Өлең, жыр, ақындар


Бір анадан жүз бала,
Жүзі де боз бала.

Жүзім



Атасы бүкір қожа,
Анасы жайма шелпек.
Баласы шырын, шекер,
Бір сабақта ғұж-ғұж жентек.

Жүзім



Арбайған әкесі бар,
Тарбайған шешесі бар.

Шие ағашы



Ирек-ирек әкесі бар,
Желбіреген шешесі бар,
Тәттібике деген қызы бар.

Шие



Біз, біз, біз едік,
Біз де бір топ қыз едік.
Бізді бізіп қойды,
Бір жіпке тізіп қойды.

Шие



Болған соң түсі қызыл, түсі шұбар,
Адамзат жеп көруге оны құмар.
Тегінде өне бойы болып тұрмас,
Біраз ғана боп тұрар уақтысы бар.

Бүлдірген



Қыналы бармақ,
Жез оймақ.

Бүлдірген



Үлпершекке қан құйып,
Үріп талға байладым.

Бүлдірген



Үстіне тігіп көк шатыр,
Астында қызғылт дәу жатыр.

Қызылша



Өзі қызыл, өзі қызық,
Ортасында бір сызық.

Шабдалы



Үлкендігі алмадай,
Сырты жанған қызыл от,
Ішін жарып қарасаң-
Майда, майда қызыл шоқ.

Анар



Алма дерсің, түсіне қарап,
Жүгері дерсің, ішіне қарап,
Татсаң тәтті, бал шәрбәтті.

Анар



Кішкентай ғана құтша,
Іші толы мықша.

Анар



Домалақ қана албар,
Ішінде қатты дәні бар.

Анар



Бар еді бір жұмбағым аты бүрлен,
Шіркінді нәпсі қойып шешіндірген.
Ішінде бір нәрсе бар дүмбірлеген,
Оны аламыз деп қылдық талап.
Алалмай бір қыдыру тұрдық қарап,
Отыз кісі жиылып алсақ қарап,
Нәрсесі ішіндегі доп-домалақ.

Өрік



Мәуе ішінде тас,
Тас ішінде ас.

Өрік



Кішкене қозымның асы дәмді.

Пісте жаңғақ



Алыстан қарасам әңгір-күңгір,
Қасына келсем қаптаулы темір,
Ашып қарасам аппақ,
Жеп қарасам тәп-тәтті.

Жаңғақ



Асты тас, үсті тас,
Шағып жесең, піскен ас.

Жаңғақ



Сырты тас, іші қуыс бөлек-бөлек,
Базардан оны сатып алса керек.
Алған жанға тағамдық пайдасы бар,
Шешіп бер, жұмбағымды болсаң зерек.

Жаңғақ