Өлең, жыр, ақындар


Оқу-бiлiм аспабы,
Қоймасының бас қабы.
Бөлмесi де бiрнешеу,
Тиегi бар ашпалы.

Сөмке



Доп сынды келбетi,
Онда бар түп-түгел,
Әлемнiң әлпетi.

Глобус



Бiр санға өсiрдi,
Өзi қалып орнында,
Бiздi алға көшiрдi.

Сынып



Бөлiнгендi табыстырып,
Бiрiктiрсе қабыстырып.
Жымдастырған жiгiт де,
Байқамайсың түгiн де.

Желім



Денесi бар шыбықтан,
Темiр тұмсық құдықтан,
Сусын алып iшедi,
Ойы iз боп түседi.

Қаламсап



Iлулi тұр кең алаң,
Керегiмдi мен одан.
Жазып алам көшiрiп,
Сүртем сосын өшiрiп.

Тақта



Үстiнде есiгi,
Өзi орындық, әрi үстел,
Оқушылар бесiгi.

Парта



Ай далада ақ отау
Аузы, мұрны жоқ отау.

Жұмыртқа



Сұйық едi аппақ,
Бауырдай боп қатыпты,
Iшсең дәмi тәттi ақ.

Айран



Есiгi жоқ,
Тесiгi жоқ,
Ақ доптың iшiнде,
Несiбi көп.

Жұмыртқа



Түсi аппақ,
Тысы қатты-ақ,
Екi түрлi уызы,
Жесең тәттi-ақ.

Жұмыртқа



Ақ қиыршық еритiн,
Ас жоқ одан жеритiн.

Тұз



Бiрi – ыдысқа керек,
Бiрi – жүрiске керек.

Аяқ



Жел соқса,
Жайқалып толқиды.
Ел оқыса,
Тұла бойың балқиды.

Өлең



Бiрi – ағаш кесу құралы,
Бiрi – шырынды бал бұлағы.

Ара



Бір итім бар үрмейді,
Ары-бері жүрмейді.
Тамақ берсең жемейді,
Су ішуді білмейді.
Ол тұрғанда еш адам,
Үй ішіне кірмейді.

Құлып



Тетіктерін игеріп,
Алсаң тілін үйреніп.
Ұшырады аспанда,
Алып қанат «инелік».

Ұшақ



Күндіз бар,
Түнде жоқ.
Түзде бар,
Үйде жоқ.
Көз жұмсаң
Мүлде жоқ.

Көлеңке



Бес жігіт біреуінен біреуі аласа,
Тұрады төрті көрші, бірі оңаша.
Бастары бірікпесе кетер әлі,
Ырқына бір-бірінің ұнамаса.
Тастайды тау қпарып, көл қотарып,
Бесеуі бір ниетпе шыға қалса.

Бес саусақ



Денесі жүрген сайын аласарып,
Сызады алуан кесте тамаша ғып.
Болғанмен діңі қатты, тілі тәтті,
Балалар жатады оны таласа алып.

Қарындаш