Өлең, жыр, ақындар


Айтайын бір жұмбағым тұңғиықта,
Жаратқан барша жанға бір бұйрықты.
Болғанда қоян құлақ, қой құйрықты,
Болғанда мысық аяқ, түлкі тұмсық,
Айнала тікенек, бір жүні қылшық.

Кірпі



Далада жабулы тоқпақ жатыр.

Кірпі



Ағашты орманның түбінен табасың,
Ине шаншылған жөке деп қаласың.

Кірпі



Ұзамай аз жортад,
Жол жүруге шорқақ.
Үсті толған ине,
Кіріп кетер, тиме.

Кірпі



Шықпайды бір мақұлық қорасынан,
Түгінің ине өтпейді арасынан.
Тап мұндай мақұлықты көргенім жоқ,
Айрылар туа салып анасынан.

Кірпі



Алпыс кісі аяқтастың,
Ал таңертең таяқтастың.
Бәрін бір жерге жатқызып,
Кейде ұрысып алып қаштың.

Кірпі



Дегендей ешкім тимесін,
Алыпты қадап инесін.

Кірпі



Төрт аяқты,
Мың таяқты.

Кірпі



Текшелеп тебен арттым томашаға,
Домалағы жазылар оңашада.

Кірпі



Өзі шұбар,
Тамағына таққаны -
Екі тұмар.

Шортан



Бар екен үш қанаты ұшып кетпес,
Егін сап жұрт қатарлы кәсіп етпес.
Өзінің мекенінен шығып кетсе,
Тіршілік көремін деп үміт етпес.

Балық



Алуан дүркін аузында бір әккәр,
Неше жұтқан жануарды көрдім әней,
Сүйегі бақша-бақша тұр дәней.

Балық



Бір нәрсе қанаты жоқ ұшқан биік,
Сонда да жүрмейді екен жерге тиіп.
Арасын жер мен көктің өрт алса да,
Кетпейді ешбір жері отқа күйіп.

Балық



Жел, жел, жел бием,
Желіндесе кім білер.
Жау жапырақ түбінде,
Құлындаса кім білер.

Балық



Бір нәрсе жүре алмайды жерді басып,
Жерде жоқ бұйыратын оған нәсіп.
Тұрағын ол нәрсенің адам білмес,
Айтпаса түсіндіріп біреу ашық.

Балық



Көл, өзен, дарияны жаны сүйген,
Жасынан қора салып, қамыс шиден.
Қаншама терең суды бойлағанда
Үстіне бір тамшы да су тимеген.

Андатыр



Сұм жүзді, құралай көзді,
Киікше секірген,
Бура санды, жолбарыс тонды.

Құрбақа



Сасық көлде ит үрер.

Құрбақа



Тарпаң, тарпаң тарбиған,
Түрі жаман жарбиған.

Бақа



Жапа-жапа жапалақ,
Дігірманға бақылдап.

Бақа