Қара шай
Көңілге қаяу, салғанда істер аптығыс
Кеуде де үлкен, болғанда жатып қақтығыс
Ұп- ұзын жолдан бұрылып кірдім кафеге
Қап- қара шайға беретін ылғи тапсырыс
Налам жоқ, түніммен ала таңыма
Біраз көңіл бөлсеңші балапаныңа
Барлығыда болса да, бірақ әке
Ештеңе жетпейді алақаныңа
Әйел қылдым бір қызды қаладағы
Әке болдым, серілік санада әлі
Бір жыл тұрып шыдамай кеттім үйден
Үйде қатын, бесікте бала қалды
Көздерің неткен суық, неткен улы,
Сұлулық, солай ма едің?
Жүрегім осыншама жек көруді,
Көтерер қалай менің?!
Ахуалды айтар болсам елдегі,
Айта берем, сөз бітпейді мендегі.
Айта берем, тоқтамаспын ешқашан -
Шындық айту - бұл Алланың бергені!
Мен қазақпын - даланың ұланымын,
Көк жүзінде самғаған қыранымын.
Қазақтың бар жастарын рухтандырған -
Қайраттай қайсар ұлдың ұранымын!
Абай жайлы бастар болсам сөз басын,
Абай - дана, қайта тумас тұлға, шың.
Ақын болса, мына ұрпақ егерде -
Ұлы Абайдай қазағымды жырласын!
Мен кіммін? - деген сөзге жауап ізде,
Сонда өзгенің алдында тарылмайсын.
Алдымен өз- өзіңді танымасаң,
Ешқашан өзгені де танымайсың.
Тәуелсіз, байтақ елдің болашағы
Жүрегінде ойнаған от сөнбес мәні
Қазағым деп шырылдайды байғұс жаны
Мен сеземін ұмтылысты жастардағы
Шалқып өмір сүріп едім еркелеп.
Сол үшін ба қиындық көрдім ертерек.
Анам-əкем ажал құшты апаттан,
Жетім қалдым деген сөз ғой бұл демек.
Бозбала күні сүйгені,
Жадынан ердің кетсін бе,
Сәлеметсіз бе, миледи,
Қалқатай, сәлеметсің бе?!
Алматы Астанаға жақынырақ,
Арасы мың екі жүз шақырым-ақ.
Поезд-дос тамбурында теңселеді,
Себебі ол – менен гөрі ақынырақ.
Өмір өтеді ойланып та толғанып,
Біреулерді сүйіп тұрып қызғанып.
Өмір өтеді білінбей бірақ тездетіп,
Өмір мәнін ұғармыз ба кештетіп?
Ей, адамдар, тыңдаңыздар,
Жүрек деген менде де бар.
Тәтті сөзді сүйетін,
Ренішке қатты күйетін.
Сәбиге барын жасап қарасады,
Келсе де, келмесе де шамасы, әлі.
Жанары мейірімге тұнып тұрған,
Әйелге ана болған жарасады.
Тоқ болса да тоймайтұғын көңілі,
Қайран шағым, "сүт емем" деп жылаған.
Ана өзіңнен алыс қала өмірі,
Жолы қиын, тайғақ әрі бұралаң.
Еске алып, асау толқын дарынды,
Сөз бастадым салмақты да сарынды.
,,Айта түс" деп қолдай кетті Сыр мен Құм,
Бəлкім, олар, ақын ұлын сағынды.
Мен кейде Айда отырған секілденем,
Тым жалғыз, алыстан Жер көрінер…
….Сүймеген, сағынбаған, өкінбеген,
Ешқашан мұңайтпаған жердегілер.
Біз қазақ жастарымыз,
Бабалардың болсақ деп жалғасындай,
Айбыным бар өзеннің арнасындай,
Дәлелдейтін іспенен кезің келді
Көңілдерден сейілгендей бар күдік,
Жүрегіме қоныстанып алды үміт.
Елбасымыз елді елең еткізді,
Ел болмаққа рухани жаңғырып.
Сен мынау даладайсың құдды тұнық,
Тартатын жасыл желек құнықтырып.
Үнсіздікпен қабылдайсың мені ғана
Жатқанымда өзіндік сыр ұқтырып.
Жүрекпен жазған жырларын,
Сол жырға төкті сырларын.
Көк сиядан шығарды,
Қазағымның қырларын.
Абай ата өнерге шақырады
Туған жері Шыңғыстау атырабы
Келешекте оқысын деп, балдыраған
Артына көп өсиет қалдырған.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі