Өң мен түс
Түсімде жерге қонбай ұшып жүрсем,
Өңімде көше кезіп жаяулаймын.
Түсімде бір сұлуды құшып жүрсем,
Өңімде Мәжнүнге таяу қайғым.
Түсімде жерге қонбай ұшып жүрсем,
Өңімде көше кезіп жаяулаймын.
Түсімде бір сұлуды құшып жүрсем,
Өңімде Мәжнүнге таяу қайғым.
Жүздеген ел еңсере алмай күйреген,
Өзіменен азап-қайғы сүйреген.
Дамылдатып халық жанын бұқара,
Елді шарлап,аяғы жерге тимеген.
Мен - баламын, боздалаған ботамын
Іңгәні ырғақпенен салғанмын
Жер-көкте таппас қазынамды
Анамның ақ кеудесінен тапқанмын
Ана дейміз қуанып, өрлегенде,
Пана іздейміз қиналып, шөлдегенде,
Кетер ме едік біз мүлде адамдықтан
Мейірімін ананың көрмегенде?
Жайылып өркен өрісте болса,
Жайқалып бағың жеміске толса,
Аталарымның арқасы шығар
Көркейіп көшің кенішке қонса.
Күйкілікке күйіппіспе,
Күйіппіссең – біткенің.
Күліп қара, күле білсең,
Бір жеңіске жеткенің.
Ұлы тұлға,дана тұлға, Елбасы!
Жүзден жүйрік,мыңнан тұлпар дарасы.
Күш-жігерін арнады ұлы іске,
Көркейсің деп қазақтың байтақ даласы.
Ана тілім сен арқылы ән айтам,
Ана тілім сен деп бүгін жыр жазам.
Ана тілі - сені сыйлай алмасам,
Ел-жұртыма сұрағанда не айтам?!
Туған жерім – ұлы Отаным, мекенім,
Өзіңмен бірге өрге басып келемін.
Талай ақын, батырлардың ордасы,
Мен өзіңді шын жүректен сүйемін.
Сүйе біл сен, туған өлкең, еліңді,
Кең байтақ, ен далалы жеріңді.
Сүйе біл, сен, қазақ елің айбынды,
«Қайсар Қазақ» атты халқыңды .
Шаршадым деме,
Шаршауға сенің хақың жоқ!
Шырылдап жүрсең шынымен егер халқым деп,
Азамат аз ғой алаңдауы көп Алашта
Түңіле берме өмірден,
Түңілгенде не етерсің?
Күңірене берсең күнтүні
Күпір де болып кетерсің.
Жылым – жылқы, ал жұлдызым – таразы,
Жоқ ешкіммен бақталастық, аразым,
Адалдық пен әсемдікті сүйемін,
Айып емес қалта жұқа, мал азы.
Аңсаған адамдардың жарасымын,
Арнаған туған елге бар асылын,
Қиялы көп болғанмен, зияны жоқ
Қазақтың мен де ақкөңіл баласымын!
Тұңғиық көкке
Қараймын неге телміріп,
Мұңайып жаным,
Мүжіліп іштей егіліп,
Шексіздіктің біледі кім мөлшерін...
Қиялдадым...
Жер, көкті,
Күнді өлшедім.
Өмір маған берді ауыр сынағын
Өксіп,өшіп,сынбай,талмай шыдыдым
Өкпелегенмен өмір мені өксітті
Өкінгенмен өмір берді сынағын
Өмір маған берді ауыр сынағын
Өксіп,өшіп,сынбай,талмай шыдыдым
Өкпелегенмен өмір мені өксітті
Өкінгенмен өмір берді сынағын
Жар басында жапалақ
Өсектесе бүркітті,
Түлкі тыңдап тасалап,
Жасырын қағаз түртіпті.
Жарық жоқ. Ұйқы қашқаны...
Ауыр түс қалды жадымда.
Сағаттың тықтық басқаны,
Зарлап тұр жалғыз маңымда.
-
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі