Зауал
Қып-қызыл аспанның жиегі сөгіліп
қара жер төсіне төгіліп шашырар,
Шаң борап самиян далада
меңіреу ажалдың есігі мөңіреп ашылар.
Боп-боз дүние...
Соншама сұлу болар ма бұл түн?
Жалғыздығымдай бәрібір қатал.
Өлі тыныштықты құшағына алып,
Көзімді сығып күрсінуіме иланды жалған,
Жаңбырын төгіп
Жасағанға айтты жалыққанымды.
Қызығы кетіп
Талып естілген музыка әуеніне арбалған,
Сені қара жол бойынан күткелі...
Уақыт аунады.
Биыл көктемде көк жүзі мұнартып,
Жадымда жоқ, бұрнағы күн, кеше ме,
Бір доцентке ұшырастым көшеде.
Сәлемдессем Алатауға қарайды,
Шолғысы жоқ төмпешікті, маңайды.
Бауырым, бұл ісінде жоқ естілік,
Соныңның дауысы жатыр кімге естіліп.
Өлеңім шықса болды газетінде
Қоясың қой торыңды мінгестіріп.
Жаппар деп қойған екен атынды ерек,
Еректік мәнісін сен білсең керек.
Өмірбек әулетінен сыйынғанның
Келесің пірі болып жебеп-желеп.
Лайлап менің тұнық бұлағымды,
Бұлдапсың, құдам, киген тымағыңды.
Тымағың таразы емес адамдыққа,
Тоңдырмас киім ғана құлағыңды.
Өлеңнен өзге жайлы жақ ашпаған,
Биікке ұмтылмаған, таласпаған
Кісідей әркімге айдар үлестіру
Ақынға Жарасқандай жараспаған.
Елуге келдің ентелеп,
Ел жұртыңа еркелеп.
Бәйбіше Медет боп балпима
Ол әзір саған ертерек.
Ақ тұлпар әкеп сыйладың, балам,
Жүректен алғыс айтамын саған.
Есіңе алып әжем бар еді деп,
Болғаның үшін мені ойлап алаң.
Болашаққа деген ұлы сеніммен
Қол ұстасып өтпек болып өмірден
Балаларым игі қадам басыпсың.
Бата бергем аналық ақ көңілден.
Мен көргенде алғаш сені Қайыркен,
Мына аруға деп ем келер қай ұл тең!
Тұла бойың еді ақыл-парасат,
Құйылғандай ілтипат пен қайырдан.
Пана болып-ақ бақтым мен сендерге
Қарсы тұрып тағдырдан келген керге.
Сан еркекке алдырмай көкірегімді,
Намыстарың жібермей менмендерге.
Жақсысың десем, шыным.
Жақтасым етейін деп тұрғаным жоқ.
Әрі алшы, әрі тәйке түсіп,
Лайлыққа көңілімді бұрғаным жоқ.
Түңілсем етті
шықпас деп сенен ештеңе.
Бұл өнеріңді
байқадым екен кеш неге!
Ақындар қауымымыз кейде тату,
Дүрдараз қалжыңға да кейде бату.
Өзін, де апта соқпай басылмайтын
Арқаның ақ бораны ақын Ғафу.
Артымнан іздеп келер бауырымсың,
Емессің ел қарасы тәуірімсің.
Қанаттас сен тұрғанда кім өткереді
Апаңның мерейтойдай ауыр ісін.
Кеше ел, жер деп келіп табынғаның,
Қазақстан еді ғой сағынғаның.
Қай Отан, қай ел-жерің енді арманын
Бүгін кеп күңіренгенің не қылғаның?
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі