Жасыл болып жыпырлап өнедi,
Сары болып үзiлiп семедi.
Топырақтан нәр алып,
Тамырлары таралып.
Өсiп шықты еккенiм,
Көрiктендi мекенiм.
Қысы-жазы шешпейтiн,
Көйлегi бар жасылдан.
Өзгертпейдi еш кейпiн,
Жаралғандай асылдан.
Ағаштардың көркемi,
Мәңгi жасыл бұтағы.
Мекен ғып тау-өлкенi,
Кәусәр ауа жұтады.
Жасыл тонының бояуы,
Жыл он екi ай оңбайды.
Дiнi, бүршiктi сояуы
Қысқы аязға тоңбайды.
Дауылға да, аязға да,
Шыдап бағар мiзбақпай.
Тау етегi тұрағы,
Жап-жасыл боп тұрады.
Дауылға нық күшi,
Ағаштың мықтысы.
Арулары бақшаның,
Көктемдi қатты сағынып.
Шуаққа шықты
Шап шағын,
Бантиктерiн тағынып.
Қар астында қыстады,
Ақпен бөркiн тастады.
Күн нұрымен пiседi,
Уылжып қолға түседi.
Үйi де жоқ,
Күйi де жоқ.
Бiрақ
Жауыннан да,
Дауылдан да
Қымсынбайды.
Ыстыққа да,
Суыққа да
Шын шыдайды
Шешуiн айта ғой,
Балалар бiлсiн жайды.
Тау тау ақ қар,
Ерiмейдi ыстықта.
Кең алқап ақ түске,
Бейне бiр малғандай.
Күзде де, тал түсте,
Қар жауып қалғандай.
Жүзiн орап гүлменен,
Күнге қарап телмiрер.
Тiспен шағып,
Тiлменен,
Дәмiн татқан ел бiлер.
Қалпағы бар дөңгелек,
Сары гүлмен қоршалған.
Қарай-қарай күнге ерек,
Мойны талып шаршаған.
Сырнайынан төгiп жыр,
Күнге сәлем берiп тұр.
Күндi аңдып шалқалап,
Гүлмен жапқан қалқалап,
Бақшада өскен теректiң
Дәндерiнен май тамар,
Шағып жеген нәр табар.
Көрсең өскен желiсiн,
Жапырағы қазтабан.
Мөлдiр қара жемiсiн,
Қыста емес, жаз табам.
Түбi толған құмалақ.
Қос құлағы қалқайып,
Су iшкен сайын марқайып.
Күн ысыса тон жинайды,
Доп болғанда ел жинайды.
- Шоқан Уәлиханов
- Шоқан Уәлиханов
- Рәбиға Сыздықова
- Зейнолла Қабдолов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі