Бір күн
Бір күн бақыт, бір күн шаттық, бір күн мұң,
Әсерінен шыға алмаймыз бір күннің.
Қуанышта ұмытамыз барлығын,
Қайғы келсе ластап көңіл тұнығын.
Іздемеймін көйлектің қысқаларын,
Қыздарға, жоқ қоятын жүз талабым,
Ең сұлуы, ерекшесі керек емес,
Таңдап алам анама ұқсағанын.
Бір бала - Халық әні
Талдан таяқ жас бала ай таянбайды
Бала бүркіт түлкіден аянбайды
Угай-ай, ән салшы-ай бір бала
Алтыда едік ол кезде,
Хабарсыз мүлде ғылымнан.
Анамен келдік мектепке,
Арқалап үлкен ақ арман.
Жүрегімді жаралап кеттің ғашығым,
Сезім нұрын бағалап тулап тасыдым.
Қайдасың жүрегім, қайдасың періштем,
Әлемді аралап таппадым асылым.
Мендегі мынау дерек,
Шың мен ардан қапыда құлау бөлек.
Ғашықтар əлеміне сілтейтін жол
Ұнату, ұнау кенет.
Ажының жақсы-ақ қызы едім,
Жетістірем деп алды.
Тілеуін түзден тілесе,
Баста мені неге алды?
Әр кімнің бір жары бар басы байлы,
Қызылсу Шарға құймай тасымайды.
Жаманға жақсы қолы ұжымақтай,
Әлханжан бері таста насыбайды.
Ұқыпты болсаң өзіңе,
Жетесің айтқан сөзіңе.
Ұқыпты болсаң сөзіңе,
Сенеді халық сөзіңе.
Ол сезім барған сайын өседі екен,
Мен оны жан тәніммен сүйіп қалдым.
Жүрекке түрлі ойлар түседі екен,
Махаббаттың отына күйіп қалдым.
Сыр бойындай баулардан,
Алатаудай таулардан,
Сарыарқадай даламнан,
Теңіз Каспий, Аралдан,
Күй ойнайды қазағымның қанында,
Күй ойнайды қазағымның жанында.
Жүрегінің, жүрегінің, жүрегінің дүрсілі –
Күмбірлеген домбырасы барында.
Өлшеусіз көп мұрамыз бар,
Соның бірі – күй аңыздар.
Күй аңыз – ел шежіресі,
Жүрекпен тек тыңдаңыздар.
Ерте, ерте, ерте еді,
Жоқ ол кезде ертегі.
Бар арманын бір бала
Болғандай ғып шертеді.
Дос болған адам адамға,
Осынау ғажап заманда,
Қай жерде, қашан екені
Белгісіз саған, маған да.
Ерте, ерте, ертеде еді,
Ешкі жүні бөртеде еді.
Қала ол кезде салынбаған,
Дала ол кезде көркем еді.
Адамды ауыр қамаған мұң –
Заманында бабалардың
Болған осы оқиғаны
Айтты бірі ағалардың.
Ерте-ерте, ертеде екен,
Жер жүзі өте көркем екен.
Болыпты бір жалмауыз хан,
Жарлыларға нақ жауыз хан.
Жағып күймен отты да,
Табады екен жоқты да.
Жыршы, күйші, көріпкел,
Би де бопты Кетбұға.
(Түрік ертегісі ізімен)
Ерте-ерте ертеде
Ешкі жүні бөртеде
Болған ертек айтайын
Түнде көзі ілінбейді,
Қорқақ бала дірілдейді.
Жылаумен күн батырады,
Жылауықтар бақырады.
Ахмет асқан дарын еді,
Талантын сол танып елі,
«Ол – елінің болашағы,
Ол – елінің бағы!», – деді.
Мініп атқа қара қасқа
Атам бүгін барады асқа.
Атаңды сен қарсы алғайсың
Жоқ қой үйде бала басқа.
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі