Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Жұмбақтар


Ағаштардың көркемі,
Мәңгі жасыл бұтағы.
Мекен ғып тау-өлкені,
Кәусар ауа жұтады.

Шырша


Дауылға нық күші,
Ағаштың мықтысы.

Емен


Күн нұрымен піседі,
Уылжып қолға түседі.

Жеміс


Үйі де жоқ,
Күйі де жоқ.
Бірақ
Жауыннан да,
Дауылдан да,
Қымсынбайды.
Ыстыққа да,
Суыққа да,
Шын шыдайды.
Шешуін айта ғой,
Балалар білсін жайды.

Өсімдіктер


Сырнайынан төгіп жыр,
Күнге сәлем беріп тұр.

Күнбағыс


Күнді аңдып шалқалап,
Гүлмен жапқан қалқалап,
Бақшада өскен теректің,
Дәндерінен май тамар,
Шағып жеген нәр табар.

Күнбағыс


Көрсең өскен желісін,
Жапырағы қазтабан.
Мөлдір қара жемісін,
Қыста емес, жаз табам.

Қарақат


Түбі толған құмалақ.

Картоп


Доптар жатыр желісі бар,
Қабат-қабат терісі бар.

Орамжапырақ


Тігіп алып көк шатыр,
Қызылкүрең доп жатыр.

Қызылша


Іші аумаған жүгері,
Түрі-түсі алмадай,
Ойымның жоқ бүгері,
Жесең бал деп қалмағай.

Анар


Қызыл күрең түрі бар,
Тебіндеген бүрі бар.
Піскен кезде қаулайды,
Алтыннан бір аумайды,
Бал татыған нәрі бар,
Онда емнің бәрі бар.

Шабдалы


Суық ұрса бүрлейді,
Көктем шыға гүлдейді.
Күнге басын иеді,
Мол шуақты сүйеді.
Күте білсең бабымен,
Өнім берер қабымен,
Қызыл, сары түйіні,
Витаминдер жиыны.

Алша


Тіл үйірген дәмі бар,
Сары алтын түс — сәні бар.
Шақсаң егер кептіріп,
Сүйегінің дәні бар,
Баққа тұрар сән беріп,
Алқа етіп тізіп ал.

Өрік


Желілері жайылып,
Жол-жол болып жатады.
Күн нұрына бой ұрып,
Жердің нәрін татады,
Жасыл шатыр астында,
Кететіндей үзіліп,
Тұр көп маржан тасындай,
Мойыл моншақ тізіліп.

Жүзім


Табаны суды сүйеді,
Қабағы күнге күйеді.

Күріш


Біреуін бердім,
Онын тердім.

Тұқым


Тегіс жер кесілді,
Арқандай есілді.

Жыртылған жер


Мұз астында қыстайды,
Жасыл тонын тыстайды.

Гүл шешек


Бір кезде қыз келіншек болған мырза,
Өзінің көркемдігіне болып ырза.
Бір аздан соң түрін көрсең,
Қалады бөлек-бөлек болып сайда.

Өсімдіктің өсуі мен қурауы

Жаңалықтар

Жұмбақ бөлімдері

Нақыл сөздер

Пікірлер