Мұңға батқан... бұрымды...
Табиғаттан жанға таптым миятты,
Табиғатпен жаным егіз сияқты.
Өміріммен өзектессің, көк пен жер!
... Көңілімнен өзен болып күй ақты.
Махаббат, мен саған қарыздармын!
Біреуге ғашық қылғаның үшін,
Арманға асықтырғаның үшін,
Теңіздей тасып тұрғаның үшін-
Махаббат!
Өшіп қалды Астананың шамдары...
Осы ма еді тірліктегі «сый» маған,
Тағдырым-ай!
Айылын еш жимаған.
Жақындасың – созсам қолым жететін,
Қоңырау шал
Кетсең-дағы жыраққа,
Сенің үнің келе берер құлаққа.
Ұмытқым кеп, алдап көрдім өзімді,
Болмады олай бірақ та.
Қандай айып тағылған?
Жамырады ақшам да,
Ай тағыпты алқасын.
Түн жазатын дастанға,
Жер тосады арқасын.
Көктем екен...
Көңілшектеу көк аспан,
Жасын төкті тағы да-
Бағытынан адасқан,
Жете алмаған бағына.
Тұңғиық көзімде...
Сезімімді бағаламағаныңды,
Махаббатымды табалағаныңды,
Өзіңнен көр.
Сені шексіз сүйетіндігімді,
Аспан жаққа жазамын есіміңді!..
Іздемесең ғарышқа кетіп қалам,
Жұлдыз-үйдің төріне жетіп барам.
Сәуле болып көзіңе шағыламын,
Айдан алқа мойныма тағынамын.
Сенің күлкің
Иығымнан жүк түсірген жүз батпан,
Көз жасымды құрғатқан.
Сәлем алып келген маған нұр-бақтан –
СЕНІҢ КҮЛКІҢ!
Махаббат мұңын іштім...
Арман-ай!
Тәттісімен қызықтырған,
Жалған-ай!
Жолымды әр кез үзіп тұрған.
Ғашық екенмін...
Сағынып сені жүрмін мен,
Ой мені мұңға жегеді.
Жарасын жанның білдім мен,
Себебі мынау, себебі -
Мен сені кешіремін
Мен сені кешіремін,
Жанымның таппасаң да есіл емін.
Күзбенен қатар келіп күрсіндірер,
Түспесін бұдан кейін есіңе мұң.
Мен бармын ғой!...
Санамалап сезімдердің түр-түсін,
Жабығумен күте көрме, жыл құсын,
Керек етпе, өзгелердің күлкісін -
Мен бармын ғой!
Оқы, менің көзімнен
Ер ең ғой, еңкеймейтін, байтақ-ерен,
Мен саған бәрін қалай айта берем?
Сен-дағы сырымды ұқсаң айтқызбай-ақ,
Мен-дағы жай табар ем.
Біз екеуміз
Мына-өмір күліп оған миықтан,
Қара түн кеп басты тағы иықтан.
Жігіт отыр, жанарынан жасы ағып,
Шыға алмады тағдыр салған тұйықтан.
Ғұмырымды қылар едім айырбас
Жаным менің!
Сезгенімде дертіңді,
Қасірет кеп байлап алды еркімді.
Музам менің әкелді де мөлдір мұң,
Сол сәтте мен бақытпен түйіскен ем
Телефоның сөнулі, үн қатпайды,
Мазалайды мені бір жұмбақ қайғы.
Сөнбеді ме сезімің маған деген?
Көгершіндей...
Сен болшы қасымды!..
Мен оянғанда,
Әлем ғажап сәулеге боянғанда,
Жан-әлемім бір сәтке жасын сүртіп,
Мендік көңіл шаттыққа тоя алғанда,
Параллелизм
Алма бірақ үмітіңді босқа үзіп,
Өмір деген – түйіспейтін қос сызық.
Жақсылықтың жаны неге жаралы?
Жамандық та қатар шауып барады.
Айтылмаған сырым қалды...
Ұйқымды түн ұрлады,
Шаттығымды мұң ұрлады.
Жазымды қыс ұрлады,
Назымды сұс ұрлады.
Құс тілімен хат жазамын бауырға...
Ізгіліктің құдіреті зор дәйім,
Үйіме кір, жаным салып қорғайын.
Басқа құстар жылы жаққа кетті ұшып,
Сен неліктен қалып қойдың, торғайым?
Өле сүйем мен өзіңді, өмірім!..
Тәңірім!
Екі болып көрді ме екен әмірің?
Махаббаттың мазағына ұшырап,
Қасыреттің илеп жүрмін қамырын.
Соқыр гитарашы
Күні өтсе де арман толы, үмітті,
Көңілінен қуып шыққан күдікті.
Екі көзі су қараңғы, көрмейтін,
Күнде көрем гитарашы жігітті.
Жас ақынға...
Көрмек болып дүниенің дауылын,
Таңдадың ба, ұлы өнердің ауырын?
Ақындықтың жолын таңдап тайқылау,
Арманына қадам басқан бауырым!
Жапырақтың жаназасы
Арқа жаққа қыс келіп,
Қатыгездік төріме озды тістеніп.
Өз мезгілі теуіп кетіп өзекке,
Күз жатқандай түс көріп.
М. Жұмабаевтың «Жүсіп хан» дастанын оқығаннан кейінгі ой
Жаратқаным!
Берші маған – мүмкіндік,
Құдірет бер бір күндік.
Сонда бұлттан ашар едім аспанды,
Жасиды тек гүл біткен
Сәл күте тұр – мәңгілікке айналам,
Жалыққанмын мына жебір тірліктен.
Мойытпайды мені сосын қайғы-алаң,
Жасиды тек гүл біткен.
... Ерке құс, қайталашы ертегіңді...
Анамның еске салып ертегісін,
Қалқып кеп қоншы маған, ерке құсым.
Оралмай көптен маған кетіп едің,
Бүгін бір ғажап сырды шертемісің?
Тылсым түн
Айналамды тұмшалады соқыр мұң,
Ай жылады.
Жасын сүртіп отырмын.
Бір дәруіш күбірлейді дұға оқып,
Жос іздеп жүрмін
Жайыңды айтқызбай-ақ түсінетін,
Сабырға ашуыңды түсіретін,
Қоятын әр кез биік мұратын,
Адалдықты жанымен сүйіп тұратын
Көктемгі элегия
Тағдыр-сахна.
Тақырыбы – өткенім,
Басты рольде мен ойнадым теп-тегін.
Өткенімнен өрнек іздеп жүргенде,
Сен едің ғой, ақ қағазға қан құсқан
Айналайын қаламым!
Сен – емі едің, жанымдағы жараның.
Бет пердесін өзің аштың – аланың,
Сен бар жерде сейіледі алаңым!
Қайтарым...
Адамзаттың зерттеп көрші мінезін,
Жаратқаннан кем санайды кім өзін?!
Бір-бірімен алысудан жалығып,
Іштей өзі жанығып,
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі