Күн көзiнен құйылады,
Жер бетiне жиылады.
Құшақ ашап барша тiрлiк,
Қуанады, сыйынады.
Терезеден есiледi,
Қараңғыны көшiредi.
Жыл мезгiлi шуақты,
Жердiң бетi нұрланған.
Сайды қуып су ақты,
Гүлдер өстi ырғалған.
Алып кiлем –
Гүлге толы
Үстi кiлең.
Дұрыстап аңғарсаң,
Көктегi бағдаршам.
Күзде шығыстан,
Қыста төбеден,
Көктемде батыстан көрiнетiн,
Шiлдеде күн қасында боп,
Түнде жоғалатын не?
Күндi айналып қозғалады,
Артында жарық жол қалады.
Мөлдiр көкте бiр ғана,
Шоқтай жайнап тұр дара.
Айсыз түнде қараңғы,
Түнекте де боранды.
Бiр орнынан жылжымай,
Бағыт берер бұлжымай,
Қандай жұлдыз шырағы,
Жол көрсетiп тұрады.
Көк жүзiнде ай батқан,
Жолақ жатыр,
Аумаған
Төгiп алған қаймақтан.
Күндiз бiлiнбейдi,
Түнде күлiмдейдi.
Жылт-жылт етiп төбемде,
Түсе алмай тұр төменге.
Сарайдың сансыз шырағы,
Нұр шашып, самсап тұрады.
Көк төрiнде жоғары,
Iлулi тұр атамның
Сапталмаған орағы.
Бейнесi суда дiрiлдейдi,
Қармаққа бiрақ iлiнбейдi.
Орақ болып туады,
Табақ болып тынады.
Алып мұхит – ақ алау,
Шетi шексiз жағалау.
Шаруасы әр салалы,
Он екi балалы,
Бәйтеректей атам бар.
Әр баласың
Отыздан серiгi,
Өзiне лайық көрiгi бар.
Тұрғанымен жырақ өзi,
Таусылмайтын шырақ көзi.
Жартысы
Жадыратып нұр себедi,
Қалғаны
Қара мақпал бүркенедi.
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі