Өлең, жыр, ақындар


Иiнiнде құлағы,
Iшiнде бұлағы.
Көмейiне от салсаң,
Ызыңдап тұрады.

Самауыр



Дөңгелек өзi,
Төртеу көзi.
Ұстайды мықтап,
Тұрғанды сырттап.

Түйме



Жайсаң түңлiк,
Жисаң дiңгек.

Қолшатыр



Киiмдегi қуыс,
Ұсақ-түйекке ыдыс.

Қалта



Iшi мата,
Тысы мата,
Арасы мақта,
Төрт бұрышты қабылған,
Бұл не,
Жатарда табылған?

Көрпе



Қандай байлық iшiнде,
Барын өзiм бiлетiн,
Қоймалар көп үстiмде,
Көшiп бiрге жүретiн.

Жанқалта



Ағайынды бес туыс,
Жамылатын тоны бiр.
Бесеуiнде бес қуыс,
Сырттан кiрер жолы бiр.

Қолғап



Аузы бiреу бес құдық,
Қыстыкүнi бойлатам,
Бесеуiне бес құрық.

Қолғап



Есiгi бiреу,
Бөлмесi бесеу.

Қолғап



Қаз-қарта тесiгi бар,
Қақпақсыз есiгi бар.
Көмейiнде тiлi бар,
Аузын буар жiбi бар,
Кеме сынды пошымы,
Бiлсең айтшы, осыны?

Бәтеңке



Судан ғайып,
Әжемде бар
Қос қайық.

Кебіс



Бес айналы туыс,
Тапқаны бiр қуыс.

Тырнақ пен етік



Күнi бойы жүргiзедi,
Үйге де кiргiзедi.
Бiрақ, өзi iзеттi,
Босағада қалып
Шығуымды күтедi.

Аяқ киім



Күндiз
Таяғымды қаптаймын,
Түнде
Босағаға тастаймын.

Аяқ киім



Қолы бар,
Саусағы жоқ.
Мойны бар,
Басы жоқ.

Көйлек



Ерте тұрдым да,
Қос жолға түстiм.

Шалбар



Аузы бiр –
Қос құбыр.

Шалбар



Iшi – егiс,
Сырты – тегiс.

Тон



Сырт жағына зер жiппен,
Көз тартатын көрiкпен.
Ою-өрнек бастырған,
Шалқасынан тастаған,
Кәдiмгi сырлы тостаған,
Қойсаң егер төңкерiп,
Төңiрегiн көмкерiп,
Тостағандай бос тұрған,
Киiз үйден аумайды,
Басқұрмен бастырған.

Тақия



Әшекейлi күбiнi,
Үюлi тұрған шөмеле,
Кигiздiм биiк төбеге.

Сәукеле