Таңғы сурет
Таң нұрынан мұнар жасып,
жайнайды аспан, тұман қашып.
Көк толқында еркелеген
сұлулардай қылаңдасып,
Таң нұрынан мұнар жасып,
жайнайды аспан, тұман қашып.
Көк толқында еркелеген
сұлулардай қылаңдасып,
Құс әніне елең етіп құлағы,
бір жас бала қариядан сұрады:
«Ата, неге бұлбұл үні тек қана
көктемеде шығады»?
Тіреліп жерге табаны,
құм қапқан мынау жай бүгін.
Толқындар еске салады
баяғы дарқан айдынын.
Сен неге бүгін шапқылап
аулама келіп құлайсың?
Терезелерді қаққылап,
біресе сыңсып жылайсың.
Көзімді тігем жыраққа,
жанымда әлі жайлылық.
Жүрсе де жырым сынақта,
қайтемін оны қайғы ғып.
Есімде бала шағым. Алда — мұрат.
Сыры мол өмір — әлем ашты есігін.
Сен жайлы ойламаппын онда бірақ,
Отаным — Өзбекстан, ақ бесігім!
Бір дерт бар дүниеде сақтанатын,
қырқатын қыршынынан бақ қанатын.
Қызғаныш – оның аты,
шалдыққанның
Тарс жауып есікті, біржолата кеттің сен,
қайтем аппақ сезімді жазғы құйын
деп білсең.
Ұмыттың ба түндерді, жалындаған кезіміз?
Өкпе шоғын тұтандырмай
біз сараңбыз кешіруге.
Мейірімді ол жұтар құмдай,
жұтар ақыл шешімін де.
Біз оралдық туған елге,
ортасына дос, бауырдың.
Білім алдық өзге жерде,
нанын жедік басқа ауылдың.
Сен туғанда маған қонған бақ дедім,
исің жұпар, шырын-балдай тәтті едің.
Ортамызда құлыншақтай құлдырап
қызық еді былдырлаған сәттерің.
Өмір - сүю үздігіп,
құштарлықта жалын бар.
Қызу қанды қыз-жігіт,
ләззатына қаныңдар!
Сағыныштан алып-ұшқан,
аймаласқан, тағы құшқан
екі ғашық жанартаудай
лапылдаған жарылыстан.
Түн жып-жылы. Есімде:
жүрек тулап бұлқынды,
сол көктемнің кешінде
бірге өткіздік бір түнді.
Саған арнап мен бүгін жазайын жыр,
Сені көрсем болады маңайым гүл.
Бос қалған жүрегімді жаулап ал да,
Сол жүрекке бір өзің қожайын бол.
Деген бар қуаныштан бас айналу,
Жақсылық түбі тойға бұл ұласу.
Баланың қызығын көру үлкен бақыт,
Сол тойда төбе көкке жетіп жүру.
Қолым тиіп, жас денең
дір етті – күш бұл қандай?!
Шымырлады тас төбем,
денемді ток ұрғандай.
Алыс қалған балалықтьщ пәк дәмін
таңдайыма келтіріп,
қызым менің қия алмаған шақтарын
қайталайды ентігіп:
О, бауырым! Жүрегіңде шоқ сеніп,
кеттің жарық дүниеден жоқ болып.
Бірақ сенің атың қалды еліңде,
сенің даңқың өшпек емес емірде,
Алғаш мені шешіп алып жөргектен,
алғаш сенде анам мені тербеткен,
сенде қалып бақытты шақ, балалық,
сенде менің ақыл-ойым ержеткен.
Жыр оқысам жадырайды қабағым,
жыр оқысам нұрланадьі жанарым.
Мен өмірдің ләззатын, қызығын
жақсы жырдың жолдарынан табамын.
Мәңгілік от қызыл жалын лаулаған
ұшқынындай жарқыраған көздердің.
Мәңгілік от — Күн нұрынан аумаған
ескерткіші жалындаған кездердің.
Күн шықпайды түндерде, бұл — ақиқат қашаннан,
Күнді тіле, жалбарын — бәрі әшейін бос арман.
Таң атады кезінде, Күн де шығар сыланып,
шығар сәтте еш нәрсе сала алмайды бүғалық.
Әйел деген — шарап деп сен жырлайсың, ақыным,
келіспеймін мұныңа, бұл — мен үшін жат ұғым.
Ә дегеннен шарапқа қанамын деп ойлама,
көз іліп ап, тағы бас жазамын деп ойлама.
Сөздерге де, өңдерге де енді ешқашан сенбеймін,
бұдан былай көзім көрмей, ешкімге де ермеймін.
Бұдан былай мына менің өзімде де күмән бар –
сендер де енді мені алдымен отпен, қанмен сынаңдар!
Шығыстағы Бұхарада
әмір тақтан ұшқанда,
Орыс аға мейіріммен
жол көрсетіп түсті алға.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі