Өлең, жыр, ақындар


Күйсеп жатқан тас көрдім.

Диірмен



Арқасында аузы бар,
Тұмсығында құйрығы бар.

Диірмен



Шаңы жоқтан шаң шығады.

Диірмен



Қараңғы үйде қабан күркірейді.

Диірмен



Аждаһа дию көрдім аузын ашқан,
Келгенде жем жерінде қарсыласқан,
Мінеді ағаш атқа темір қамшы,
Көр қазір қатты жүрсе тозаң шашқан

Диірмен



Ұзын-ұзын қос таяқ,
Өрмелейміз ұстап ап,
Келте-келте көп таяқ.

Саты



Өзінің жалғыз аузы бар,
Лебімен от шайнайды,
Гүрілдеп демін алғанда
Алтын ұшқын ойнайды.
Ағаштан күйген ас жейді,
Адамның қолы тигенде
Еңсеріле дем алып,
Кезек-кезек үрпейді.

Көрік



Бар екен бір айдаһар аузын ашқан,
Көргенде адам пенде заһар шашқан.
Кетеді ашуланса таудай болып,
Қайнатып қара тасты ашу басқан.

Көрік



Жалғыз тіс, екі қолы, қос құлағы,
Бар екен барлығының ынтымағы,
Иесі ашуланып айдаса оны,
Бұрқырап бөтен жерден жол салады.

Бұрғы



Керегенің басында кетпен құйрық,
Кесіп алса таусылмас кепкен құйрық.

Қайрақ



Бір қарыс қана бойы бар,
Әр нәрсеге айналса,
Аламын деген ойы бар.
Тізіліп тұрған тісі бар,
Бір ағаш бар мұртында,
Тістің бәрі сыртында.

Егеу



Екі адам аға-іні, ағайынды,
Бірі үлкен, бірі кіші бар айыбы,
Дос-жаран ағасы ұстап, інісі ұрып,
Қанын шашты, айтбады қояйын да.

Төс, балға, қызған темір



Базардан сатып алған боз арғымақ,
Белінде тартпасы бар будақ-будақ,
Басын артып, шылауын тартып қалсаң,
Кетеді жануарым зулап-зулап.

Шарық



Қу тізе қу ағашқа құндақтаймын,
Аузымда сегіз тісім жылмақтаймын,
Бірін мініп, біреуін қыстап алып,
Үстінде анда-мында ырғақтаймын.

Талқы



Үй артында жауыр бұқа.

Тез



Тәует бауыр,
Бота тірсек.

Тез



Үй артында бүкір терек,
Күресуге кісі керек.

Тез



Болғанда жалпақ табан, жалғыз тісі,
Қолында адамзаттың барлық күші,
Үстінен бірер қабат жүріп кетсе,
Нәрсенің астындағы кірер түсі.

Сүргі



Ыстықты да ұстайды,
Суықты да ұстайды,
Егер бұйрық болмаса,
Еш нәрсені қыспайды.

Қысқаш, кемпірауыз



Тістегені түспейді,
Отқа салсаң піспейді.

Қысқаш, кемпірауыз