Өлең, жыр, ақындар


Боз атым кетті қамшылап,
Тұра алмас оған жан шыдап.
Кіреді де шығады,
Басынан суы тамшылап.

Қауға шелек



Бір құс бар басы төмен бауы аспанда
Көзінен жас ағады тау асқанда.
Өзінің аңдып тұрған бір жауы бар,
Кетеді іліп-алып жанасқанда.

Қауға шелек



Қырық кез оқ,
Қарағай садақ,
Қырық дуадақ,
Бір арықтан су ішеді.

Шығыр



Бір нәрсе басы төмен, бауы аспанда,
Құс келер бір адамға тау асқанда,
Бір адам қарсы алдыңда уәзір боп тұр,
Кетеді іліп алып жанасқанда.

Қауға



Су тамнан суырып алдым.

Қауға



Құдыққа мың қойым түсіп кетті,
Манақбай-санақбайымен түсіп кетті.

Қауға



Құс бар өзі жансыз, бауы аспанда,
Кетеді айқайласып тау асқанда,
Қасымда аңдып тұрған бір адам бар,
Кетеді іліп алып жанасқанда.

Қауға



Ұзын құйрық сауысқан,
Бір көлдің суын тауысқан.

Қауға



Ашықса құлайды,
Тойынса жылайды.

Қауға



Салбыратып салдым,
Тамшылатып алдым.

Қауға



Дүниеден бір құжыра көресің бе,
Жалғыз көзі көрінер төбесінде?
Өзіне барған мақұлық құр қайтпайды,
Жаны жоқ қимылдауға денесінде.

Құдық, су алу



Өзі бар,
Көлеңкесі жоқ.

Құдық



Өзі тоқ,
Көлеңкесі жоқ.

Құдық



Есік,
Ортасы тесік.

Құдық



Бір топ қой бір көпірден өтіп жатыр,
Астында бір қобдиға кетіп жатыр,
Өзгеріп заңдары да басқаланып,
Будалап әрбір жоққа жетіп жатыр.

Диірменге түскен бидай



Дария күркірейді көбік атып,
Әркім-ақ іздеп барар жүгін артып,
Дарияның әрі-бері өткелі жоқ,
Біреуі келген емес тірі қайтып.

Диірмен, бидай



Қайнап жатқан тас көрдім,
Тұзсыз піскен ас көрдім.

Диірмен мен ұн



Бір нәрсе асты-үстілі алты қақпақ,
Бар пенде ырызығын онан таппақ,
Бұлт алып айналасы күркіресе,
Қар жауып арасынан болады аппақ.

Жел диірмен



Бір нәрсе өзі жансыз жоқ қой жаны,
Бір тарау ортасында байлағаны.
Өзінің жұтатұғын көмейі жоқ,
Қалады жерге түсіп шайнағаны.

Диірмен



Бір нәрсе керегесіз дөп-дөңгелек,
Қозғалса жүгіреді зыр дөңгелеп.
Аузына керек асын салып қойсақ,
Шығарат мына жақтан екі бөліп.

Диірмен