Өлең, жыр, ақындар


Тай қазаным күні бойы қайнайды
Ортайып та, сарқылып та қалмайды.

Көл



Үйіңе үйін салатын,
Адамның досы қай құс?

Қарлығаш



Құлағы жоқ, көзі бар.
Түсі суық ызғарлы,
Аузында айыр бізі бар.

Жылан



Екі тіреу,
Басы біреу.

П әрпі



Желіп жетсе жеткізбес,
Жерге түссе табылмас.

Бөдене



Желіп жетсе, жеткізбейді,
Тап қасында жатса да адам көрмес.

Бөдене



Қолымыз кір болса,
Мұрынға лас қонса,
Кім деп білеміз досты
Кетіретін кір қоқысты?
Апамыз онсыз түк істемейді,
Кір жумайды, ас пісірмейді
Онсыз, төтесін айтайық,
Адам да күн көрмейді.
Аспаннан жауын құйсын,
Масақ дәнге толсын,
Кемелер жүзсін айдында –
Өмір жоқ онсыз, ол ...

Су



Мойдодырға туыспын мен,
Аша қойшы тұтқамды,
Сонда суық суменен
Мен сені тез жуамын.

Су құбыры



Ақ өзен ағарып
Үңгірге ағады,
Ол жуғанда – тазарады.

Тіс пастасы



Толқыннан толқын, далада,
Егісте келеді бір тырма,
Бидайды тырмалайды,
Тәртіпті қадағалайды.

Тарақ



Орман емес, жүрмін кезіп,
Мұрт пен шаштың іштерін,
Тісінен қасқыр, тышқанның
Ұзын менің тістерім

Тарақ



Сөйлеп тұр мата ұзын -
Кестеленген екі ұшы:
Сабында да кішкене,
Сияны жу бетіңнен! –
Әйтпесе сен сүрткенде
Кір қыласың мені!

Сүлгі



Жон арқасы сүйектен,
Қылшық қалың жүйекте,
Жалбыз паста жағады,
Бізге қызмет қылады.

Тіс щеткасы



Жәй жаңбырға ұқсамай,
Жылы жауын қатты жауар,
Төбені түк те бұлт шалмай,
Күні бойы төгуге даяр.

Душ



Жылы толқын шылп-шылп соғады
Шойыннан жасалған жағаға:
Табыңдар, түсіріңдер еске,
Неткен бұл теңіз бөлмеде?

Ванна



Жаны бардай сырғиды,
Жібермеймін мен оны.
Ақ көбігі көпіршиді,
Қол жууға ерінбейді!

Сабын



Қара жолақ созылған,
Дала, қырат, таулардан.
Ол не, тап!
Ол - ...

Қас



Оларды сеппейді, тікпейді көшетін,
Өйткені олар ..., өздері өсетін.

Шаш



Біз оны бастан аяққа дейін
Қысы-жазы киеміз,
Тіпті түнде де шешпейміз,
Өйткені ол біздің ...

Теріміз



Сен бар әлемді жылытасың,
Шаршауды еш білмейсің,
Терезеден күллімдейсің,
Сенсің кәдімгі ... дейтін.

Күн