Гүлдері бар құлпырған,
Кең жазықтан аумайды.
Оған әркім ұмтылған,
Киім киер оңтайлы.
Шылбырын сүйрейді,
Жыртықты түйрейді.
Көзіне шуда тағады,
Бөлекті құрап,
Ұшы жылмаң қағады.
Үскінің көп тармағы,
Қара орманды шарлады.
Қисықтарын түзеді,
Теп-тегіс түзенді.
Өзі тұрғанымен мелшиіп,
Жап-жалтыр жүзіне,
Кетеді ел сыйып.
Мөлдіреп жатқан қос көлге,
Шыныдан тұттым қос перде.
Өзі сырық,
Басқан жері құдық.
Оны қақса сәйгүлік,
Таста жүрер асыр сап,
Ол жоқта жай жүріп,
Баса алмайды тосырқап.
Жүргек атқа кісенді,
Салып едім, үзе алмай,
Қос аяқтап күшенді.
Қос ілгекті орындық
Атқа мініп алады,
Адам оны орын ғып,
Емін-еркін шабады.
Сұлап жатқан діңгегі бар,
Қатар тізген ілгегі бар.
Шыр көбелек айналып,
Жүгіреді бір тынбай.
Беліне жіп байланып,
Шөмеле үйер құртымдай.
Әжемнің қалпақты таяғы,
Қолына алса жүгірер,
Шорланып белі бүгілер.
Ерні жырық —
Кішкене сырық.
Бесікке іледі,
Әнін де,
Дәмін де,
Сәбилер біледі.
Сәбиге сәнді үй,
Әжеге ән-күй.
Төрт таяққа керілді,
Әдемі үй боп көрінді.
Жиегіне қағылар,
Әр есіктің қалы бар.
Ол болса қақпа да,
Ашылып-жабылар.
Күзетем деп үйді,
Жұдырығын түйді.
Көмейлете інді,
Сүңгітіп ем тілді.
Темір кісен діні,
Кейін қарай шегінді.
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі