Өлең, жыр, ақындар


Бітік көз, салпаң құлақ, қайқы мұрын,
Көріп пе ең мұндай хайуан бұдан бұрын.
Домалақ, алды-арты бірдей екен,
Және де көріп жүрсіз әрбір түрін.

Шошқа



Үй ішін аралап,
Түнде көп жортады.
Қаптарды жарып,
Мысықтан қорқады.

Тышқан



Жол үстінде егіз өрім,
Қамшы жатыр сегіз өрім.

Жылан



Иір-иір үйі бар,
Іші қапас әрі тар,
Құлақ тоссаң
Ызыңдаған үні бар,
Бұл не, біліп ал.

Ұлу



Адамға серік,
Күзетке берік.

Ит



Денесіне қапталған,
Сырты түбіт тоны бар.
Дыбыссыз кіріп шығады,
Бүкірейген жоны бар.

Мысық



Еріксе,
Құйрығымен ойнайды.
Зеріксе,
Ұйқыға бір тоймайды.

Мысық



Ызыңдап ән салып,
Жұп-жұқа қанаты.
Тәттіге тамсанып,
Қоқысқа қонады.

Шыбын



Қоңырқай жүні бар,
Терісі өте бағалы.
Аязды күні жылынар,
Киім тіккен жағалы.

Жанат



Шөп ішінде жүреді,
Шақса уын жаяды.
Зиянын қойлар біледі,
Күйсетіп жеп қояды.

Қарақұрт



Топырақ пен көң астын,
Қопарып ем,
Жыбырлаған кен аштым.

Жауын құрты



Гүлдің нәрін жинайды,
Адамға бал сыйлайды,
Ұнатады бірлікті,
Қоғамдасқан тірлікті.
Еңбекқорды аялайды,
Еріншекті аямайды.

Ара



Еріншекті,
Еміншекті,
Аямайды,
Қаламайды,
Шағады.
Мұны кім табады?

Ара



Бұтақтарға секіріп,
Әр жерден қылт етеді.
Кейде жаңғақ кеміріп,
Жоғары өрлеп кетеді.

Ақтиін



Желемік күнгі толқындай,
Бұйрасы бар,
Төл тоны.
Бағалайды алтындай,
Киім тігіп, ел де оны.

Қаракәл елтірісі



Көріп тұрар бар ауыл,
Бір тауда қос қарауыл.

Түйе өркеші



Иір-иір денесі,
Сахараның кемесі,
Ащы шөптер тамағы,
Шөлге шыдап бағады.

Түйе



Иір мүйіз,
Сүйір мүйіз,
Ай қабақты,
Май бұғақты,
Тұла бойы
Бұқа мойын,
Бұл қандай түлік,
Сен де оны ал біліп?

Қошқар



Түрі жылқы бейнесі,
Жолақ-жолақ жейдесі.

Зебр



Қаймықпайды күшті аңнан,
Қорқады тек тышқаннан.

Піл