Жеті торғай бес сымға,
Қонақтап кеп тынығар,
Жетеуінің ұқсамас,
Жеті түрлі жыры бар.
Сызылған үні,
Әдемі тілі,
Үрлесең ойнайтын
Аспаптың бірі.
Ансамбльге сылдырлап,
Қоңыраулатып үн қосты,
Тыңдаған жан елітіп,
Мейірлене үн қосты.
Ішекке ысқыш тисе болды,
Әлем сырлы әуенге толды.
Тауда жүрген тарғыл аң,
Ол – қайратты ....
Екі желі –
Күйдің көрігі,
Әннің көлігі.
Таңдайы тақ, тақ,
Талмайтын неткен жақ!
Бір өзінде екі тіл,
Сөйлемейді бірақ.
Ағайынды жетеуінің
Жұмысы бар бесеуінің,
Жұмысы жоқ екеуінің.
Секунды жоқ
«Тық-тық» еткен.
Есесіне
«Қыт-қыт» еткен.
Қанаты бар,
Сағаты бар.
Дабылға тез жететiн,
Жалынға сүңгiп кететiн.
Қақалса да түтiнге,
Тайсалмайтын батыл кiм,
Жасқанбайтын батыр кiм?
Күмiс қанат, сұңқары,
Көкке еркiн сүңгидi.
Бұлттан да тым әрi,
Кеткен жанды кiм дейдi?
Аспандағы алып доп,
Жарқырайды жарық боп
Ағайынды бəрi:
Шықса – көк,
Түссе – сары.
Жана-жана түнде,
Таусылды ол мүлде.
Алты қырлы,
Бiр сырлы.
Көлбең-көлбең етеді,
Гүлден ұшып жетеді.
Гүл шырынын сорады,
Соған риза болады.
Ас көрсе-ақ жалайды,
Содан ауру тарайды.
Тық-тық ұрып
Шегесін қадап,
Мезгілді саған
Айтады санап.
Қыпша белді,
Қыбыр жүрісті.
Тыным алмайды,
Тындырмай жұмысты.
Төркінін танысаң,
Жақ аштырмайды.
Танымасаң жарастырмайды.
- Жорж Батай
- Жорж Батай
- Жорж Батай
- Жорж Батай
Барлық авторлар