Өлең, жыр, ақындар


Шапсаң жаңқасы жоқ,
Жүрсең ізі жоқ,
Кессең қаны жоқ.

Қайық



Адам істеп шығарған бір жануар,
Құрғақ жерде жаны жоқ,суда болар,
Жаз болса күні-түні су ішінде,
Бұл не еткен жануар табыңыздар.

Қайық



Тап-тап,тап басқа,
Табаны жалпақ көк қасқа,
Үйірге салсаң кісінемес,
Шөптің басын тістемес.

Қайық



Бір нәрсе өзі жансыз ырғытылып,
Өзінің аяғы жоқ бір мақұлық.
Жаз болса көк шалапты сапырады,
Шөмішін бір шығарып, бір батырып.

Қайық



Бір заттың салмағы ауыр сансыз тонна,
Ұстаған емес оны ешкім қолға.
Пайдасы барлық заттан артығырақ,
Сәнменен кере тартып жатар жолда

Рельс



Бір жолда екеуі жарысады,
Бір-бірінен оза алмай алысады.

Темір жол



Бір қырман ұп-ұзын қып қойдым шауып,
Помощқа елдің көбін қойдым жауып,
Аспанда бұрқырады,топан ұшты,
Алмады жалғыз дәнді адам тауып.

Қара жол



Адамзаттың баласы,
Менсіз кәсіп қылмас та,
Басымды мен көтерсем,
Аспан көкке жетермін.

Қара жол



Жусаннан аласа, таудан биік.

Жол



Ұзын-ұзын, ұзын жіп,
Ұшы қайдан табылар?

Жол



Ұзын-ұзын ұз келер,
Ұзын бойлы қыз келер.

Жол



Ұзын терек,
Саясы жоқ.

Жол



Бүтін дейін десем бүтін емес,
Жыртық дейін десем ұстағанын жібермес.

Ау



Бүтін дейін десем бүтін емес,
Жыртық дейін десем жыртық емес.
Жануармен ұрыс салады,
Өне бойы тыртық емес.

Ау



Бір нәрсе жұдырықтай іші қуыс,
Адамға әр уақытта болар туыс.
Бір ердің мақұлығы тоқтатады,
Адамға мұны таппақ қиын жұмыс.

Томаға



Бір нәрсе сырты бүтін, іші қуыс,
Бір елден пошымын ол қаратады,
Қарасаң бар денесі бір-ақ уыс.

Томаға



Салса жұтқыр,
Бермесең тілейді,
Берсең-“алам”- дейді,
Өзің түссең-“қалам”- дейді.

Қармақ



Бар екен бір айдаһар жалғыз тілді,
Ұқсамас еш сипатқа оның түрі.
Өзі жансыз айдаһар жандыны алған,
Жеріне жақындаған кетпес тірі.

Қармақ



Қолымда жібек баулы жалғыз таяқ,
Сүйреттім ойдан қырға аямай-ақ.

Қармақ



Құдайдың құдіретіне қылдым нәсіп,
Қалады шыққан кезде бір-ақ тасып,
Құдайдан күні-түні тілек тілеп,
Жатады көкке қарай аузын ашып.

Қақпан