Өлең, жыр, ақындар


Жұмылмайтын жұдырық,
Бүгілмейтін білек.

Күрек



Бір дәу жалғыз тұрып қарғылдайды,
Қызметін екі жендет бар қылады.
Ысқырып қызыл жалын шыға келсе,
Келдекпен бір-ақ ұрып дал қылады.

Күрек



Төрт мүйіз, бір құйрықты,
Тындырады бұйрықты,
Көктен бөрік киеді,
Көктен таулар үйеді.

Айыр



Бір бұтақ,
Бір бұтақта
Төрт бұтақ.

Айыр



Болғанда басы біреу, көпті тісі,
Сабақтап есіп қойған өткір ұшы.
Ертеден шөп жесе де бір тоймайды,
Томпайып көрер көзге шықпайды іші.

Орақ



Боз атым кетті қамшылап,
Тұра алмас оған жан шыдап.
Кіреді де шығады,
Басынан суы тамшылап.

Қауға шелек



Бір құс бар басы төмен бауы аспанда
Көзінен жас ағады тау асқанда.
Өзінің аңдып тұрған бір жауы бар,
Кетеді іліп-алып жанасқанда.

Қауға шелек



Қырық кез оқ,
Қарағай садақ,
Қырық дуадақ,
Бір арықтан су ішеді.

Шығыр



Бір нәрсе басы төмен, бауы аспанда,
Құс келер бір адамға тау асқанда,
Бір адам қарсы алдыңда уәзір боп тұр,
Кетеді іліп алып жанасқанда.

Қауға



Су тамнан суырып алдым.

Қауға



Құдыққа мың қойым түсіп кетті,
Манақбай-санақбайымен түсіп кетті.

Қауға



Құс бар өзі жансыз, бауы аспанда,
Кетеді айқайласып тау асқанда,
Қасымда аңдып тұрған бір адам бар,
Кетеді іліп алып жанасқанда.

Қауға



Ұзын құйрық сауысқан,
Бір көлдің суын тауысқан.

Қауға



Ашықса құлайды,
Тойынса жылайды.

Қауға



Салбыратып салдым,
Тамшылатып алдым.

Қауға



Дүниеден бір құжыра көресің бе,
Жалғыз көзі көрінер төбесінде?
Өзіне барған мақұлық құр қайтпайды,
Жаны жоқ қимылдауға денесінде.

Құдық, су алу



Өзі бар,
Көлеңкесі жоқ.

Құдық



Өзі тоқ,
Көлеңкесі жоқ.

Құдық



Есік,
Ортасы тесік.

Құдық



Бір топ қой бір көпірден өтіп жатыр,
Астында бір қобдиға кетіп жатыр,
Өзгеріп заңдары да басқаланып,
Будалап әрбір жоққа жетіп жатыр.

Диірменге түскен бидай