Өлең, жыр, ақындар


Күні бойы жүргізеді,
Үйге де кіргізеді.
Бірақ, өзі ізетті,
Босағада қалып
Шығуымды күтеді.

Аяқ киім



Күндіз
Таяғымды қаптаймын,
Түнде
Босағаға тастаймын.

Аяқ киім



Іші - егіс,
Сырты - тегіс.

Тон



Сырт жағына зер жіппен,
Көз тартатын көрікпен,
Ою-өрнек бастырған,
Шалқасынан тастаған,
Кәдімгі сырлы тостаған,
Қойсаң егер төңкеріп,
Төңірегін көмкеріп,
Тостағандай бос тұрған,
Киіз үйден аумайды,
Басқұрмен бастырған.

Тақия



Әшекейлі күбіні,
Үюлі тұрған шөмеле,
Кигіздім биік төбеге.

Сәукеле



Әжеме өң берген,
Жиегін көмкерген.
Етегі желкендей,
Киім еді ол нендей?

Кимешек



Ортасы күмбез.
Іргесі тегіс-ті.
Күннен қорғайды,
Шындағы егісті.

Қалпақ



Адамның сәні,
Онсыз жоқ мәні.

Киім



Артында құйрығы бар,
Төреден бұйрығы бар.

Жаулық, кимешек



Артында құйрығы бар,
Төреден бұйрығы бар.

Жаулық, кимешек



Өздігінен бата алмас,
Адам өмірімен қатарлас.
Ол болмаса пендеңіз,
Тіршілік өмір жасамас.

Киім



Кірт етіп кіріп кетті,
Сырт етіп шығып кетті.

Қаптырма



Бір нәрсе қолға жұмсақ былқылдайды,
Аузында екі тісі жылтылдайды.
Салуға өзге нәрсе бұйрығы жоқ,
Арнап салған нәрсеге жыртылмайды.

Қалта, әмиян



Не нәрсе жұдырықтай дөп-дөңгелек,
Ішінде бөлмесі бар бөлек-бөлек.
Бөлмесіне көп түлік еркін сияр,
Қабаттап айдап тықсаң ептеңкіреп.

Қалта



Жүнсіз қолым жүнді жеңге кірді.

Тонның жеңі



Жырығыңа жұмалағым.

Ілгек



Дөңгелек айналасы, төртеу көзі,
Сөйлейтін ешбір хабар жоқ-ты сөзі.
Нәрсені қашық тұрған жақындатып,
Жібермей ұстап тұрар мықтап өзі.

Түйме



Көсеуді бесеуге сұқтым.

Қолғап, саусақ



Бес ін,
Бес іннің аузы бір ін.

Қолғап



Қалада бір нәрсе бар, он сайы бар,
Жігітке пайда болар бір жайы бар.

Қолғап