Өлең, жыр, ақындар


Жер астына түседі,
Сап-сары боп өседі.

Сәбіз



Жерге қазық қақтым,
Басына айдар тақтым.

Сәбіз



Қызыл, қызыл, қызыл қыз,
Бұрымы кеткен ұзын қыз.
Өзі ұйқыға батады,
Бұрымы сыртта жатады.

Сәбіз



Сары балам ішкері,
Сақалдары тысқары.

Сәбіз



Жаздай інге тығылып,
Жатқан қызыл түлкіні
Құйрығынан суырып,
Әкелді әжем бір күні.

Сәбіз



Жер астында жез қазық,
Жеуге болар ас қазық.

Сәбіз



Жер астында қызыл қыз отыр.

Сәбіз



Жер астында темір қазық.

Сәбіз



Әңкүр-мәңкүр әкесі бар,
Жайлы шыбық шешесі бар.
Сұлу бикеш қызы бар,
Арамзада ұлы бар.

Жиде тал



Болат жапырақ шешесі бар,
Тәтті бике қызы бар,
Тастай қатты баласы бар.

Жиде



Сары қапта бір қап ұн,
Ұн ішінде бір ұстұн.

Жиде



Сырты қызыл, іші ақ,
Ортасында бір таяқ.

Жиде



Гүлсіз миуа піседі,
Көп жесең тіл жарады.
Ай сияқты дөңгелек,
Бұны кім табады?

Әнжір



Әрі қызыл, әрі тәтті,
Татқан жанды таңырқатты.

Алма



Түсі бар ақты, көкті, қызыл ала,
Пайдасы адамзатқа тиген жаңа.
Қойыпты ортасына қазық қағып,
Сүйкімді көреді екен бала-шаға.

Алма ағашы



Отырған мекен етіп жапан дала,
Бір талай мақұлыққа болған ана.
Мезгілі жеткен шақта жүкті болып,
Алты айда табады екен сансыз бала.

Алма ағашы



Аспай піскен,
Қайнамай түскен.

Жеміс



Азар, азар кетті,
Әкесі мазар кетті,
Баласы базар кетті.

Жүзім



Қыста-мазар,
Жазда-базар.

Жүзім



Бұты, бұты ұзын,
Бұтынан да қолы ұзын.

Жүзім