Эстондықтар
Жасыл алқап, жаңбырлы Эстония,
Жалаң аяқ жүгіріп өскен ұя
Болмасаң да,
баурады бір жылы леп,
Жұмбақ тас
Кәлінде Бурабайдың жұмбақ тас тұр,
Көрініп бірде арыстан, бірде қасқыр.
Біресе жезтырнақ боп үрей алып,
Барласаң сан құбылып тұрған тас бұл.
Әппақ алаң
Басталып үлкен Көкше етегінен
Жалғасып ну орманмен кетер бірден.
Ақ ауыл ауласындай әппақ алаң,
Көргенде көңілің көкке көтерілген.
Сауыншылар ауылында
Қоныпты алқа қотан ауыл мұнда,
Дарқандық молшылық бір қауымында.
Ақжарқын адамдардың ажары бар
Шаруада, жүрген малдың сауынында.
Ақмарқа - Алтай
– Баяндар көлдің атын жыр, аңызды
Білсеңіз...
Сөз желісін сұрақ үзді.
– Кім білсін жылын, айын, әйтеуір,– деп
Жұлдыз қадап қайттым мен
Көңілі – көл, ойы – теңіз бұл халық,
Жаны – жайлау, жүрегі ән-жыр халық.
Күллі халық үлескенде мереке,
Қойған башқұрт жырлап жүріп құр қалып.
О, қаракөз қайындар
Бір топ қазақ келіп жеттік Баймаққа,
Башқұрттарша – Баймақ, бізше бай жаққа
Кәусәр бұлақ, күміс көлдер, көк орман –
Көз тұндырған көрікті бір аймаққа.
Армысыздар, ағайын!
Егіз өскен қос гүлдей бір бақтағы,
Егіз ұйқас өлеңнің ырғақтары
Тәрізденген
Туыс ел армысыздар,
Алғашқы кездесу
Аралап Қайнарды келемін
Гүл бақтың, нұр бақтың өзіндей
Баурайды жаныңды жарқын күй
Алғашқы оянған сезімдей.
Ұлы Петр шыңы
Қайнарда болған екен ұлы Петр
Оқушым демегейсіз «онда не тұр!»
Онымен дидарласпай қайтпайды екен,
Төңіректің төрт бұрышынан келген нөпір.
Он екі ару қаласы
Келтіріп көне күнді көз алдыңа
Саты үйлер сап түзеген өз алдына...
Готика, Ренессанс, Борокколар
Күмбірлеп жөнелді-ай кеп сөз алды да.
Елік қашқан
Тараған чех жұртына аңыз-дастан
Дейді екен мынау шынды Елік қашқан
Жаралы ай мүйізді алтын елік
Жанкешті ырғыған соң осы тастан.
Карл қайнары
Пай-пай-пай, мынау неткен ғажап өңір,
Мамыр жел, мөлдір ауа тыныс кеңір,
Көз тінтіп, ойын кезіп жоталарды,
Жараудай бір орында тұрмай көңіл.
Сәлем өзбек қызына
Сәлем сізге, өзбек қызы,
Бауырласым, мақта өсірген.
Жыр арнадым даңқыңды естіп,
Алатаудың ақ төсінен!
Сәлем, саған Ферғана
Бір қарасаң, жәй бір көркем жер ғана,
Бойлай түссең, мынау ғазиз елге ана.
Балғын шынар, торғын мұнар, көз тұнар.
Сәлем саған, сәлем гөзәл Ферғана.
Өзіңді көріп тон піштім
«Осы сіз, өлең – жанның азығы» деп...
«Ойлап жаз, ой өлеңнің қазығы» – деп
Кінәлап алдыңызға барғанымда
Өмірден өлең түгіл қажыдым деп.
Жүрек лебі
Бетіндей көк теңіздің аспаны айдын,
Көк дауыл қысы қатты Қостанайдың–
Дейтұғын көрмегенге күмпілдесіп,
Достарым, сөздеріңді қостамаймын.
Гагра ақшамы
Алтын күн шұғылаға оранып батады алаулап,
Ал теңіз, ғұлама ғалымдай толғанып, жатады манаурап
Бұл сәтте күмбезі күміске боялған көк шілтер жотаны
Жаңғырта
Армысың, ақын Сильваның елі
Алыстан баурап әкелген лебі,
Самалың сүйіп сыйлады мені.
Сиқырлы сөздің сарқылмас кені
Армысың, ақын Сильваның елі!
Ақ шабақтар
Тулаған теңіз ашулы мана,
Момақан енді, бүлдіршін ғана
Бесікте бөбек әлдиде жатып,
Ұйқыға тәтті берілген жаңа.
Кавказ шыңы
Қап тауы – Кавказ тауы тамашасың,
Заңғарсың, зәулім көкпен таласасың.
Осынау өзім тұрған төмпешіктің
Білер ме ем сен болмасаң аласасын!
×
- Абай Құнанбайұлы
- Қасым Аманжолов
- Иоганн Вольфганг фон Гёте
- Цицерон
Барлық авторлар