Өлең, жыр, ақындар

Қанжар

Бір шындыққа жеткен соң,
Тура тартқан төтесін.
Әлденеге кектенсең,
Қынға сыймай кетесің.

Толық

Байқа, досым, менен еш түңілме сен

Байқа, досым, менен еш түңілме сен,
Ұрынбайсың, жаныма үңілмесең.
Ессіз-түссіз бір қызға ғашық болып,
Түні бойы көзіңді бір ілмесең.

Толық

Көкте бұлттар жортқанда

Көкте бұлттар жортқанда
Жауады деп қорықпаңдар.
Бәрін болжап білетін
Көкіректі қарттар бар.

Толық

Отызыңда жырмен орда бұзбасаң

Отызыңда жырмен орда бұзбасаң,
Отызыңда от боп маздап, қызбасаң,
Қайта жану қиын болар бір сөнсең,
Қайта еру қиын болар мұздасаң.

Толық

Қаладағы қарағайлар

Қаладағы қарағайлар,
Келесіңдер ғұмыр-бақи
Шаң жұтып,
Кездерің көп даланы ойлар,

Толық

Мергеннің әңгімесі

Айналып өтіп едім Айнакөлден,
Қалың құс қапталдады қайдан келген.
Су кешіп қамысақтан мамыр қусаң,
Қызығың ештеңе емес жайда көрген.

Толық

Құс базары

Жібек желін жаз үрлеп,
Бір басылып, бір тынып...
Көлден ұшқан қаз-үйрек
Айрылады жыртылып.

Толық

Қас қарайып, болған кезде түн қашан

Қас қарайып, болған кезде түн қашан,
Алатаумен кейде оңаша сырласам:
– Қара дауыл соққан шақта сыртыңнан
Жас емендей жарағаның – сынбасаң!

Толық

Сең

Көкше мұздың көкірегі қызынып,
Сере қарыс сең жарылды бұзылып.
Мен қарадым алқам-салқам өзенге,
Тереңдіктің тебіренісіне қызығып.

Толық

Көктем салқыны

Өзгеріп әз өлкенің түсі неше,
Алмады ағынына қыс ілесе.
Иіскеп боз көдені баран айғыр,
Дауысы жер жарғандай кісінесе.

Толық

Көгалдан ұшты қоңыр қаз

Көгалдан ұшты қоңыр қаз,
Көкорай шақты төске алып.
Сыбаға алда – өмір жаз,
Өкінтер ме екен кеш қалып?!

Толық

Қараөзек шақ

Қараөзек шақ...
сырласайық тағы бір,
Самайымда қыстың қалған ағы жүр.
Маңайымда жіңішкеріп жуанның,

Толық

Айналаны ішіп-жесе момын жел

Айналаны ішіп-жесе момын жел,
Момын желге қырқа біткен жоның бер!
Көктем келсе ағыл-тегіл дүние,
Еріп сала береді ғой көңілдер.

Толық

Дауылдай алып соқпа сияқты үміт

Дауылдай алып соқпа сияқты үміт,
Жүрсең бір жанталасып, жиі аптығып.
Көтерсе кейде өзіңді заңғар көкке,
Тастайды кейде өзіңді ұятты ғып.

Толық

Кел, ағайын, кел, бауыр!

Бүгін тағы атты арайлы таң – үміт,
Дүниені тұрғандаймын жаңа ұғып.
Белбеуі бау, Алатауым секілді
Келіп қалдың ала шапан жамылып.

Толық

Ауылға барсаң, қиыр бар

Ауылға барсаң, қиыр бар,
Жүректің болар сол емі.
Өрістен қайтқан сиырлар
Өлеңін айтып келеді.

Толық

Сағым далаға

Сағым далаға
салт атпен шықтым салдыртып,
Сылаң күреңнің
ақ сабын терін алдыртып.

Толық

Осы күні елге барсаң дүлдүл бар

Осы күні елге барсаң дүлдүл бар,
Сағынышын білдірмейді құрғырлар.
Дәмін тосып әлек болған ағаң бар,
Әнін қосып әлек болған құрбың бар.

Толық

Жиырма жас

Сан арман, сар арпалыс үмітпенен,
Кеудемде мөлдірліктен тұныпты өлең,
Жылғада жүгірген бір бұлақтай боп,
Жиырмаға шықтым, міне, жігітпін мен!

Толық

Қапшағай теңізі

Сен болған соң жаңбыр да, бұлттар да көп,
Ағылады жолаушы сырттан да кеп.
Қариялар жатады қалбаң қағып:
«Көзің тиер, соншама сұқтанба», – деп.

Толық

Апа

Сен жастай қалдың...
Суын қанып ішпедің тас қайнардың.
Ал мен болсам – алқынып аққан бұлақ
Алтыдан жетіге сәл аспай қалдым.

Толық

Әкені еске алу

Есіме түстің, жан көке,
Есіркеп, бәлкім, жүрмісің?!
Атырдым көзбен таңды ерте,
Кетпей-ақ қойды-ау бір мүсін.

Толық

Арша

Құм мен тастың арасын жарып шыққан,
Айналайын дәл сендей жарықтықтан.
Бай да ұққан сырыңды, батыр да ұққан,
Ауру-сырқау, мүсәпір, ғаріп те ұққан.

Толық

Ақ боз үйді тіктіріп ақын жатыр

Ақ боз үйді тіктіріп ақын жатыр,
Аяғынан тік тұрып жақын мақұл.
Алшысынан талайды алшаңдатқан,
Жиырмасыншы жас ғасыр, жасыл ғасыр.

Толық

Сортаңын әсте сүймеген самал сона жыл

Сортаңын әсте сүймеген самал сона жыл,
Тамағы талай құрғақсыған қара адыр.
Жалтаңы жайдақ жабағы жамбас дала бұл,
Далиып жатып жимаған жыртық балағын.

Толық

Серіктер

Бұл өмірге қуаныш боп,
Көрік боп,
Адалдыққа, махаббатқа жерік боп,
Өмір сүріп жүргендердің ішінде,

Толық

Бір борыш

Әр нәрсеге болам деп алаң мына,
Кейде сирек аламын қаламды да.
Дүниеге келген соң
Бір борышым

Толық

Өлең де бір

Өлең де бір
Қымыз сияқты
Қанша жұтсаң тамсантқан,
Өлең де бір қыз сияқты

Толық

Үзім нан

Жүргенде де шинеліме қатып қан,
Аман қалғам,
Адал наннан татып дәм.
Соның ғана арқасы ғой деп білем,

Толық

Қара нан

Дархан дала аялаған түйір дән,
Тумысымнан маңдайыма бұйырған.
Сенің ыстық хош иісті деміңді
Сеземін мен сонау алыс қиырдан.

Толық

Қара бұлттың салмағы жерге батып

Қара бұлттың салмағы жерге батып,
Қара нөсер әкелді елге бақыт!
Қара кеште көлбақа әндетеді,
Қара мақпал жамылған көлде жатып.

Толық

Жусан

Сіміріп нұрын аспанның,
Өн бойың түгел күміс көк.
Құмарлық кілтін ашқанмын,
Жусаным, сені иіскеп.

Толық

Жайлау жыры

Жамылса көк пүлішін анау қырлар,
Бұл күні көмей түгіл, танау жырлар.
Сапырылған сары қымыз сарынымен
Жай ғана әндетеді самаурындар.

Толық

Ескі жұрт

Ағайын берген
арғымақ болар астында,
Алқына шауып,
ақ адырлардан астың ба?!

Толық

Астана, Алашымның арманысың!..

Шарықта,
Шабыт шақыр,
Арма, құсым.
Арқалап туған елдің

Толық

Астанаға 15 жыл

Он бес жыл –
Бұл далаға мен келгелі.
Он бес жыл –
Гүл қалаға мен келгелі.

Толық

Астана – дастан

Жалғанның желбіресе
Туы шыңда,
Жақындап бұлттың өзі жуысуға,
Бар ақыл,

Толық

Дүйсенбі. Жиырма бірі. Қараңғы түн

Дүйсенбі. Жиырма бірі . Қараңғы түн.
Уақыт сырғиды,
Ал, Астана тыныштықта мүлгиді.
Жалқаулықтың бал-шәрбатын шайқап ол,

Толық

Әйел қолы...

Есіркейтін, аздап жақсы көретін,
Жұбататын, әр кез жәрдем беретін.
Өзі жеңіл, өзі салқын әрдайым,
Әйел қолы жасайды ердің бар жайын.

Толық

Бәрі де махаббаттан басталады

Бұзылып қара сөздің тас-қамалы,
Барлығы махаббаттан басталады!
Барлығы махаббаттан басталады:
Гүлдің көзі, баланың жанары да,

Толық