Өлең, жыр, ақындар


Күн батса қонақтап қалғыған,
Таң атса жерден жем аңдыған.

Тауық



Таңертең қашқан сиыр кеште бұзаулайды.

Тауық



Шелектеп құйсаңда су жұқпас.

Үйрек



Көлде жүрген көп сиыр,
Жетіп барсаң, жоқ сиыр.

Үйрек



Ұзын сирақ, түйе бас,
Жібек жалды қара шаш.
Қарап тұрсаң керуен,
Жасағаны серуен.

Тырна



Айтайын бір жұмбақты саған нұсқап,
Басына бөрік киер қара пұшпақ.
Үстіне ақ камзолын киіп алып,
Тұрады екі қолын артына ұстап.

Ала қарға



Екі аяғы да жоқ,
Белінде таяғы да жоқ.

Жұмыртқа



Балпаң-балпаң басады,
Адамнан қатты сасады.
Саусақтары салалы,
Қыста жылыға қашады.

Қаз



Ай астында жортқан,
Күн астында жортқан,
Күміс сырнай тартқан.

Қаз, қу



Қызыл жыңғыл түбінде,
Қыздай болып отырмын.
Беті-қолымды жуып алып,
Мұздай болып отырмын.

Қырғауыл



Тұмсығымен ояды,
Ұя салып қояды.
Табыңдаршы, балалар,
Ол қандай құс болады?

Тоқылдақ



Аққу емес, мойны ұзын,
Тырна да емес, сирақты.
Аулайды балық күн ұзын,
Түсіреді еске жирафты.

Балықшы құс



Сөйлесе сөзді,
Айтса ауызды,
Тынысы басқа,
Маңдайы қасқа.

Тоты құс



Меңгіл-меңгіл, меңгілше,
Меңгілде бар тарғылша.
Желіп кетсе жеткізбес,
Жерге түссе табылмас.

Бөдене



Желіп кетсе, жеткізбейді,
Тап қасында жатса да адам көрмес.

Бөдене



Тал басында ағаш үй,
Терезесіз тамаша үй.
Соны мекен етеді,
Қыста алысқа кетеді.

Қара торғай



Даланың көріп пе едің молдаларын,
Тыңдаңыз ол сорлының айтқан зарын.
Жиылып бір араға ойбайлайды,
Кез келген дүниеге ол бір жарым.

Торғай



Қайталап атымды,
Көктемде ән саламын.
Кез келген ұяға,
Жұмыртқа табамын.

Көкек



Мысық бастан,
Жапалақ түстен.

Үкі



Бір құс бар үлпілдеген жүні жұмсақ,
Тұяғы бейне болат алмас пышақ.
Тұмсығы имек, көрмейді күндіз көзі,
Шарықтап көкті кезіп, түнде ұшады.

Үкі