байладым.

Уық


Ортасы ашық,
Шомбал төрт қазық.
Тiк тұрар күн ұзын,
Екеуi тым ұзын.
Бiрi – онда.
Бiрi – солда.
Қатар жатқан таласа,
Екеуiнiң бойы аласа.
Бiрi төбемде,
Бiрi еденде,
Осы төрт қазықтың,
Iшiндегi жазықтың.
Үстiн жапқан шап-шағын,
Ашсаң тақтай қақпағын.
Жол бередi кiсiге,
Кiресiң үй iшiне.

Қос жақтау, маңдайша, табалдырық, есiк


Қабырғасы тор көз,
Төбесiнде зор көз.

Кереге, шаңырақ


Керсең,
Алып тор жолды парақтай,
Жайсаң,
Қатарлап сызған жолақтай.

Кереге


Жетпiс екi найзаны,
Бiрiктiрiп ұстап тұр,
Ата-бабаның қай жаны,
Ие болса оған – ұшпақ бiр.

Шаңырақ


Төбедегi көзiнен,
Күн сәулесi түседi.
Бұрышы жоқ төрiнен,
Самал еркiн еседi.

Киiз үй


Аяғы жер тiреп,
Таяғы көк тiреп тұр.

Киiз үй


Көзi көп қабырға,
Бiлiнбес жамауы.
Тұмсығын шатырға
Тығады сабауы,
Байланар ақырға,
Бұйдалы танауы.

Киiз үй


Ұқсайтын шеңберге
Қабырғасы жиылып, керiледi.
Жиһазы мол кең бөлме,
Төбесiнен жұлдыздар көрiнедi.

Киiз үй


Бұтаға iлген үлпершек,
Iшi нәрлi қызыл сөл,
Терiп алып үлгерсек.

Бүлдірген


Желден қатты сасады,
Томпалаңдап қашады.
Тiрелгенше дәңге кеп,
Дедектейдi дөңгелеп.

Қаңбақ


Тұлымы бар төбесiнде,
Күлтеленiп шумақталған,
Құлағы бар денесiнде,
Сұңғақ бойы бунақталған.

Қамыс


Басына үлпiлдетiп таққан шашақ,
Бұралып тал шыбықтай тұрған жасап.

Қамыс


Көлдi жердiң
Үкiлi аруы.
Өткiр желдiң,
Саз тартар қаруы.

Қамыс


Саздауыт жерде өседi,
Қош иiсi аңқыған,
Шипа өсiмдiк деседi.

Жалбыз


Аумайды бiр қылыштан,
Пүлiш түсi жап-жасыл.
Соғылғандай мырыштан,
Өтпейтұғын жап-жасыл.

Қияр


Өзiне шап шақ,
Киген қалпағы аппақ,
Балалар тұр қаптап.

Бақбақ


Тасты жапқан түк кiлем,
Тамыры жоқ мүк кiлең.

Қына

Жаңалықтар

Жұмбақ бөлімдері

Нақыл сөздер

Пікірлер