Өлең, жыр, ақындар


Жол үстінде пөстек,
Оны таппаған естек.

Көпір



Тайпаңдайды бүгіліп құла жорға,
Маңызданып аяғын басар зорға.
Неше күн дамыл алмай жүрсе-дағы,
Иіліп жерден шөпті жемес сонда.

Шана



Табаны жалпақ боз жорға,
Тайпалсын десең, сал жолға.

Шана



Бір жұмбағым бар, асты қар,
Қадамы жоқ, ізі бар,
Мойнында жібі бар.

Шана



Екі таяқ көтердім,
Ортасынан итердім.

Арба айдау



Болғанда екеу аға, төртеу ала,
Жиырма сегіз екен тапқан бала.
Өзімен ол көп жүкті көшіреді,
Қандайлық мықты болған жүзі қара.

Арбаның екі жетегі, төрт дөңгелегі,шабақтары



Елде артын барлайды,
Жүгірсе артын жарлайды,
Ми айналып қалмайды.

Арбаның дөңгелегі



Төрт бала бірін-бірі қуалады.

Арбаның дөңгелегі



Тарақ сияқты ергенек,
Ай сияқты дөңгелек.

Арбаның дөңгелегі



Қадамы жоқ ізінің, аяғының,
Созса ұшы жетпейді таяғының.
Екі қолын айуанға артып алып,
Әніне салады екен баяғының.

Арба



Қырда ағаш,
Ойда ат.

Арба



Басы жоқ төрт аяқты жансыз бір зат,
Құлағы жоқ, көзі жоқ бейне ол ат.
Жүк артсаң белі тағы майыспайды,
Құйрық-жалсыз ол неткен меңіреу зат?

Үстел



Ербегей де сербегей,
Иесіз үйге кірмегей,
Атсыз сірә жүрмегей.

Арба



Үсті тақтай, асты тақтай,
Балалары ойнайды,
Барып тоқтамай қоймайды.

Паром



Тарыға торғай қонса сақпан біледі,
Түлкіні түнде жорытқан қақпан біледі.
Бір жұмбақ мен айтайын сіз тыңдаңыз,
Ат құсап шалқасынан жатқан біледі.

Қайық



Тап-тап, табаны ақ,
Табаны жалпақ қоян ақ.
Басып кетсе ізі жоқ,
Бауыздаса қаны жоқ.

Қайық



Тоғайда туып, суда өмір сүреді.

Қайық



Бар екен екі басты бір мақұлық,
Жүреді аяғы жоқ ырғатылып.
Жаз болса сары қымыз сапырулы,
Қасығын бір шығарып,бір батырып.

Қайық



Екі басты белі бар, омыртқа жоқ,
Сүбелік бүйрегі бар, қабыртқа жоқ.
Жүргенде құс табаны жерге тимес,
Бақай, тірсек, толарсақ, тобық та жоқ.

Қайық



Сойсаң қаны жоқ,
Жеуге еті жоқ.

Қайық