Өлең, жыр, ақындар


Бала, бала, балалар,
Мүйізінен су ішіп,
Таяғынан балалар.

Тары



Қызыл күріш тас болып түседі,
Ақ ұлпа қар болып шығады.

Бидай, ұн



Бір ағашта қырық бұтақ,
Қырық бұтақта қырық ұя,
Қырық ұяда қырық жұмыртқа,
Қырық жұмыртқада қырық балапан.

Бидайдың масағы



Бек тұрған,
Белін буып,
Тек тұрған.

Бай бидай



Өзі қызық,
Бауырында бар
Жалғыз сызық,
Бұған жұрттың бәрі де ынтық.

Бидай



Аласа ғана бойы бар,
Қойнына тыққан наны бар.

Бидай



Екі жағы бүртік,
Ортасы сызық.

Бидай



Ұзын мұртты сарылар,
Қойнында наны бар.

Бидай



Мысық мұртты,
Өрмек басты.

Бидай



Аласа терек,
Алпыс бұтақ,
Бұтақ сайын ұя,
Ұя сайын жұмыртқа.

Масақ



Желі басында бес бие,
Бесеуі де жас бие.
Құлындары құла ала,
Құлақтары сары ала.

Масақ



Алтын аяқты,
Алтын десем - азығы жоқ,
Ол жоқ болса - алуы жоқ.
Дүние толған адамның
Баршасы да теп-тегіс,
Біріне бірі қарауы жоқ.

Астық пен аштық



Жасынан тәрбиелеп бала бақтым,
Өсіріп ол баланы жұртқа жақтым.
Күніне екі-үш рет көрмей тұрсам,
Болмайды бұл дүниеде менің нақтым.

Егін, ішкен тамақ



Қар астында қыстағаны,
Жасыл бөрік тыстағаны.

Күздің егіні



Ұстарамен алынбас,
Ұйысып тұрған қалың шаш.

Егін



Біздің ел сұратады сегізіңді,
Бұғыдай мойны жуан семізіңді.
Алдынан алақанын төсеп алып,
Тартады тойғызам деп негізіңді.

Егін



Жеп жатарда жасқанбай бірді берсең,
Ондап-жүздеп аларсың егер көрсең.
Еш уақытта еңбегің еш болмайды,
Әрекет қып, беріп ал, тіліме ерсең.

Егін



Сылдыр-сылдыр кісенім,
Сылдырлайды кісенім,
Құлағында құлпы жоқ,
Құдіретті кісенім.

Сәукеле



Шылдыр-шылдыр жүгенім,
Сұлу қара құнаным.
Көлеңкесі көсіктей,
Ауырлығы асықтай.

Сәукеле



Керегесі тыртық, уығы қысқа,
Керек болған үй екен біздің тұсқа.
Отарға мал айдасам, жолға шықсам,
Үйімді тігіп жүрем жазда, қыста.

Бөрік