Тәуелсіздік толғауы
Азаттыққа ата-бабам ғұмыр бойы шөлдеген,
Қаптап жатсын жауларым,
Таптап жатсын бауларын,
Сонда-дағы жаны сірі, өлмеген
Азаттыққа ата-бабам ғұмыр бойы шөлдеген,
Қаптап жатсын жауларым,
Таптап жатсын бауларын,
Сонда-дағы жаны сірі, өлмеген
Арайланып таң атты,
Алтын шапақ таратты,
Қайырлы таң, балалар!
Жер бетінде тыныштық,
Біздер сүйсек,
Қор болып сүюші едік.
Хор қызына басты тек иуші едік,
Шүберекке қу жанды түюші едік.
Өмір сүру керек еді өзімше,
Өмірді адам ылғи біздей сезінсе.
Қамсыз-мұңсыз жүріп алғың келеді
Қарбаласқан ел мен жұрттың көзінше.
Өмір, өмір
Жоққа да арман, барға арман
Қайран күндер, әр нәрсеге қор болған.
Құтыла алмай джунгли орманнан
Сүйіспеншілікті Бауырлар,
алдымызда алмағайып бір зат тұр:
кесірткенің әбден тозған қаңқасы.
Қымбатты Достар,
Жиырмасыншы ғасырымыз өткендерден
жақсы болам деп еді.
Үлгермеді алайда, жылдар қалды санаулы,
шалынысып аяғы, демі бітіп барады.
Жасыл түсті секілді нұр, арай да,
жасып қалған секілді алап, маңай бар.
Тастардан да сабыр қашқан тәрізді,
Кәрінің де ақылы жоқ абайлар.
... Көгіс тартып тұр безеріп қыр үсті,
қоя аурудан айықпаған баладай.
Кәрі шыңдар бір-біріне суысты,
бір суық леп кезіп жүрді жағалай.
Жер үстінде қызыл төмпек құм қалды,
Талай шөптің қыршып кетті тамырын,
Археолог қырнап-жонып жылдарды,
Ғасырлардың аршып жатыр қабығын.
Ұлы бесін. Үмітті шақ.
Жазғы жаңбыр, өтпелі.
Түбіт мұртты жігітке ұқсап,
Толқығаны, не еткені,
Беймезгіл шақта ол қайтып келді,
Тағдырдан, әлде, жаңбырдан...
Жанының мұңын жолға айтып келді,
Жол қайтып келді абдырған.
Ұзатпады оны. Ұзамады үйден.
Үйі де әрі қашықтау.
...Бір жігіт болды-ау, сірә да сүйген,
Сол жігіт болды-ау жасықтау...
Сен бәрін де білесің, бәрін-бәрін,
Дауылдарын жүректің, жауындарын.
Қай көктемде құстардың кешіккенін,
Сонда менің жанымның ауырғанын.
Көңілім бүгін серпілді аз,
Азайды, бәлкім, күрсіну.
...Есілдің жазы – еркін жаз –
Еркелеп жүрген бір сұлу.
Бұрын, бұрын бір сөзді білуші едім,
Іштей ғана қайталап жүруші едім,
Кейін соны ұмыттым... неге ұмыттым,
Не біліп кеп, өмірден не біліппін?!
Мен – парасатсыз,
Бұл әлемде махаббат барына сендім,
Адамдардың арына сендім,
Әулиелердің жолына сендім,
Жұлдыздан жарық жеткенше,
Сағынып үлгердім сені,
Жанымнан тұрып кеткенше,
Сағынып үлгердім сені,
Саған, саған таңнан бұрын жетемін,
Тауда болсын, қырда болсын мекенің.
Терезеңді айқара ашып,
Жастыққа
Табыстым асау сезіммен,
Табыстым бүгін аптығып.
Жаңбырым жауып көзімнен
Жанымның көгін жапты бұлт.
Батар Күннің бал-бұл жақ оған бетінен
Сүйді де Түн, былай деді:
"Өтінем!
Ұлым менің! Қорықпа сен! Ажалмын!
Өтіріктен қорқып біздер,
Қақпамызды жауып алдық тас қылып.
Кірерге жер таппай Шындық!
Қалды сыртта, жанарына жас тұнып.
-
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі