Өлең, жыр, ақындар


Қысқа таяқ дiңi бар,
Шиырлаған iзiнде
Сайрап тұрар тiлi бар.

Қарындаш



Қабы сояу,
Дiнi – бояу.

Қарындаш



Кiшкене құдықтан,
Найза ұшты шыбығым,
Су iшiп құныққан.

Сиясауыт



Ұшымен қазық
Тор көздi жазық.
Үстiне өттiм,
Асыл сөз жазып

Дәптер



Бiлiмнiң дәнiн тередi,
Балаға тәлiм бередi.

Ұстаз



Шәкiртке жанашыр,
Мейiрман кiм, жаны асыл?

Ұстаз



Бұл не қылған ер еді?
Қандай мықты жүрегі.
Түздің маңғаз түлегі,
Бір ұрттам су татпастан,
Мың шақырым жүреді.

Түйе



Басында үшкір істігі бар,
Өзіне лайықтап тон пішкен,
Секіріп тастан түскен.

Ешкі



Орманда оның тұрағы
Тоқ-тоқ етіп тұрады.

Тоқылдақ



Аяғы бар, басы бар,
Арқасында тасы бар.

Тасбақа



Түрі - жылқы бейнесі,
Жолақ-жолақ жейдесі.

Зебра



Далада жүр шапқылап
Керемет бір саққұлақ.

Қоян



Тәтті көрсе бас салар,
Айнымайды баладан.

Аю



Керек санды тересің,
Елге сәлем бересің.

Телефон



Қарап тұрсаң өзіңе,
Сурет түсер көзіңе.
Ол суретің ұқсайды,
Тура сенің өзіңе

Айна



Шіркіннің өзіне обал-ақ,
Жүреді аяқта домалап.

Доп



Қыстай жегіп қос атты,
Көктем шыға босаттым.

Шаңғы



Аяғы жоқ, жүреді,
Сылқ-сылқ күледі.


Бұлақ



Әдемі түнде,
Мен жүрсем,жүреді бірге.

Ай



Сумен кірді ашады,
Өзі судан қашады.

Сабын