Өлең, жыр, ақындар


Жетпіс кемпір жер тесіп жатыр.

Жайылған керегенің сағанақтары, яғни кереге аяқтары



Қырық найза буылған,
Бір қалпаққа сұғылған.

Буылған уық және кигізілген уыққап



Жайсаң қабырға,
Жисаң қом етесің.
Жиылғанда киер екі кепесін.

Кереге және жиылғанда керегенің басына кигізілетін кере қап



Дүниеде дөңгелек дәу, білесің бе?
Өзі аппақ жаулығы бар төбесінде.
Үш белбеу, бес киім, бір жапқышы бар,
Сансыз бау, ою-өрнек денесінде…
Сүйектері, жиһазы көзді тартқан,
Ішіне балалар-ау кіресің бе?!

Киіз үй, түндік, үш белбеуі – екі белдеу, бір басқұр, бес киімі – үш туырлық, екі үзік, бір жапқышы – киіз есік



Еңкеймесе екі бетін кір басар,
Еңбектенсе екі беті нұр шашар.

Кетпен



Бүйірі тесік жолмен,
Биікке шықтым.

Саты



Саусақ батпас түтіктен,
Сандуғаш құс сайрайды.

Сыбызғы



Аяғы біреу, қолы жоқ,
Шиыр-шиыр жолы көп.
Өзі сөйлей білмейді,
Салған ізі сөйлейді.

Қарындаш,қалам



Денесі жоқ, аузы қас,
Аузына түскен құтылмас.

Қақпан



Дыбысы жоқ өзінше,
Тынысы жоқ өзінше,
Қатаңдатып жіберер,
Өзге әріпті көзіңше.

Ъ белгісі



«Ащы» дейсің қазақта,
Келу үшін осы әріп.
Құрық жалғап азапқа,
Түсті «ш»-ға дос әріп.

Щ әрпі



Өмірде жоқ,
Өңірде бар.
Ауырда жоқ,
Жеңілде бар.

ң әрпі



Қарда бар,
Мұзда жоқ.
Жарда бар,
Құзда жоқ.

Р әрпі



Қыста демалып, жазда тынбайды,
Көкке атылып, жерге құлайды.

Субұрқақ



Сырты сары, іші дәрі.

Лимон



Құм сиақты ұсақ болғанымен,
Жер бетін жауып үлгереді.

Қар



Менің үш көзім бар,
Бір көзім «кідір» дейді,
Бір көзім «жүгір» дейді,
Бір көзім «абайла» дейді,
«Қарап ал маңдайға!» - дейді.

Бағдаршам



Басында мүйізі бар,
Үстінде киізі бар.

Сиыр



Өзінше ноян
Қорқақ кім?

Қоян



Үш тілі бар,
Тықылдаған үні бар

Сағат