Зүлфияға
Көрмесем дағы жүздесіп,
Ашпасаң дағы күнде есік.
Бейтаныс, бөтен емеспіз
Жататын мынау кім десіп.
Қазақтың ақын бұлбұлы
«Мекен қып сусыз аралды,
Амалсыз қонған қаз» едің.
Қанатын қомдап, көк шарлап,
Ұша алмай еркін наза едің.
Сәбит ағамен сырласу
Сәбит аға,
арналып сізге қанша жыр.
Ақтара айтып,
Ашылды білем қанша сыр.
Өзіңсің поэзия Гималайы
Жүргенде жігері құм, арманда адам,
Сен соның азаттығын армандаған
Бірі едің ізгі жанның қармағына
Өлеңнен өзге күрес қармалмаған.
Алыптар портреті алдында
Алдында тұрмын алыптар портретінің,
Есімдері мен еңбектері бар білетінім.
Жылдарды бойлап
шегініп кері ойым түр,
Ағаларым хақында
Сезімсіз жүрегінде елім деген,
Елім деп ең қиынға жегілмеген,
Сол үшін тоңып, күйіп, жанып бітпей,
Не керек мимырт, митың өмір деген.
Бабаларым хақында
Сәулетті сарайларды салмады деп,
Жазылып көне тарих қалмады деп
Кеййміз, бабаларды жазғырамыз,
Кәсіпке малдан өзге бармады деп.
Жарысы жүйріктердің мынау заман
Жарысы жүйріктердің мынау заман,
Жүзінен жүлделінің нұр аумаған.
Биік шың бітпес арман жетелеген,
Кейбіреу алдамшы үмітті ылаулаған.
Дейтінің де бар мені толқымалы
Дейтінің де бар мені толқымалы,
Қалай ғана толқымай ол тынады!
Көкірегімде күй жатыр теңіздейін
Басылмаған өр, асау толқыны әлі
Мен ойымды ақтарып айтып үйренгем
Мен ойымды ақтарып айтып үйренгем
Жерім жоқ әсте көлгірсіп әдейі именген.
Жек көрем жанды өтірік күліп үйге енген
Әділеттікті қаршадайымнан сүйгеннен.
Ұнатарым – аппақ көңіл ашықтық
Ұнатарым – аппақ көңіл ашықтық.
Тағдыр мені қойған соған нәсіп қып.
Қайсыбіреу пайдаланып мұнымды
Маңдайыма тақ еткізеді қасық қып.
Мен ән төксем..
Мен ән төксем, Алатауды
Алдыма әкеп иемін.
Жыр асырам шың-құзынан
Ғарышқа асқан иегін.
Біреуге «күн-айсың», ұнайсың
Біреуге «күн-айсың», ұнайсың,
Өңменнен өткен кей көздерге шыдайсың.
Қайсы бір сәлемге бас та изеп қаласың,
«Хал қалай, бауыр» деп монтаны сұрайтын.
Биік пенен аласа
Аласасыз биік жоқ,
Биіксіз жоқ аласа.
Мынау дүние бітіспес,
Қайшылығымен тамаша.
Дүние ісі ақыретке кетпейді
Дүние ісі ақыретке кетпейді
Кетірем деп кейбіреулер өктейді.
Қаңылтырды жалтыратып ысқанмен
Хас болаттың орынына өтпейді.
Дарқан болса жүрегің...
Қартаймайсың дейсің, мені күндейсің
Өз жүйкеңді өзің түтіп жүндейсің.
Соны ойлап ашытып аз миыңды,
Қартаятыныңды неғып білмейсің?
Сеніспесең, сыр ашпа
Сеніспесең, сыр ашпа.
Сеніскен соң сынаспа.
Мерейі үшін арыңның,
Уәде айтсаң, ыраста.
Сен мақтама
Демеймін мен қалай саған жақпағам,
Жарамсақсу, жалбарыну жат маған.
«А құдайлап» күніне жүз сыйынған
Құдіретің де барша адамға жақпаған.
Сегізінші март!
Сегізінші март!
Март айының сегізі –
Біздер үшін жылы лебіз теңізі.
Саралатып, салмақтатып сан қырын,
Көлеңкесіз өтсінші
Көлеңкесіз өтсінші
Өмірін де көңілің. –
Деп достарға үйеміз
Тілектердің небірін.
Кемсітерің басымдағы жаулығым,
Кемсітерің басымдағы жаулығым,
Жаулық деген – ертеденгі даулы ұғым.
Жаным емес, жаулығыма қарайсын,
Өзің айтшы, осы емес пе «жаулығың».
Үш қадірсіз
«Үш қадірсіз,
үш арсыз» бар дейді халық,
Түсініп терең,
айтқан ғой төркінін танып.
Күнім десем, күлімдейсің
Күнім десем, күлімдейсің,
Күн болудан қашпайсың.
Күн жарығы түссе әлемге,
Сен өзіңнен аспайсың...
×
- Абай Құнанбайұлы
- Қасым Аманжолов
- Иоганн Вольфганг фон Гёте
- Цицерон
Барлық авторлар